سید هاشم فیروزی

🔴اگوئیسم تاریخی

خویشتن‌پرستی و خودخواهی ریشه‌ای عمیق در فرهنگ شرقی دارد.در طول تاریخ اسلام ممزوج شدن عرفان با تفقه کم‌بهره از اخلاق اشکال پیچیده‌تری از خودمیان برتربینی ایستاده بر نظام اجتماعی و نخبگان‌ایران را پدید آورده است.

خودمیان‌ برتربینی امری قابل زایش و توسعه‌مند است.ما با یک استثناء طرف نیستیم.بلکه با یک الگوی متکثر مواجه هستیم.

بدون شک ریشه اصلی این پدیده به نظام سلطنت و تاریخ زیست شاهانه در ایران برمی‌گردد.شاه بعنوان موجودی متصل به خداوند دارای فره‌ایزدی برخوردار از شخصیتی فراانسان‌گونه، از خود یک چهره بشدت کاریزماتیک در نزد عموم خلق می‌کرد.
کاریزمایی که به‌ نزدیکان شاه و متصلین به دربار به میزان دسترسی آنها به فرزند و یا منتخب خداوند توسعه پیدا می‌کرد.

نخبگان برآمده از دل عوام بعنوان اپوزیسیون دربار، سرخورده از کمبود و تحقیر سازمان‌مند و هنجارمند شده که ماحصل زیست طبقاتی حاکم بر ادوار مختلف ایران بود، به‌هنگام فروریزی فره‌ایزدی و زوال حکومت‌ها حسب تربیت در فضای زیست طبقاتی و تحقیر عمومی، خود عیناً همان مسیری را می‌پیمودند که برروی آنها پیموده شده بود!
نوعی همذات پنداری با هویت ظالم.
فلذا هیچگاه هیچ حکومتی در ایران از تاریخ ماقبل خویش پند نگرفت.

📌خودمیان‌ برتربینی مخرب در طول تاریخ هیچگاه به حاکمان اجازه نداد «خود» را بعنوان مسببین وضع‌موجود از مدار و دایره تصمیم خارج کنند!
آری وضع‌موجود در هر برهه‌ی تاریخی ماحصلی از حلقه بسته حاکم وقت بوده است.بنابراین به‌هنگام فزونی یافتن تصمیمات اشتباه اساسا حلقه تصمیم‌گیر از درون دربار باید به بیرون دربار منتقل می‌شد، که هیچگاه نشد و یحتمل نخواهد شد.

از حسنک وزیر تا عباس میرزا و قائم مقام فراهانی بعنوان اهل علم نفوذی حاضر در دربار خیلی زودتر از آنچه که بتوانند تغییری شگرف در کشور پدید آورند، از درون حلقه بسته شاه و عواملش حذف شدند.
بنابراین خودشکنی و شکست حلقه جز بواسطه شاه و حاکم امری میسور نبوده است.

📌ایران امروز گرفتار در سیکل تکرار تاریخ بیش از هر زمان دیگری نیازمند رهاسازی خویش از بند حلقه بسته درون حاکمیت و خودمیان برتربینی افتاده به جان ایران است.

دیگر چه اتفاقی در ایران و منطقه باید رقم بخورد تا غلط بودن سیاست‌ها و مسیر طی شده بر حلقه بسته تصمیم‌گیر آشکار شود، تا تن به اصلاح، تغییر و نفی خویشتن دهد.

به‌هنگام غلط بودن متود، خروجی از اساس ایراد خواهد داشت.امری که بارها خود را نشان داده است.
درختی که پس از طی چندین سال میوه نداد در ادامه نیز مثمر نخواهد شد.

https://www.group-telegram.com/us/seyyedhashemfirouzi.com

Telegram

سید هاشم فیروزی

ارتباط با من
@seyyedhf

www.group-telegram.com/us/seyyedhashemfirouzi.com/4648

2.3K viewsedited  Nov 4 at 08:47

🔴اگوئیسم تاریخی

خویشتن‌پرستی و خودخواهی ریشه‌ای عمیق در فرهنگ شرقی دارد.در طول تاریخ اسلام ممزوج شدن عرفان با تفقه کم‌بهره از اخلاق اشکال پیچیده‌تری از خودمیان برتربینی ایستاده بر نظام اجتماعی و نخبگان‌ایران را پدید آورده است.

خودمیان‌ برتربینی امری قابل زایش و توسعه‌مند است.ما با یک استثناء طرف نیستیم.بلکه با یک الگوی متکثر مواجه هستیم.

بدون شک ریشه اصلی این پدیده به نظام سلطنت و تاریخ زیست شاهانه در ایران برمی‌گردد.شاه بعنوان موجودی متصل به خداوند دارای فره‌ایزدی برخوردار از شخصیتی فراانسان‌گونه، از خود یک چهره بشدت کاریزماتیک در نزد عموم خلق می‌کرد.
کاریزمایی که به‌ نزدیکان شاه و متصلین به دربار به میزان دسترسی آنها به فرزند و یا منتخب خداوند توسعه پیدا می‌کرد.

نخبگان برآمده از دل عوام بعنوان اپوزیسیون دربار، سرخورده از کمبود و تحقیر سازمان‌مند و هنجارمند شده که ماحصل زیست طبقاتی حاکم بر ادوار مختلف ایران بود، به‌هنگام فروریزی فره‌ایزدی و زوال حکومت‌ها حسب تربیت در فضای زیست طبقاتی و تحقیر عمومی، خود عیناً همان مسیری را می‌پیمودند که برروی آنها پیموده شده بود!
نوعی همذات پنداری با هویت ظالم.
فلذا هیچگاه هیچ حکومتی در ایران از تاریخ ماقبل خویش پند نگرفت.

📌خودمیان‌ برتربینی مخرب در طول تاریخ هیچگاه به حاکمان اجازه نداد «خود» را بعنوان مسببین وضع‌موجود از مدار و دایره تصمیم خارج کنند!
آری وضع‌موجود در هر برهه‌ی تاریخی ماحصلی از حلقه بسته حاکم وقت بوده است.بنابراین به‌هنگام فزونی یافتن تصمیمات اشتباه اساسا حلقه تصمیم‌گیر از درون دربار باید به بیرون دربار منتقل می‌شد، که هیچگاه نشد و یحتمل نخواهد شد.

از حسنک وزیر تا عباس میرزا و قائم مقام فراهانی بعنوان اهل علم نفوذی حاضر در دربار خیلی زودتر از آنچه که بتوانند تغییری شگرف در کشور پدید آورند، از درون حلقه بسته شاه و عواملش حذف شدند.
بنابراین خودشکنی و شکست حلقه جز بواسطه شاه و حاکم امری میسور نبوده است.

📌ایران امروز گرفتار در سیکل تکرار تاریخ بیش از هر زمان دیگری نیازمند رهاسازی خویش از بند حلقه بسته درون حاکمیت و خودمیان برتربینی افتاده به جان ایران است.

دیگر چه اتفاقی در ایران و منطقه باید رقم بخورد تا غلط بودن سیاست‌ها و مسیر طی شده بر حلقه بسته تصمیم‌گیر آشکار شود، تا تن به اصلاح، تغییر و نفی خویشتن دهد.

به‌هنگام غلط بودن متود، خروجی از اساس ایراد خواهد داشت.امری که بارها خود را نشان داده است.
درختی که پس از طی چندین سال میوه نداد در ادامه نیز مثمر نخواهد شد.

https://www.group-telegram.com/us/seyyedhashemfirouzi.com

BY سید هاشم فیروزی