group-telegram.com/Alzahra_kanoon/22
Last Update:
تعریف تئاتر:
تئاتر يکی ازهنرهای هفتگانه است .کسانی که درباره بوجود آمدن تئاتر جستجو کرده اند ميگويند سر چشمه آن از آيين هاست . آيين به مراسم مذهبی و اجتماعی می گويند . مثل مراسم عروسی يا مراسم سينه زنی در ماه محرم در ايران و مراسم رقص های مخصوص در کشورهای ديگر .انسان هميشه دوست داشته است به اتفاقاتی که خارج از اراده و ميل اوست تسلط داشته باشد و اين ويژه گی اصلی تئاتر است.
تئاتر در مقايسه با هنرهای ديگر امکانات زيادی دارد برای اينکه از هنرهای ديگر مثل نقاشی ، ادبيات ، معماری ، موسيقی و ... در آن استفاده می شود.
تئاتر یك كلمه ی یونانی است به معنی آوا و صدا.
تعريف تئاتر از نظر اریک بنتلی : " نمایش یعنی (الف) در نقش (ب) در حالی که (ج) داره تماشا میکنه
در این تعریف به تمام عناصر ضروری نمایش که بدون آنها اصلا نمیشود نمایشی داشت اشاره میکند یعنی بازیگر و تماشاگر.
نفس هنر خلاقيت است و هنرمند ويژگي غريزي ممتازي دارد كه او را در اين آفرينش هنري ياري مي رساند. اين غريزه قويتر از انست كه ما مي شناسيم يا مي توانيم تشريح كنيم. تمامي وجود او – فكر او، روح او و آن جوهر تعيين كننده اي كه نامش استعداد است بايستي وقف هدفش شود.
آنچه در اين مجموعه سعي بر تهيه و تدوين آن شده است.نكات زير بنايي است كه هر هنرجوي اين رشته بايد با آنها آشنا باشد، آنها را بياموزد و با آنها زندگي كرده و رشد نمايد. تا پس از طي دوران طاقت فرساي آزمون و خطا زمینه را براي صعود به مراحل بعدي آماده نمايد.
در ده بخش زير نكات اساسي و مهم جهت پي ريزي يك بناي مستحكم طراحي گرديده كه آميزه اي از آموزش هاي استادان معتبر اين رشته و تجربياتي است كه طي يك دهه تحصيل و فعاليت در عرصه هاي دانشجوئي و تجربي و حرفه اي نگارنده و تدوين كننده اين تحقيق بعمل آورده است.
سخنی درباره بازيگري:
امروزه غالباً بازيگر بدون هيچ معياري به اين حرفه قدم مي گذارد. در دوره هاي گذشته، نوآموز بازيگري تحت تأثير بازيگران بزرگ بود. در آن زمان، نوآموز اين حرفه با يك نیزه قدم به صحنه مي گذاشت و به اين ترتيب مهارت هاي لازم را به تدريج از بزرگان اين حرفه مي آموخت. در سالهاي نزديكتر، مدرسه بازيگري غالباً بخشي از يك تئاتر بود و سرانجام نوآموزان به طور كامل درخدمت آن تئاتر درمي آمدند. به اين معنا كه در آغاز بازيگر مي شدند، سپس كارگردان و نيز استاد بازيگري. تئاتر هنري مسكو نمونه اي ازاين روش كار است. اما در اين لحظه از تاريخ معاصر، براي بازيگر و چه بسا معلم بازيگري معيار شخص وجود ندارد. از دهة ۱۹۳۰ به بعد، كلية ضوابط اجتماعي بازيگران، ازنوع لباس پوشيدن آنان گرفته تا نحوة رفتار و كردارشان، دست خوش تغيير شده است. اين واقعيت ها در هر بازيگر فرديت خاصي بوجود آورده است كه قدرت قضاوت را درمورد او از استاد وي سلب مي كند و استاد مي داند كه هر بازيگر بدون در دست داشتن نظامي از ارزش ها در اين راه قدم مي گذارد، هر چند ممكن است استعداد شگرفي در او نهفته باشد.
بولس لاوسكي مي گويد: « … بازيگر بايد اين حقيقت را بپذيرد كه حرفه او يك عمر كار مداوم مي طلبد و به خوبي بداند كه داراي حرفه ایست كه برايش يك عمر كار مداوم مي آورد.» 🎭
🎥https://www.group-telegram.com/sg/Alzahra_kanoon.com
BY کانون تئاتر الزهرا🎭
Share with your friend now:
group-telegram.com/Alzahra_kanoon/22