اتحادیه انجمن های علمی علوم سیاسی ایران

اتحادیه انجمن های علمی علوم سیاسی ایران

Photo

💠 برای شهریارِ شعرِ ایران‌زمین

شهریار شاعر شعر نبود، شاعر عشق بود در بهجت آباد تهران.
روز وفات شهریار، ۲۷ شهریور، را روز "شعر و ادب پارسی" می‌نامند. سرودن شعر توسط وی به دو زبان فارسی و ترکی و به یادگار گذاشتن شاهکارهایی از خود از اصلی‌ترین عواملی است که به شهریار جایگاهی بی‌همتا می‌‌بخشد و محبوبيتى فرامنطقه‌اى را به ارمغان آورد. وطن‌دوستی و ملی‌گرایی طول موج‌ اشعار اوست. آثار شهریار از نظر بینش سیاسی، اجتماعی و فرهنگی متمایز بود؛ شعر شهریار در مضامین خود متنوع بود و به موضوعاتی چون عشق، طبیعت و اوضاع سیاسی-اجتماعی ایران می‌پرداخت. كنشگرى او نقشى از گيرايى، بلاغت و پرمايگى را دارد. شهریار، ایرانیان را به‌ وحدت ملی فراخوانده و می‌گوید:
خوشا پیکار جانبازان میهن
در آغوش عروس فتح میران 
گرم خون ریخت دشمن، شهریارا
به خون دانی چه بندم نقش؟ ایران

شهریار را نه تنها در ایران، بلکه در سطح جهان می‌شناسند، چرا که مضمون شعر او حکمت و دانش است و او را یکی از پیشگامان توسعه شعر نو فارسی معرفی می‌کند. از جمله غزل‌های معروف او می‌توان به "علی ای همای رحمت" و "آمدی جانم به قربانت" اشاره کرد.
جدا از اينكه اجتماعى بودن شهريار در اشعارش مبرهن است، در اطلاق اين شاعر مردمى به سياسى بودن اين‌گونه می‌توان بيان داشت كه انعكاس درد، تلخكامى، رنج و فقر به صورت كلى و ارزش‌هاى والاى انسانى بيان شده و اگر به سياست پرداخته شده از سياست بازى نيز پرهيز نموده است؛ به عبارتى ديگر سياست او یک نوع سياست دينى برداشت شده است، يعنى أئمه اطهار و پيروان راستين آنان ميراث‌دار حكومت دانسته می‌شوند.
شهریار مه‌ رویان را در ماه ندید شهریار خود ماه مه رویان بود، کوه خشکناب سر خم می‌کرد اگر شهریار به مادر بزرگ خود ترانه می‌سرود. شهریارِ سخنِ آذربایجان در آذربایجان به کوهی از گوهر ناب شعر ایران مبدل گشت و آن‌چنان به روح معنوی شعر و شاعری نائل گشت که کمتر از هر عارفی این سیر معنوی فارغ است.
 لطایف و سخاوت شعر آذربایجان در بیت بیت ابیات گوهربار شهریار نمایان است، آن‌چنان که قوم ایران را به شجاعت و مقاومت در برابر صفوف دشمن فرا می‌خواند این مرغزاران و چمنزارهای آذربایجان روح لطیف استعاره ادب را در اذهان نمایان می‌کند.
خاک معطر ایران در شعر شهریار چنان فرقی از مشک عنبربوی تهران و تبریز فراقی ندارد، این مرز پر گوهر ایران است که شهریار تربت معطر او را عنبرآلود شعر خود می‌کند.
میراث جاودان ادبیات ایران را می‌توان مدیون خلاقیت، تخیل و فداکاری نویسندگان اين مرز و بوم دانست. نویسندگان ایرانی از منابع مختلفی از جمله جهان طبیعی، رویدادهای تاریخی و تجربیات روزمره الهام گرفته‌اند. آنها هم‌چنین از سنت غنی داستان‌سرایی استفاده کرده‌اند که قدمت آن به هزاران سال قبل بازمی‌گردد.

🖋هدی علیپور
دانشجوی کارشناسی ارشد علوم سیاسی دانشگاه شهید بهشتی

رویداد نگار، کاری از معاونت فرهنگی-اجتماعی اتحادیه انجمن‌های علمی دانشجویی علوم سیاسی ایران


همراه ما باشید با مروری بر تقویم مناسبتی ایران و جهان

جهت همکاری با کارگروه تولید محتوا به شناسه تلگرامی زیر مراجعه فرمایید:
@usips_admin
————————————
روابط عمومی اتحادیه انجمن‌های علمی دانشجویی علوم سیاسی ایران

@usips_ir

www.group-telegram.com/sg/USIPS_IR.com/4012

481 viewsSep 17 at 07:48

💠 برای شهریارِ شعرِ ایران‌زمین

شهریار شاعر شعر نبود، شاعر عشق بود در بهجت آباد تهران.
روز وفات شهریار، ۲۷ شهریور، را روز "شعر و ادب پارسی" می‌نامند. سرودن شعر توسط وی به دو زبان فارسی و ترکی و به یادگار گذاشتن شاهکارهایی از خود از اصلی‌ترین عواملی است که به شهریار جایگاهی بی‌همتا می‌‌بخشد و محبوبيتى فرامنطقه‌اى را به ارمغان آورد. وطن‌دوستی و ملی‌گرایی طول موج‌ اشعار اوست. آثار شهریار از نظر بینش سیاسی، اجتماعی و فرهنگی متمایز بود؛ شعر شهریار در مضامین خود متنوع بود و به موضوعاتی چون عشق، طبیعت و اوضاع سیاسی-اجتماعی ایران می‌پرداخت. كنشگرى او نقشى از گيرايى، بلاغت و پرمايگى را دارد. شهریار، ایرانیان را به‌ وحدت ملی فراخوانده و می‌گوید:
خوشا پیکار جانبازان میهن
در آغوش عروس فتح میران 
گرم خون ریخت دشمن، شهریارا
به خون دانی چه بندم نقش؟ ایران

شهریار را نه تنها در ایران، بلکه در سطح جهان می‌شناسند، چرا که مضمون شعر او حکمت و دانش است و او را یکی از پیشگامان توسعه شعر نو فارسی معرفی می‌کند. از جمله غزل‌های معروف او می‌توان به "علی ای همای رحمت" و "آمدی جانم به قربانت" اشاره کرد.
جدا از اينكه اجتماعى بودن شهريار در اشعارش مبرهن است، در اطلاق اين شاعر مردمى به سياسى بودن اين‌گونه می‌توان بيان داشت كه انعكاس درد، تلخكامى، رنج و فقر به صورت كلى و ارزش‌هاى والاى انسانى بيان شده و اگر به سياست پرداخته شده از سياست بازى نيز پرهيز نموده است؛ به عبارتى ديگر سياست او یک نوع سياست دينى برداشت شده است، يعنى أئمه اطهار و پيروان راستين آنان ميراث‌دار حكومت دانسته می‌شوند.
شهریار مه‌ رویان را در ماه ندید شهریار خود ماه مه رویان بود، کوه خشکناب سر خم می‌کرد اگر شهریار به مادر بزرگ خود ترانه می‌سرود. شهریارِ سخنِ آذربایجان در آذربایجان به کوهی از گوهر ناب شعر ایران مبدل گشت و آن‌چنان به روح معنوی شعر و شاعری نائل گشت که کمتر از هر عارفی این سیر معنوی فارغ است.
 لطایف و سخاوت شعر آذربایجان در بیت بیت ابیات گوهربار شهریار نمایان است، آن‌چنان که قوم ایران را به شجاعت و مقاومت در برابر صفوف دشمن فرا می‌خواند این مرغزاران و چمنزارهای آذربایجان روح لطیف استعاره ادب را در اذهان نمایان می‌کند.
خاک معطر ایران در شعر شهریار چنان فرقی از مشک عنبربوی تهران و تبریز فراقی ندارد، این مرز پر گوهر ایران است که شهریار تربت معطر او را عنبرآلود شعر خود می‌کند.
میراث جاودان ادبیات ایران را می‌توان مدیون خلاقیت، تخیل و فداکاری نویسندگان اين مرز و بوم دانست. نویسندگان ایرانی از منابع مختلفی از جمله جهان طبیعی، رویدادهای تاریخی و تجربیات روزمره الهام گرفته‌اند. آنها هم‌چنین از سنت غنی داستان‌سرایی استفاده کرده‌اند که قدمت آن به هزاران سال قبل بازمی‌گردد.

🖋هدی علیپور
دانشجوی کارشناسی ارشد علوم سیاسی دانشگاه شهید بهشتی

رویداد نگار، کاری از معاونت فرهنگی-اجتماعی اتحادیه انجمن‌های علمی دانشجویی علوم سیاسی ایران


همراه ما باشید با مروری بر تقویم مناسبتی ایران و جهان

جهت همکاری با کارگروه تولید محتوا به شناسه تلگرامی زیر مراجعه فرمایید:
@usips_admin
————————————
روابط عمومی اتحادیه انجمن‌های علمی دانشجویی علوم سیاسی ایران

@usips_ir

BY اتحادیه انجمن های علمی علوم سیاسی ایران