group-telegram.com/andishehsarapub/428
Last Update:
📝 گو و گو
✍ #بهزاد_پاکروح
www.group-telegram.com/sg/andishehsarapub.com
در بیشتر گروه‌های مجازی در بین برخی اعضا آن‌قدر رقابت برای فرستادن مطلب زیاد است که گویی بسیاری برای «گفت‌وگو» نیامده‌اند، برای «گو و گو» آمده‌اند و چه‌قدر هم ناگفته‌هایشان زیاد است!
و چه حد تمایل دارند که حرف‌های دیگران را بدون تحقیق و تأمل و حتی بدون روخوانی بازگو کنند!
وقتی به‌خاطر نادرستی مطلب اعتراض کنی، پاسخ می‌دهند که این را من ننوشته‌ام، فوروارد کرده‌ام! 🤠
احساس وظیفه‌شان برای گفتن کافی‌ست تا بالاخره متنی یا عکسی را تکراری هم که باشد از جایی کپی و ارسال کنند.
مگر متوجه تکراری بودنش می‌شوند؟! 😐
نه! حتی مطالب گروه را نمی‌خوانند!
لزومی هم ندارد که «حرفشان به موضوع و هدف گروه مربوط باشد یا مطلبشان درست باشد یا در حرفشان به کسی حتی به خودشان (!) توهین و بی‌احترامی نباشد.»
هیچ «لزومی» وجود ندارد مگر «لزوم پی‌درپی ارسال کردن مطلب»!
اگر کسی به این پُرگویی اعتراض کند، احتمالاً پاسخ می‌دهند که «چه کسی شما را مجبور کرده است که در این گروه بمانی؟» گویی هرکس نخواهد پرگویی یکی دو نفر را تحمل کند باید حرف حساب‌های احتمالی مرتبط با موضوع گروه را هم از دست بدهد و بسا که چنین می‌شود.
اگر دو سه نفر از این پرگوها و یا یک پرگو و یکی دو مجیزگو در یک گروه کنار هم قرار بگیرند، کل گروه باید تاوان این نیاز به پرگویی را بپردازد.
🔻
از نکات ابتدایی فنی مانند
🔹محدود بودن دوام شارژ باطری گوشی برای اشخاصی که به شارژر دسترسی ندارند
🔹محدودیت‌های ترافیک اینترنت سیم کارت به ویژه برای کسانی که در خارج از کشور از سیم کارت‌های بین‌المللی یا موقت استفاده می‌کنند،
🔹محدودیت حافظۀ گوشی‌ها،
تا مسائل مهم‌تر مانند
🔸محدودیت زمان برای خواندن مطلب
و
🔸لزوم رعایت اولویت‌ها برای اختصاص وقت
و البته
🔸لزوم پرهیز از خواندن مطالب نادرست
چیزهایی هستند که برخی، آن‌ها را در نظر ندارند و تاوانش را دیگران می‌پردازند.
ایجادکنندگان این گروه‌ها هم معمولاً احساس وظیفه‌ای نسبت به بهبود کیفیت محتوای گروه ندارند، مثل این‌که از ایجاد گروه فقط لمس چند دکمه را برای ساختن گروه و اد کردن بلدند.
#ب_پ
www.group-telegram.com/sg/andishehsarapub.com
جای این نوشته، در بسیاری از گروه‌های مجازی خالیست!
BY اندیشه سرا
Share with your friend now:
group-telegram.com/andishehsarapub/428