سایت خبری-تحلیلی کلمه

🔴 حقِّ حق‌داشتن

✍️ بیدا میرحسینی

🔺مقاومت، گام اول در ابراز حق ما بر برخورداری از حقوق است"؛ اتفاقا این محرومیت به ما اجازه پاسخ متناسب و مناسب را خواهد داد. همه آنچه که تاکنون بیان شد اشاره به حق کنش فردی و جمعی دانشجویان حاضر در رخداد دانشگاه علوم و تحقیقات را بیانگر است، مشاهده صحنه انسانی بی پناه در شرایطی دشوار، مستاصل و به ظاهر آرام اما با باری سنگین به فراخنای تاریخ، ما را به کنش حمایت‌گرانه وا می‌دارد حتی اگر بانویی دیگربا شال خود سپری دفاعی و حمایتی برای او ایجاد می‌کرد اما آنچه که به نمایش درآمد رنج تنهایی و در حصار ماندگی یک انسان بود.

🔺سوال اینجاست که آیا نوع کنش بانوی جوان، مانع واکنش مناسب دیگران بود؟ ویا اصولا چرا با جمعی بدون هر گونه کنشی حتی شتاب زده، روبرو بودیم که یا از دور صحنه را ثبت کرده‌اند و یا از نزدیک چشمان خود را فرو بستند. باید پرسید در آن دقایق با چه نوع انسان‌هایی روبرو بودیم، انسان در حال بازی و به عمد بی تفاوت، انسان تراژیک و وحشت زده، انسان در میدان بازی و کنشگری پنهان، انسان بهره مند از حق کنشگر نبودن، ... . هر چه که هست آن جمع شاید با محدود کردن کنشگری خود، فرصت حیات اجتماعی دوباره را برای خود فراهم می‌کرد و مرز در معرض تهاجم قرار گرفتن را بواسطه کنشگری، برای زمانی دیگر ذخیره کرد.

📎منبع و متن کامل
@kaleme

Telegraph

🔴حقِّ حق‌داشتن

🔶بیدا میرحسینی @iranfardamag  "ما از وجود مفهومی به نام حق برخورداری از حقوق (به معنای اینکه هر کس بنا بر افعال و افکارش قضاوت خواهد شد و نه بر حسب قوم و نژاد و غیره) و مفهوم دیگر یعنی حق تعلق به نوعی جامعه‌ی سامان یافته، تنها زمانی آگاه گردیدیم که ناگهان…

www.group-telegram.com/sg/kaleme.com/31945

7.6K viewsNov 12 at 23:38

🔴 حقِّ حق‌داشتن

✍️ بیدا میرحسینی

🔺مقاومت، گام اول در ابراز حق ما بر برخورداری از حقوق است"؛ اتفاقا این محرومیت به ما اجازه پاسخ متناسب و مناسب را خواهد داد. همه آنچه که تاکنون بیان شد اشاره به حق کنش فردی و جمعی دانشجویان حاضر در رخداد دانشگاه علوم و تحقیقات را بیانگر است، مشاهده صحنه انسانی بی پناه در شرایطی دشوار، مستاصل و به ظاهر آرام اما با باری سنگین به فراخنای تاریخ، ما را به کنش حمایت‌گرانه وا می‌دارد حتی اگر بانویی دیگربا شال خود سپری دفاعی و حمایتی برای او ایجاد می‌کرد اما آنچه که به نمایش درآمد رنج تنهایی و در حصار ماندگی یک انسان بود.

🔺سوال اینجاست که آیا نوع کنش بانوی جوان، مانع واکنش مناسب دیگران بود؟ ویا اصولا چرا با جمعی بدون هر گونه کنشی حتی شتاب زده، روبرو بودیم که یا از دور صحنه را ثبت کرده‌اند و یا از نزدیک چشمان خود را فرو بستند. باید پرسید در آن دقایق با چه نوع انسان‌هایی روبرو بودیم، انسان در حال بازی و به عمد بی تفاوت، انسان تراژیک و وحشت زده، انسان در میدان بازی و کنشگری پنهان، انسان بهره مند از حق کنشگر نبودن، ... . هر چه که هست آن جمع شاید با محدود کردن کنشگری خود، فرصت حیات اجتماعی دوباره را برای خود فراهم می‌کرد و مرز در معرض تهاجم قرار گرفتن را بواسطه کنشگری، برای زمانی دیگر ذخیره کرد.

📎منبع و متن کامل
@kaleme

BY سایت خبری-تحلیلی کلمه