انجمن علمی روان‌شناسی دانشگاه علامه طباطبایی

🔻بدنامی و اثرات آن بر خانواده‌هایی که عزیزانشان را بر اثر خودکشی از دست داده‌اند

فرهنگ در هر جامعه‌ای کانال‌هایی برای تاثیر دارد که با بررسی آن‌ها مکانیسم‌های اثرگذاری جامعه مشخص می‌گردد. یکی از این کانال‌ها را می‌توان در پدیده استیگما (بدنامی) جستجو نمود که در حقیقت، انتقال درد خصوصی بازماندگان افراد خودکشی کرده به دردی آشکار شده در سطح اجتماع است که دردی آزاردهنده‌تر نسبت به از دست دادن عزیزی به واسطه خودکشی است.

گافمن، استیگما را به عنوان هویتی خردشده می‌داند که در آن حالت به فرد یا گروه ویژه‌ای نسبت داده می‌شود که در اثر آن اعضای گروه یا فرد از نظر اعتبار بی‌ارج شده و متمایز بودن ناخواسته‌ای به وی تحمیل می‌گردد. به طوری که فرد مورد استیگما انسانی سالم و دارای کفایت لازم برای پذیرفته شدن در اجتماع در نظر گرفته نمی‌شود. اما باید توجه داشت که افراد در عکس‌العمل به شرایط استیگما به گونه‌ای یکسان عمل نمی‌کنند. بعضی از روانشناسان این پدیده را به صورت دیگر توضیح داده‌اند؛ به طوری که معتقدند این افراد از پدیده آستانه‌ای شدن رنج می‌برند؛ جایگاه خویش را نمی‌دانند و مطمئن نیستند که به عنوان بهنجار پذیرفته شده‌اند یا نه؟ به عبارت بهتر در آستانه پذیرش و یا عدم پذیرش توسط افراد بهنجار هستند. این وضعیت را بسیاری از روانشناسان آسیب‌زاتر از وضعیت استیگما می‌دانند؛ زیرا که فرد جایگاه خود را در اجتماع به درستی نمی‌داند و به همین علت نوعی سردرگمی را مشاهده می‌کند.

نتایج نشان می‌دهد که داغ‌دیدگی خودکشی با فقدان عادی متفاوت است. یکی از تفاوت‌های بارز داغ‌دیدگی خودکشی در مقایسه با رفتار داغ‌دیدگی عادی، تجربه بدنامی توسط این بازماندگان است. خودکشی تاثیر عمیقی بر خانواده، دوستان و آشنایان قربانی دارد و باعث افزایش احساس فقدان می‌شود. برآوردها نشان می‌دهد که از ۱۶ تا ۲۸ نفر در هر خودکشی به شدت متاثر و کسانی که به قربانی نزدیک‌ترند دچار رنج‌هایی می‌شوند. از آن زمان که فرد با این مشکل دشوار روبرو می‌شود، واکنش‌ها و مکانیزم‌های کنار آمدن بسیاری در روند واکنش به کار می‌گیرد. نتیجتا تاثیر روانشناختی پیچیدهٔ داغ‌دیدگی خودکشی نیز برای نزدیکان قربانی دشوار است.

داغ‌دیدگی به تمام خصوصیات فیزیکی، روانشناختی، رفتاری و پاسخ‌های اجتماعی فردی که شخص یا چیز مهمی را از دست داده بستگی دارد. این بدنامی اجتماعی یا فردی، فشار فوق العاده‌ای بر جریان داغ‌دیدگی تحمیل کرده و در برخی موارد به مداخله بالینی نیاز است.

🔗 دسترسی به منبع

گردآوری و تنظیم: نیلوفر بازیار

🆔 Psychology_ATU‌

www.group-telegram.com/sg/psychology_atu.com/1590

1.4K viewsNil, edited  Aug 6, 2023 at 16:30

🔻بدنامی و اثرات آن بر خانواده‌هایی که عزیزانشان را بر اثر خودکشی از دست داده‌اند

فرهنگ در هر جامعه‌ای کانال‌هایی برای تاثیر دارد که با بررسی آن‌ها مکانیسم‌های اثرگذاری جامعه مشخص می‌گردد. یکی از این کانال‌ها را می‌توان در پدیده استیگما (بدنامی) جستجو نمود که در حقیقت، انتقال درد خصوصی بازماندگان افراد خودکشی کرده به دردی آشکار شده در سطح اجتماع است که دردی آزاردهنده‌تر نسبت به از دست دادن عزیزی به واسطه خودکشی است.

گافمن، استیگما را به عنوان هویتی خردشده می‌داند که در آن حالت به فرد یا گروه ویژه‌ای نسبت داده می‌شود که در اثر آن اعضای گروه یا فرد از نظر اعتبار بی‌ارج شده و متمایز بودن ناخواسته‌ای به وی تحمیل می‌گردد. به طوری که فرد مورد استیگما انسانی سالم و دارای کفایت لازم برای پذیرفته شدن در اجتماع در نظر گرفته نمی‌شود. اما باید توجه داشت که افراد در عکس‌العمل به شرایط استیگما به گونه‌ای یکسان عمل نمی‌کنند. بعضی از روانشناسان این پدیده را به صورت دیگر توضیح داده‌اند؛ به طوری که معتقدند این افراد از پدیده آستانه‌ای شدن رنج می‌برند؛ جایگاه خویش را نمی‌دانند و مطمئن نیستند که به عنوان بهنجار پذیرفته شده‌اند یا نه؟ به عبارت بهتر در آستانه پذیرش و یا عدم پذیرش توسط افراد بهنجار هستند. این وضعیت را بسیاری از روانشناسان آسیب‌زاتر از وضعیت استیگما می‌دانند؛ زیرا که فرد جایگاه خود را در اجتماع به درستی نمی‌داند و به همین علت نوعی سردرگمی را مشاهده می‌کند.

نتایج نشان می‌دهد که داغ‌دیدگی خودکشی با فقدان عادی متفاوت است. یکی از تفاوت‌های بارز داغ‌دیدگی خودکشی در مقایسه با رفتار داغ‌دیدگی عادی، تجربه بدنامی توسط این بازماندگان است. خودکشی تاثیر عمیقی بر خانواده، دوستان و آشنایان قربانی دارد و باعث افزایش احساس فقدان می‌شود. برآوردها نشان می‌دهد که از ۱۶ تا ۲۸ نفر در هر خودکشی به شدت متاثر و کسانی که به قربانی نزدیک‌ترند دچار رنج‌هایی می‌شوند. از آن زمان که فرد با این مشکل دشوار روبرو می‌شود، واکنش‌ها و مکانیزم‌های کنار آمدن بسیاری در روند واکنش به کار می‌گیرد. نتیجتا تاثیر روانشناختی پیچیدهٔ داغ‌دیدگی خودکشی نیز برای نزدیکان قربانی دشوار است.

داغ‌دیدگی به تمام خصوصیات فیزیکی، روانشناختی، رفتاری و پاسخ‌های اجتماعی فردی که شخص یا چیز مهمی را از دست داده بستگی دارد. این بدنامی اجتماعی یا فردی، فشار فوق العاده‌ای بر جریان داغ‌دیدگی تحمیل کرده و در برخی موارد به مداخله بالینی نیاز است.

🔗 دسترسی به منبع

گردآوری و تنظیم: نیلوفر بازیار

🆔 Psychology_ATU‌

BY انجمن علمی روان‌شناسی دانشگاه علامه طباطبایی