انجمن‌علمی‌علوم‌سیاسی‌دانشگاه شیراز

معرفی اندیشمند:
✅نیکولو ماکیاولی در سال 1469 در فلورانس ایتالیا متولد شد و در طول زندگی خود به عنوان دیپلمات، فیلسوف سیاسی و نویسنده فعالیت کرد. او در دوران جمهوری فلورانس به مقام‌های مهمی دست یافت، اما با بازگشت خاندان مدیچی به قدرت، از سمت‌های خود برکنار و تبعید شد. در دوران تبعید، ماکیاولی آثار مهم خود را نوشت که مهم‌ترین آن‌ها "شهریار" و "گفتارها" هستند. "شهریار" که در سال 1513 نوشته شد، مشهورترین اثر اوست که در آن به بررسی چگونگی کسب و حفظ قدرت سیاسی می‌پردازد. علاوه بر این آثار، او نمایشنامه‌ها، اشعار و رساله‌های تاریخی نیز نوشته است. ماکیاولی در سال 1527 در فلورانس درگذشت.
❇️دیدگاه‌های ماکیاولی در زمان خود بسیار تحول آمیز و جنجال‌برانگیز بودند. او معتقد بود که سیاست باید از اخلاق جدا باشد و حاکمان برای حفظ قدرت و ثبات کشور می‌توانند از هر وسیله‌ای استفاده کنند. این دیدگاه که بعدها به "ماکیاولیسم" معروف شد، بر واقع‌گرایی سیاسی تأکید داشت. ماکیاولی استدلال می‌کرد که برای یک حاکم، بهتر است که از او بترسند تا اینکه دوستش بدارند، زیرا ترس پایدارتر است. او همچنین بر اهمیت قدرت نظامی و استفاده از نیروهای بومی به جای مزدوران تأکید داشت. ماکیاولی در "گفتارها" به بررسی جمهوری روم پرداخت و ایده‌هایی مانند تعادل قوا و اهمیت نهادهای جمهوری‌خواهانه را مطرح کرد. او معتقد بود که بهترین نظام سیاسی، ترکیبی از عناصر سلطنتی، اشرافی و دموکراتیک است.
✳️اهمیت ماکیاولی در اندیشه سیاسی به دلیل نگاه واقع‌گرایانه او به سیاست است. او اولین کسی بود که سیاست را به عنوان یک علم مستقل از اخلاق و مذهب مورد بررسی قرار داد و بر مطالعه تجربی و عملی سیاست تأکید کرد. این رویکرد، پایه‌گذار علم سیاست مدرن شد.
امروزه، اندیشه‌های ماکیاولی همچنان در تحلیل روابط بین‌الملل و سیاست قدرت کاربرد دارد. مفهوم "منافع ملی" که در سیاست خارجی کشورها نقش مهمی ایفا می‌کند، ریشه در اندیشه‌های او دارد. همچنین، تحلیل‌های او درباره چگونگی کسب و حفظ قدرت، در مطالعات رهبری سیاسی و مدیریت بحران مورد استفاده قرار می‌گیرد. علیرغم انتقادهای اخلاقی که به نظریات او وارد می‌شود، درک واقع‌گرایانه ماکیاولی از سیاست، همچنان برای فهم دینامیک قدرت در جهان امروز ارزشمند است.

🛜 @Shzu_political_science
✳️ @nashreye_rahyaft

www.group-telegram.com/us/shzu_political_science.com/1281

293 viewsedited  Oct 27 at 16:33

معرفی اندیشمند:
✅نیکولو ماکیاولی در سال 1469 در فلورانس ایتالیا متولد شد و در طول زندگی خود به عنوان دیپلمات، فیلسوف سیاسی و نویسنده فعالیت کرد. او در دوران جمهوری فلورانس به مقام‌های مهمی دست یافت، اما با بازگشت خاندان مدیچی به قدرت، از سمت‌های خود برکنار و تبعید شد. در دوران تبعید، ماکیاولی آثار مهم خود را نوشت که مهم‌ترین آن‌ها "شهریار" و "گفتارها" هستند. "شهریار" که در سال 1513 نوشته شد، مشهورترین اثر اوست که در آن به بررسی چگونگی کسب و حفظ قدرت سیاسی می‌پردازد. علاوه بر این آثار، او نمایشنامه‌ها، اشعار و رساله‌های تاریخی نیز نوشته است. ماکیاولی در سال 1527 در فلورانس درگذشت.
❇️دیدگاه‌های ماکیاولی در زمان خود بسیار تحول آمیز و جنجال‌برانگیز بودند. او معتقد بود که سیاست باید از اخلاق جدا باشد و حاکمان برای حفظ قدرت و ثبات کشور می‌توانند از هر وسیله‌ای استفاده کنند. این دیدگاه که بعدها به "ماکیاولیسم" معروف شد، بر واقع‌گرایی سیاسی تأکید داشت. ماکیاولی استدلال می‌کرد که برای یک حاکم، بهتر است که از او بترسند تا اینکه دوستش بدارند، زیرا ترس پایدارتر است. او همچنین بر اهمیت قدرت نظامی و استفاده از نیروهای بومی به جای مزدوران تأکید داشت. ماکیاولی در "گفتارها" به بررسی جمهوری روم پرداخت و ایده‌هایی مانند تعادل قوا و اهمیت نهادهای جمهوری‌خواهانه را مطرح کرد. او معتقد بود که بهترین نظام سیاسی، ترکیبی از عناصر سلطنتی، اشرافی و دموکراتیک است.
✳️اهمیت ماکیاولی در اندیشه سیاسی به دلیل نگاه واقع‌گرایانه او به سیاست است. او اولین کسی بود که سیاست را به عنوان یک علم مستقل از اخلاق و مذهب مورد بررسی قرار داد و بر مطالعه تجربی و عملی سیاست تأکید کرد. این رویکرد، پایه‌گذار علم سیاست مدرن شد.
امروزه، اندیشه‌های ماکیاولی همچنان در تحلیل روابط بین‌الملل و سیاست قدرت کاربرد دارد. مفهوم "منافع ملی" که در سیاست خارجی کشورها نقش مهمی ایفا می‌کند، ریشه در اندیشه‌های او دارد. همچنین، تحلیل‌های او درباره چگونگی کسب و حفظ قدرت، در مطالعات رهبری سیاسی و مدیریت بحران مورد استفاده قرار می‌گیرد. علیرغم انتقادهای اخلاقی که به نظریات او وارد می‌شود، درک واقع‌گرایانه ماکیاولی از سیاست، همچنان برای فهم دینامیک قدرت در جهان امروز ارزشمند است.

🛜 @Shzu_political_science
✳️ @nashreye_rahyaft

BY انجمن‌علمی‌علوم‌سیاسی‌دانشگاه شیراز