group-telegram.com/mghlte/1543
Last Update:
تحقیق علمی که منجر به تعریف و شناخت دقیق‌تر این #مغالطه ی خطرناک شد، ماجرایی شنیدنی دارد.
در سال ۱۹۶۶ ملوین جی.لرنر، استاد روان‌شناسی اجتماعی و همکاران‌اش در دانشگاه کانزاس دست به آزمایشی زدند تا نوع واکنش‌های گروه تحقیق را به قربانی شدن و مجازات دیگری بررسی کنند.
در این آزمایش ۷۲ نفر در گروه تحقیق ، شاهد مجازات یک سوژه بودند که بابت هر واژه‌ای که یاد نمی‌گرفت ، به او شوک الکتریکی داده می‌شد. در ابتدای آزمایش، همه‌ی گروه از مشاهده‌ی درد و رنج سوژه که تنبیه می‌شد، ناراحت و آزرده شدند. بعد اما این ۷۲ نفر به دو گروه تقسیم شدند: یک گروه می‌توانست هربار که سوژه جواب درستی به سؤال می‌داد، به او مبلغی پول نقد برای تشویق بدهند و این امکان را داشتند که هربار خواستند، مجازات سوژه را متوقف کنند. گروه دوم اما نه می‌توانست پاسخ درست را تشویق کند و نه این امکان را داشت که تنبیه سوژه را متوقف کند.
این گروه دوم فقط می‌توانست روند تنبیه و رنج سوژه را ببیند و امکانی برای تغییر وضعیت نداشت.
در پایان این مرحله، بار دیگر از هر ۲ گروه خواسته شد تا نظرشان را درباره‌ی وضعیت سوژه‌ای که تنبیه می‌شد اعلام کنند. این‌بار دیگر همه متفق‌القول نبودند که تماشای تنبیه و درد سوژه، اسباب رنج و درد آن‌ها و ناراحت‌کننده است. گروه اول کماکان از مشاهده‌ی تنبیه و رنج قربانی، ناراحت شده و آزار دیده بود. اما گروه دوم، گروهی که امکانی نداشت تا سوژه را تشویق کند یا به تنبیه او پایان دهد، حالا همگی خودِ سوژه را مقصر می‌دیدند و ❌معتقد بودند که حق او بود که تنبیه شود. ❌
این گروه دوم حالا بیشتر از قبل باور داشت که «جهان، سرای عدل است».
چرا؟ چون به سادگی این امکان را نداشتند که واقعاً عدالتی را فراهم و اجرا کنند.
در واقع هرچه ما دست‌مان از اجرای عدالت کوتاه‌تر باشد، بیشتر در این واکنش دفاعی فرو می‌رویم که کاسه و کوزه را سر قربانی بشکنیم و برای دفاع روانی از خودمان، انگشت اتهام را به سوی خود قربانی بگیریم.
#سوگیری_شناختی
https://www.group-telegram.com/tr/mghlte.com
قسمت اول توضیح
BY مجله‌ی اینترنتی عصر روشنگری
Share with your friend now:
group-telegram.com/mghlte/1543