Святлана Ціханоўская — у дзень народзінаў Ігара Лосіка:
«Сёння Ігар Лосік сустракае 33-гі дзень народзінаў у поўнай ізаляцыі. Больш за 800 дзён — без званкоў, без лістоў, без сустрэчаў. Гэты чалавек, які сам быў голасам для тысячаў беларусаў, цяпер знаходзіцца ў поўнай цішыні. Менавіта таму, што ён умеў гаварыць так, каб чулі.
Ігар — адзін з тых журналістаў, хто з усмешкай на твары ўпарта імкнуўся да праўды, празрыстасці і справядлівасці, нягледзячы на пагрозы і небяспеку. Ён тлумачыў, жартаваў, крытыкаваў, натхняў. І рабіў гэта з рэдкім спалучэннем дакладнасці і іроніі. Усё гэта рэжым палічыў такой вялізнай для сябе пагрозай, што не толькі пазбавіў яго волі, але і зрабіў усё, каб ён знік з публічнай прасторы. Каб яго голас сціх.
Але нават маўчанне Ігара сёння гучыць. Мы — усе, хто чытаў яго тэксты, слухаў яго думкі — памятаем. Мы ўспамінаем яго тонкія назіранні, яго здольнасць бачыць галоўнае, яго адданасць праўдзе. Я ведаю, як шмат хто сёння думае: «А што б сказаў Ігар?» Гэта значыць — ён з намі. Нягледзячы на ўсе спробы ізаляваць яго ад свету.
Жахліва, што ягоная дачка Паўліна расце, чакаючы бацьку з месца, дзе ён не павінен быў апынуцца ўвогуле. Гэта неапісальнае выпрабаванне для любой сям'і. Калі мы з дзецьмі гаворым пра Сяргея, я бачу ў іх вачах той боль, які можа залячыць толькі ўз'яднанне з роднымі. І я вельмі хачу, каб як мага хутчэй сям’я Лосікаў была разам.
Ігар — як і Сяргей, як і Віктар, Маша, Максім, Мікола — цяпер у зняволенні. Але мы свабодныя, каб гаварыць пра іх.
Пішыце. Гаварыце. Памятайце. Пакуль нашыя сэрцы з палітвязнямі — ніякая турма не зможа іх зламаць».
«Сёння Ігар Лосік сустракае 33-гі дзень народзінаў у поўнай ізаляцыі. Больш за 800 дзён — без званкоў, без лістоў, без сустрэчаў. Гэты чалавек, які сам быў голасам для тысячаў беларусаў, цяпер знаходзіцца ў поўнай цішыні. Менавіта таму, што ён умеў гаварыць так, каб чулі.
Ігар — адзін з тых журналістаў, хто з усмешкай на твары ўпарта імкнуўся да праўды, празрыстасці і справядлівасці, нягледзячы на пагрозы і небяспеку. Ён тлумачыў, жартаваў, крытыкаваў, натхняў. І рабіў гэта з рэдкім спалучэннем дакладнасці і іроніі. Усё гэта рэжым палічыў такой вялізнай для сябе пагрозай, што не толькі пазбавіў яго волі, але і зрабіў усё, каб ён знік з публічнай прасторы. Каб яго голас сціх.
Але нават маўчанне Ігара сёння гучыць. Мы — усе, хто чытаў яго тэксты, слухаў яго думкі — памятаем. Мы ўспамінаем яго тонкія назіранні, яго здольнасць бачыць галоўнае, яго адданасць праўдзе. Я ведаю, як шмат хто сёння думае: «А што б сказаў Ігар?» Гэта значыць — ён з намі. Нягледзячы на ўсе спробы ізаляваць яго ад свету.
Жахліва, што ягоная дачка Паўліна расце, чакаючы бацьку з месца, дзе ён не павінен быў апынуцца ўвогуле. Гэта неапісальнае выпрабаванне для любой сям'і. Калі мы з дзецьмі гаворым пра Сяргея, я бачу ў іх вачах той боль, які можа залячыць толькі ўз'яднанне з роднымі. І я вельмі хачу, каб як мага хутчэй сям’я Лосікаў была разам.
Ігар — як і Сяргей, як і Віктар, Маша, Максім, Мікола — цяпер у зняволенні. Але мы свабодныя, каб гаварыць пра іх.
Пішыце. Гаварыце. Памятайце. Пакуль нашыя сэрцы з палітвязнямі — ніякая турма не зможа іх зламаць».
Святлана Ціханоўская — пра смерць палітзняволенага Валянціна Штэрмера
За кратамі памёр палітвязень Валянцін Штэрмер. І я не ведаю, як словамі выразіць тое, што адчуваю ўнутры, бо ўсё здаецца недарэчным.
Колькі яшчэ смерцяў павінна адбыцца, каб свет урэшце зразумеў маштаб трагедыі, якая працягваецца ў Беларусі? Валянцін — адзін з тых, хто ніколі не павінен быў патрапіць за краты. Яго зняволілі не за злачынства, а за сумленне, за праўду, за годнасць.
Я не была асабіста знаёмая з Валянцінам. Але я разумею, што ён быў чалавекам з прынцыпамі. Не сумняваюся, што яго любілі і чакалі дома.
Мы не павінны прывыкаць да смерцяў. Не павінны прымаць гэта як нешта звыклае. Кожная страта — гэта боль, гэта напамін пра адказнасць, якую мы ўсе нясём перад тымі, хто сёння ў турмах, хто не дажыў да волі, хто ўсё яшчэ працягвае барацьбу.
Мае шчырыя спачуванні родным і блізкім Валянціна. Мы павінны працягваць змагацца — дзеля Валянціна, дзеля ўсіх, хто аддаў сваё жыццё за вольную Беларусь.
За кратамі памёр палітвязень Валянцін Штэрмер. І я не ведаю, як словамі выразіць тое, што адчуваю ўнутры, бо ўсё здаецца недарэчным.
Колькі яшчэ смерцяў павінна адбыцца, каб свет урэшце зразумеў маштаб трагедыі, якая працягваецца ў Беларусі? Валянцін — адзін з тых, хто ніколі не павінен быў патрапіць за краты. Яго зняволілі не за злачынства, а за сумленне, за праўду, за годнасць.
Я не была асабіста знаёмая з Валянцінам. Але я разумею, што ён быў чалавекам з прынцыпамі. Не сумняваюся, што яго любілі і чакалі дома.
Мы не павінны прывыкаць да смерцяў. Не павінны прымаць гэта як нешта звыклае. Кожная страта — гэта боль, гэта напамін пра адказнасць, якую мы ўсе нясём перад тымі, хто сёння ў турмах, хто не дажыў да волі, хто ўсё яшчэ працягвае барацьбу.
Мае шчырыя спачуванні родным і блізкім Валянціна. Мы павінны працягваць змагацца — дзеля Валянціна, дзеля ўсіх, хто аддаў сваё жыццё за вольную Беларусь.
Святлана Ціханоўская — да Дня салідарнасці з палітвязнямі
«Кожны год, 21 мая, сэрца сціскаецца ад болю. Гэта Дзень салідарнасці з палітвязнямі. Палітвязні былі ў Беларусі заўсёды. Але тое, што адбываецца цяпер, — гэта маштабная трагедыя. Сёння за кратамі больш за тысячу чалавек — журналісты і настаўнікі, медыкі і інжынеры, студэнты і пенсіянеры. Аб'ядноўвае іх толькі адно — яны не згодныя жыць у хлусні і гвалце.
Важна памятаць, што нават ва ўмовах татальнага кантролю і ціску мы не бездапаможныя. У гэты дзень я заклікаю вас:
⭕️ Пішыце лісты палітвязням. Нават некалькі цёплых словаў ад незнаёмага чалавека могуць сагрэць душу і падарыць надзею.
⭕️ Падтрымайце знаёмых, чые сваякі за кратамі. Прынясіце прадукты сталым бацькам зняволеных. Пагаварыце з сябрамі, якія сумуюць па сваіх партнёрах. Дайце адчуць, што яны не адны.
⭕️ Калі вы знаходзіцеся за мяжой — выкарыстайце магчымасць, каб нагадаць людзям пра сітуацыю ў Беларусі. Рабіце гэта асцярожна, каб не прыцягваць увагу рэжыму да канкрэтных асобаў за кратамі. Удзельнічайце ў акцыях салідарнасці, рабіце пасты анлайн і падтрымлівайце ініцыятывы.
Кожны крок — важны, кожнае пісьмо можа стаць чыёйсьці надзеяй. Няхай нашая салідарнасць працягвае расці і пашырацца. Няхай ніводзін палітвязень не застанецца самотным. Свабоду палітвязням!»
«Кожны год, 21 мая, сэрца сціскаецца ад болю. Гэта Дзень салідарнасці з палітвязнямі. Палітвязні былі ў Беларусі заўсёды. Але тое, што адбываецца цяпер, — гэта маштабная трагедыя. Сёння за кратамі больш за тысячу чалавек — журналісты і настаўнікі, медыкі і інжынеры, студэнты і пенсіянеры. Аб'ядноўвае іх толькі адно — яны не згодныя жыць у хлусні і гвалце.
Важна памятаць, што нават ва ўмовах татальнага кантролю і ціску мы не бездапаможныя. У гэты дзень я заклікаю вас:
Кожны крок — важны, кожнае пісьмо можа стаць чыёйсьці надзеяй. Няхай нашая салідарнасць працягвае расці і пашырацца. Няхай ніводзін палітвязень не застанецца самотным. Свабоду палітвязням!»
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
YouTube
Святлана Ціханоўская — да Дня салідарнасці з палітвязнямі
21 траўня — Дзень салідарнасці з палітвязнямі. Гэтая дата невыпадковая — менавіта ў гэты дзень загінуў у зняволенні Вітольд Ашурак. Святлана Ціханоўская з гэтай нагоды:
«Кожны год, 21 мая, сэрца сціскаецца ад болю. Гэта Дзень салідарнасці з палітвязнямі.…
«Кожны год, 21 мая, сэрца сціскаецца ад болю. Гэта Дзень салідарнасці з палітвязнямі.…
«Варта Святла ў Вільні». Разам са Святланай Ціханоўскай далучайцеся да акцыі з нагоды Дня салідарнасці з палітвязнямі
21 траўня а 19:00 у Вільні адбудзецца «Варта Святла» — ціхая акцыя памяці каля амбасады Беларусі (Mindaugo g. 13). Мы заклікаем усіх беларусаў з літоўскай сталіцы і наваколля далучыцца і ўшанаваць памяць загінулых за кратамі, а таксама выказаць салідарнасць з тымі, хто пакуль застаецца ў турмах.
Святлана Ціханоўская ўжо далучылася да акцыі. Сёння ранкам яна наведала мемарыял каля беларускай амбасады, дзе пакінула лампадку, каб нагадаць: палітвязні не забытыя, і змаганне за іх вызваленне працягваецца штодзённа.
21 траўня — вельмі важны дзень для ўсіх беларусаў і беларусак. Далучайцеся да акцыяў у вашым горадзе (спіс — па спасылцы). Успомніце імёны нашых герояў. Распавядзіце іх гісторыі ў сваіх сацсетках, калі гэта для вас бяспечна. Дапамажыце сем’ям, калі ў вас ёсць такая магчымасць.
У салідарнасці — наша сіла.
21 траўня а 19:00 у Вільні адбудзецца «Варта Святла» — ціхая акцыя памяці каля амбасады Беларусі (Mindaugo g. 13). Мы заклікаем усіх беларусаў з літоўскай сталіцы і наваколля далучыцца і ўшанаваць памяць загінулых за кратамі, а таксама выказаць салідарнасць з тымі, хто пакуль застаецца ў турмах.
Святлана Ціханоўская ўжо далучылася да акцыі. Сёння ранкам яна наведала мемарыял каля беларускай амбасады, дзе пакінула лампадку, каб нагадаць: палітвязні не забытыя, і змаганне за іх вызваленне працягваецца штодзённа.
21 траўня — вельмі важны дзень для ўсіх беларусаў і беларусак. Далучайцеся да акцыяў у вашым горадзе (спіс — па спасылцы). Успомніце імёны нашых герояў. Распавядзіце іх гісторыі ў сваіх сацсетках, калі гэта для вас бяспечна. Дапамажыце сем’ям, калі ў вас ёсць такая магчымасць.
У салідарнасці — наша сіла.
Што можна зрабіцьу Дзень палітвязняў, каб падтрымаць тых, хто за кратамі?
Мы няспынна шукаем спосабы дапамагчы тым, хто несправядліва пазбаўлены волі за свае перакананні. Але сёняшній міпамятаюцьўсіхдзень асабліва важны для ўсіх, хто не абыякавы да лёсу палітвязняў у Беларусі. За кратамі застаецца — больш за тысячу шчырых і сумленных людзей, якія сумуюць па родных і блізкіх. Мы можам падтрымаць іх і іх сем’і канкрэтнымі дзеяннямі.
Што можна зрабіць:
1️⃣ Напісаць ліст. Калі вы не ведаеце, пра што пісаць, — вось нашая інструкцыя.
2️⃣ Ахвяраваць сродкі на дапамогу. Фінансавая падтрымка неабходная для забеспячэння базавых патрэбаў зняволеных. Але ацэньвайце рызыкі і клапаціцеся пра сваю бяспеку.
3️⃣ Арганізаваць або далучыцца да мерапрыемстваў салідарнасці.
4️⃣ Распавядзі вязню пра магчымасць замаўляць кнігі з крамы.
Больш магчымасцяў для падтрымкі палітвязняў можна знайсці ў картках!
Мы няспынна шукаем спосабы дапамагчы тым, хто несправядліва пазбаўлены волі за свае перакананні. Але сёняшній міпамятаюцьўсіхдзень асабліва важны для ўсіх, хто не абыякавы да лёсу палітвязняў у Беларусі. За кратамі застаецца — больш за тысячу шчырых і сумленных людзей, якія сумуюць па родных і блізкіх. Мы можам падтрымаць іх і іх сем’і канкрэтнымі дзеяннямі.
Што можна зрабіць:
Больш магчымасцяў для падтрымкі палітвязняў можна знайсці ў картках!
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
Святая Імша ў інтэнцыі беларускіх палітвязняў прайшла ў Рыме
У Рыме прайшла Святая Імша ў інтэнцыі беларускіх палітвязняў, якая аб’яднала вернікаў і дыпламатаў. Падзея адбылася па ініцыятыве Святланы Ціханоўскай і амбасадаў Літвы і Польшчы пры Апостальскай Сталіцы. Офіс Святланы Ціханоўскай прадстаўляла афіцыйная дэлегацыя, якую ўзначаліў дарадца па міжнародных пытаннях Дзяніс Кучынскі. Таксама на ўрачыстасцях прысутнічалі прадстаўнікі беларускай дыяспары, у тым ліку кіраўніца «Талакі» Юлія Юхно.
Беларускае святарства прадстаўляў каталіцкі святар айцец Вячаслаў Барок. Падчас службы гучаў беларускі хор, які надаў малітве духоўную глыбіню і нацыянальнае гучанне. Пасля літургіі адбыўся прыём з удзелам дыпламатаў і чальцоў італьянскага парламента. Гэта стала важным жэстам міжнароднай салідарнасці з усімі, хто церпіць пераслед у Беларусі.
Офіс Святланы Ціханоўскай асабіста ўдзячны амбасадарам Літоўскай Рэспублікі Сігіце Маслаўскайтэ-Мажылене і Польшчы Адаму Квяткоўскаму за ініцыятыву, арганізацыю і цвёрдую пазіцыю ў падтрымцы правоў чалавека і палітвязняў у Беларусі.
Гэтая падзея — не толькі малітва, але і моцны міжнародны пасыл: свет памятае пра беларускіх палітвязняў і гатовы рабіць усё магчымае для хутчэйшага вызвалення нашых герояў.
У Рыме прайшла Святая Імша ў інтэнцыі беларускіх палітвязняў, якая аб’яднала вернікаў і дыпламатаў. Падзея адбылася па ініцыятыве Святланы Ціханоўскай і амбасадаў Літвы і Польшчы пры Апостальскай Сталіцы. Офіс Святланы Ціханоўскай прадстаўляла афіцыйная дэлегацыя, якую ўзначаліў дарадца па міжнародных пытаннях Дзяніс Кучынскі. Таксама на ўрачыстасцях прысутнічалі прадстаўнікі беларускай дыяспары, у тым ліку кіраўніца «Талакі» Юлія Юхно.
Беларускае святарства прадстаўляў каталіцкі святар айцец Вячаслаў Барок. Падчас службы гучаў беларускі хор, які надаў малітве духоўную глыбіню і нацыянальнае гучанне. Пасля літургіі адбыўся прыём з удзелам дыпламатаў і чальцоў італьянскага парламента. Гэта стала важным жэстам міжнароднай салідарнасці з усімі, хто церпіць пераслед у Беларусі.
Офіс Святланы Ціханоўскай асабіста ўдзячны амбасадарам Літоўскай Рэспублікі Сігіце Маслаўскайтэ-Мажылене і Польшчы Адаму Квяткоўскаму за ініцыятыву, арганізацыю і цвёрдую пазіцыю ў падтрымцы правоў чалавека і палітвязняў у Беларусі.
Гэтая падзея — не толькі малітва, але і моцны міжнародны пасыл: свет памятае пра беларускіх палітвязняў і гатовы рабіць усё магчымае для хутчэйшага вызвалення нашых герояў.