تجربهٔ تفکر

به نام خدا
نام یکی از فصول دفتر هفتم کتاب اخلاقیات پلوتارخس در یونانی περὶ τοῦ Σωκράτους δαιμονίου است به معنی «درباب دایمُنیُن سقراط» که در لاتینی به De genio Socratis: «دربارۀ جن سقراط» ترجمه شده است.
واژۀ δαιμόνιον صفتی است ساخته شده از δαίμων به معنی دادار (مُقَسِّم)، بخشنده، بخت‌دهنده (نیز خود بخت که سنجیدنی است با کارکردها و صورتهای مختلف «بغ» در زبانهای ایرانی)، اصطلاح εὐδαίμων: خوشبخت از آن آمده است.
خود آن δαιμόνιον به معنی نیروی الهی، موجود الهی، موجود خداگون، نیز مشخصاً موجودی است که سقراط مدعی بود قرین اوست و به او خیر و شر امور و اعمال را الهام می‌کند (مثلاً کسنفن، خاطرات سقراطی، ١-١-٢ و افلاطون، دفاعیه، ۴٠a).
در سه انجیل اصطلاحاً هم‌منظر (متی، مرقس، لوقا و نه انجیل یوحنا) این واژه درست معادل معنی عام «جن» است مثلاً متی، باب ۷، آیۀ ۲۲:
ολλοὶ ἐροῦσίν μοι ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, κύριε κύριε, οὐ τῶ σῶ ὀνόματι ἐπροφητεύσαμεν, καὶ τῶ σῶ ὀνόματι δαιμόνια ἐξεβάλομεν, καὶ τῶ σῶ ὀνόματι δυνάμεις πολλὰς ἐποιήσαμεν;
ترجمۀ قدیم: بسا در آن روز مرا خواهند گفت، خداوندا! خداوندا! آیا به نام تو نبوّت ننمودیم و به اسم تو دیوها را اخراج نکردیم و به نام تو معجزات بسیار ظاهر نساختیم؟
(معادل «معجزات» در متن δυ‌ναμις در حالت جمع است که لفظاً قدرت، قوه و مجازاً عمل از سر قدرت خاص معنی می‌دهد، بن فعلی معادل ظاهر ساختن نیز ποιε‌ω است به معنی ساختن، کردن).
یا متی، باب ۹، آیۀ ۳۴:
οἱ δὲ φαρισαῖοι ἔλεγον, ἐν τῶ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια
ترجمۀ قدیم: لیکن فریسیان گفتند، به‌واسطهٔ رئیس دیوها، دیوها را بیرون می‌کند.
مرقس، باب ۱، آیۀ ۳۹:
καὶ ἦλθεν κηρύσσων εἰς τὰς συναγωγὰς αὐτῶν εἰς ὅλην τὴν γαλιλαίαν καὶ τὰ δαιμόνια ἐκβάλλων.
ترجمۀ قدیم: پس در تمام جلیل در کنایس ایشان وعظ می‌نمود و دیوها را اخراج می‌کرد.
لوقا، باب ۴، آیۀ ۳۳:
καὶ ἐν τῇ συναγωγῇ ἦν ἄνθρωπος ἔχων πνεῦμα δαιμονίου ἀκαθάρτου
ترجمۀ قدیم: و در کنیسه مردی بود، که روح دیو خبیث داشت [...]
نکتۀ جالب توجه اینجاست که در قرآن کریم ظاهراً نشانی از این حکایات مربوط به رابطۀ حضرت عیسی با جن که در این سه انجیل پررنگ و برجسته است یافت نمی‌شود.
برخی محققان معتقد اند لفظ «جن» از همین genius لاتینی (گویا از ریشۀ «زایش») گرفته شده است.

www.group-telegram.com/tw/denkerfahr.com/10245

142 viewsمحمد نورالهی, edited  Oct 20 at 03:43

به نام خدا
نام یکی از فصول دفتر هفتم کتاب اخلاقیات پلوتارخس در یونانی περὶ τοῦ Σωκράτους δαιμονίου است به معنی «درباب دایمُنیُن سقراط» که در لاتینی به De genio Socratis: «دربارۀ جن سقراط» ترجمه شده است.
واژۀ δαιμόνιον صفتی است ساخته شده از δαίμων به معنی دادار (مُقَسِّم)، بخشنده، بخت‌دهنده (نیز خود بخت که سنجیدنی است با کارکردها و صورتهای مختلف «بغ» در زبانهای ایرانی)، اصطلاح εὐδαίμων: خوشبخت از آن آمده است.
خود آن δαιμόνιον به معنی نیروی الهی، موجود الهی، موجود خداگون، نیز مشخصاً موجودی است که سقراط مدعی بود قرین اوست و به او خیر و شر امور و اعمال را الهام می‌کند (مثلاً کسنفن، خاطرات سقراطی، ١-١-٢ و افلاطون، دفاعیه، ۴٠a).
در سه انجیل اصطلاحاً هم‌منظر (متی، مرقس، لوقا و نه انجیل یوحنا) این واژه درست معادل معنی عام «جن» است مثلاً متی، باب ۷، آیۀ ۲۲:
ολλοὶ ἐροῦσίν μοι ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, κύριε κύριε, οὐ τῶ σῶ ὀνόματι ἐπροφητεύσαμεν, καὶ τῶ σῶ ὀνόματι δαιμόνια ἐξεβάλομεν, καὶ τῶ σῶ ὀνόματι δυνάμεις πολλὰς ἐποιήσαμεν;
ترجمۀ قدیم: بسا در آن روز مرا خواهند گفت، خداوندا! خداوندا! آیا به نام تو نبوّت ننمودیم و به اسم تو دیوها را اخراج نکردیم و به نام تو معجزات بسیار ظاهر نساختیم؟
(معادل «معجزات» در متن δυ‌ναμις در حالت جمع است که لفظاً قدرت، قوه و مجازاً عمل از سر قدرت خاص معنی می‌دهد، بن فعلی معادل ظاهر ساختن نیز ποιε‌ω است به معنی ساختن، کردن).
یا متی، باب ۹، آیۀ ۳۴:
οἱ δὲ φαρισαῖοι ἔλεγον, ἐν τῶ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια
ترجمۀ قدیم: لیکن فریسیان گفتند، به‌واسطهٔ رئیس دیوها، دیوها را بیرون می‌کند.
مرقس، باب ۱، آیۀ ۳۹:
καὶ ἦλθεν κηρύσσων εἰς τὰς συναγωγὰς αὐτῶν εἰς ὅλην τὴν γαλιλαίαν καὶ τὰ δαιμόνια ἐκβάλλων.
ترجمۀ قدیم: پس در تمام جلیل در کنایس ایشان وعظ می‌نمود و دیوها را اخراج می‌کرد.
لوقا، باب ۴، آیۀ ۳۳:
καὶ ἐν τῇ συναγωγῇ ἦν ἄνθρωπος ἔχων πνεῦμα δαιμονίου ἀκαθάρτου
ترجمۀ قدیم: و در کنیسه مردی بود، که روح دیو خبیث داشت [...]
نکتۀ جالب توجه اینجاست که در قرآن کریم ظاهراً نشانی از این حکایات مربوط به رابطۀ حضرت عیسی با جن که در این سه انجیل پررنگ و برجسته است یافت نمی‌شود.
برخی محققان معتقد اند لفظ «جن» از همین genius لاتینی (گویا از ریشۀ «زایش») گرفته شده است.

BY تجربهٔ تفکر