خیال

آمیتاب باچان، بازیگر مشهور بالیوود میگه:
در اوج حرفه‌ام یک بار با هواپیما سفر می‌کردم،
مسافر بغلی من آقای سالخورده‌ای بود که کُت ‌و شلوار ساده‌‌ای پوشیده بود و به نظر می‌رسید از طبقه‌ متوسط و تحصیل‌کرده است.

مسافران دیگر به طرفم نگاه می‌کردند‌. آنان می‌دانستند من کی هستم. اما این آقا به نظر می‌رسید مرا نمی‌شناسد و نسبت به حضور من بی‌اعتنا است.
مشغولِ روزنامه خواندن بود. گاهی از پنجره بیرون را نگاه می‌کرد.

فنجانی چای که خدمه‌ هواپیما آورده بود را بی سر و صدا جرعه‌جرعه می‌نوشید.
در تلاش برای گفتگو با او لبخند زدم. آن مرد مؤدبانه لبخند زد و گفت: سلام.
خوشحال شدم و حرف پیش کشیدم و موضوع سینما و فیلم را مطرح کردم و پرسیدم: آیا شما فیلم می‌بینید؟

پاسخ داد: خیلی کم. من فیلمی را خیلی سال پیش دیدم.
بالاخره به او گفتم که در صنعت فیلم کار می‌کنم.
مرد پاسخ داد:
اوه! بسیار خوب. چه کار می‌کنید؟
جواب دادم:
من یک بازیگر هستم!
مرد سر تکان داد:
اوه عالی!

وقتی هواپیما روی زمین نشست دست دراز کردم و دل به دریا زدم و گفتم:
سفر با شما بسیار خوب بود. راستی اسم من آمیتاب باچان است!
مرد دست من را تکان داد و لبخند زد و گفت:
سپاسگزارم و از آشنایی با شما خوشحال هستم. من هم جی.آر.دی. تاتا هستم!
آقای تاتا یک صنعتگر میلیاردر، صاحبِ گروه شرکت‌های تاتا بود!

آن روز یاد گرفتم که هر چه‌ قدر هم که فکر کنیم بزرگ و مشهور هستیم همیشه یکی بزرگ‌تر از ما وجود دارد.
متواضع بودن هزینه‌ای ندارد.
این اخلاق نیکوست که بزرگ‌تر از جایگاه و ثروت و حتی دانش است.
چون در زندگی موقعیت‌های زیادی وجود دارد که چه بسا ثروت و جایگاه و دانش در آن شکست می‌خورد اما رفتارِ خوب تقریباً می‌تواند از پسِ آن بر بیاید.

@khialll56

www.group-telegram.com/tw/khialll56.com/32561

61 viewsAug 23 at 11:42

آمیتاب باچان، بازیگر مشهور بالیوود میگه:
در اوج حرفه‌ام یک بار با هواپیما سفر می‌کردم،
مسافر بغلی من آقای سالخورده‌ای بود که کُت ‌و شلوار ساده‌‌ای پوشیده بود و به نظر می‌رسید از طبقه‌ متوسط و تحصیل‌کرده است.

مسافران دیگر به طرفم نگاه می‌کردند‌. آنان می‌دانستند من کی هستم. اما این آقا به نظر می‌رسید مرا نمی‌شناسد و نسبت به حضور من بی‌اعتنا است.
مشغولِ روزنامه خواندن بود. گاهی از پنجره بیرون را نگاه می‌کرد.

فنجانی چای که خدمه‌ هواپیما آورده بود را بی سر و صدا جرعه‌جرعه می‌نوشید.
در تلاش برای گفتگو با او لبخند زدم. آن مرد مؤدبانه لبخند زد و گفت: سلام.
خوشحال شدم و حرف پیش کشیدم و موضوع سینما و فیلم را مطرح کردم و پرسیدم: آیا شما فیلم می‌بینید؟

پاسخ داد: خیلی کم. من فیلمی را خیلی سال پیش دیدم.
بالاخره به او گفتم که در صنعت فیلم کار می‌کنم.
مرد پاسخ داد:
اوه! بسیار خوب. چه کار می‌کنید؟
جواب دادم:
من یک بازیگر هستم!
مرد سر تکان داد:
اوه عالی!

وقتی هواپیما روی زمین نشست دست دراز کردم و دل به دریا زدم و گفتم:
سفر با شما بسیار خوب بود. راستی اسم من آمیتاب باچان است!
مرد دست من را تکان داد و لبخند زد و گفت:
سپاسگزارم و از آشنایی با شما خوشحال هستم. من هم جی.آر.دی. تاتا هستم!
آقای تاتا یک صنعتگر میلیاردر، صاحبِ گروه شرکت‌های تاتا بود!

آن روز یاد گرفتم که هر چه‌ قدر هم که فکر کنیم بزرگ و مشهور هستیم همیشه یکی بزرگ‌تر از ما وجود دارد.
متواضع بودن هزینه‌ای ندارد.
این اخلاق نیکوست که بزرگ‌تر از جایگاه و ثروت و حتی دانش است.
چون در زندگی موقعیت‌های زیادی وجود دارد که چه بسا ثروت و جایگاه و دانش در آن شکست می‌خورد اما رفتارِ خوب تقریباً می‌تواند از پسِ آن بر بیاید.

@khialll56

BY خیال