Myśl Polska

Jeśli bowiem chodziło o wyeliminowanie krwawego watażki, czarnego z czerwonym podniebieniem, nożem w zębach i zapasem naszyjników z opon – czemu nie strzelano do Joe’go Modise, przywódcy uMkhonto weSizwe, bojówki Afrykańskiego Kongresu Narodowego, któremu wielu, m.in. Chris Hani zarzucało korupcję, wygodne życie na uchodźstwie i brudne interesy na pograniczu relacji z armiami partyzanckimi sąsiednich krajów i tajnymi służbami, nie tylko zresztą z Afryki? Inny krytykowany przez Haniego lider AKN, Thabo Mbeki, dzięki strzałom Walusia mógł stać się kuratorem proglobalistycznego kursu u boku odpowiednio przestraszonego morderstwem Nelsona Mandeli, a następnie jego następcą.
Te wątki podnosił przed Komisją Prawdy i Pojednania Terry Crawford-Browne, dawny bankowiec, bliski współpracownik arcybiskupa Desmonda Tutu, który ujawnił największą aferę w post-apartheidowskiej historii RPA, osławiony The Strategic Defence Package, znany potocznie the Arms Deal Scandal. Crawford-Browne nie tylko odtworzył mechanizm wpędzenia tak potężnej gospodarki jak południowoafrykańska w spiralę zadłużenia za pomocą kontraktów wojskowych, za które gigantyczne łapówki brali czołowi politycy AKN, w tym zwłaszcza Modise, Mbeki i kolejny prezydent, Jacob Zuma, ludzie, którzy nie doszliby do władzy, gdyby nie śmierć Haniego. Zeznając jako świadek, a następnie publikując swoje oświadczenia, Crawford-Browne wskazał Modise’a i Mbekiego jako prawdopodobnych spiskowców, a co najmniej inspiratorów morderstwa. To wreszcie Crawford-Browne podnosił rolę jednego jeszcze ośrodka, Syjonistycznej Okupacji Palestyny najpierw w omijaniu sankcji przeciw apartheidowi, a następie w finansowaniu określonego kształtu transformacji ku demokracji liberalnej i globalistycznemu systemowi finansowemu. Współudział Tel Awiwu pozwoliłby zrozumieć czemu do morderstwa w interesie czarnych łapówkarzy użyto białych antykomunistów. Wszak ich liderzy też już szykowali się do zarabiania na nowych czasach, a syjoniści po staremu mieli zarabiać na pośrednictwie. Tych wszystkich wątków jednak nie badano, bo przecież Waluś i Derby-Lewis działali samotnie. Sami tak wszak powiedzieli…
Kto przegrał?
https://tw/myslpolska.com.info/2024/12/09/rekas-strzaly-walusia/

Myśl Polska

Rękas: Strzały Walusia | Myśl Polska

Konrad Rękas o prawdziwych następstwach zabójstwa Chrisa Haniego przez Janusza Walusia i o tym, kto na tym skorzystał.

www.group-telegram.com/tw/myslpolska.com/1316

723 viewsDec 9 at 07:47

Jeśli bowiem chodziło o wyeliminowanie krwawego watażki, czarnego z czerwonym podniebieniem, nożem w zębach i zapasem naszyjników z opon – czemu nie strzelano do Joe’go Modise, przywódcy uMkhonto weSizwe, bojówki Afrykańskiego Kongresu Narodowego, któremu wielu, m.in. Chris Hani zarzucało korupcję, wygodne życie na uchodźstwie i brudne interesy na pograniczu relacji z armiami partyzanckimi sąsiednich krajów i tajnymi służbami, nie tylko zresztą z Afryki? Inny krytykowany przez Haniego lider AKN, Thabo Mbeki, dzięki strzałom Walusia mógł stać się kuratorem proglobalistycznego kursu u boku odpowiednio przestraszonego morderstwem Nelsona Mandeli, a następnie jego następcą.
Te wątki podnosił przed Komisją Prawdy i Pojednania Terry Crawford-Browne, dawny bankowiec, bliski współpracownik arcybiskupa Desmonda Tutu, który ujawnił największą aferę w post-apartheidowskiej historii RPA, osławiony The Strategic Defence Package, znany potocznie the Arms Deal Scandal. Crawford-Browne nie tylko odtworzył mechanizm wpędzenia tak potężnej gospodarki jak południowoafrykańska w spiralę zadłużenia za pomocą kontraktów wojskowych, za które gigantyczne łapówki brali czołowi politycy AKN, w tym zwłaszcza Modise, Mbeki i kolejny prezydent, Jacob Zuma, ludzie, którzy nie doszliby do władzy, gdyby nie śmierć Haniego. Zeznając jako świadek, a następnie publikując swoje oświadczenia, Crawford-Browne wskazał Modise’a i Mbekiego jako prawdopodobnych spiskowców, a co najmniej inspiratorów morderstwa. To wreszcie Crawford-Browne podnosił rolę jednego jeszcze ośrodka, Syjonistycznej Okupacji Palestyny najpierw w omijaniu sankcji przeciw apartheidowi, a następie w finansowaniu określonego kształtu transformacji ku demokracji liberalnej i globalistycznemu systemowi finansowemu. Współudział Tel Awiwu pozwoliłby zrozumieć czemu do morderstwa w interesie czarnych łapówkarzy użyto białych antykomunistów. Wszak ich liderzy też już szykowali się do zarabiania na nowych czasach, a syjoniści po staremu mieli zarabiać na pośrednictwie. Tych wszystkich wątków jednak nie badano, bo przecież Waluś i Derby-Lewis działali samotnie. Sami tak wszak powiedzieli…
Kto przegrał?
https://tw/myslpolska.com.info/2024/12/09/rekas-strzaly-walusia/

BY Myśl Polska