Forwarded from Скарб: генеалогия в Беларуси
В наше неспокойное время из широких штанин доставать можно примерно всё, что угодно, но во времена Владимира Маяковского всё же речь шла о так называемой "краснокожей паспортине" - советском заграничном паспорте образца 1920-х годов.
А как она выглядела, эта самая краснокожая паспортина? Нашелся в Брестском архиве подобный экземпляр, давайте рассмотрим его поближе.
В отличие от выдававшегося примерно в то же время зелененького "внутреннего паспорта" (скорее, больше похожего на скучное удостоверение личности), здесь уже появляется фотография. Обязательно прописаны, когда и где выдан паспорт, где и когда родился обладатель паспорта, его семейное положение и особые приметы (как будто фотографии недостаточно, ну да ладно)
Есть информация и на французском языке, как и в старых имперских паспортах.
В этом случае есть еще интересный нюанс: указано, что обладатель паспорта отправляется за пределы СССР, ЗА ИСКЛЮЧЕНИЕМ таких-то стран или континентов. А вот такое досконально прописывалось не всегда! Видимо, в данном случае Ольга Филипповна гарантировала, что в Австралию или Аргентину не поедет. Ну, в общем-то да, по тем технологиям туда-обратно ехать - это было бы небыстро, вдруг захотелось бы остаться...
И да, я же правильно понял, что сам паспорт какую-то денежку стоил, а вот польская виза в данном случае была выдана бесплатно?
Источник: Ф. 2. Оп. 1. Д. 1234 (Государственный архив Брестской области)
#генеалогия #источники #ГАБО #Брест #Минск
А как она выглядела, эта самая краснокожая паспортина? Нашелся в Брестском архиве подобный экземпляр, давайте рассмотрим его поближе.
В отличие от выдававшегося примерно в то же время зелененького "внутреннего паспорта" (скорее, больше похожего на скучное удостоверение личности), здесь уже появляется фотография. Обязательно прописаны, когда и где выдан паспорт, где и когда родился обладатель паспорта, его семейное положение и особые приметы (как будто фотографии недостаточно, ну да ладно)
Есть информация и на французском языке, как и в старых имперских паспортах.
В этом случае есть еще интересный нюанс: указано, что обладатель паспорта отправляется за пределы СССР, ЗА ИСКЛЮЧЕНИЕМ таких-то стран или континентов. А вот такое досконально прописывалось не всегда! Видимо, в данном случае Ольга Филипповна гарантировала, что в Австралию или Аргентину не поедет. Ну, в общем-то да, по тем технологиям туда-обратно ехать - это было бы небыстро, вдруг захотелось бы остаться...
И да, я же правильно понял, что сам паспорт какую-то денежку стоил, а вот польская виза в данном случае была выдана бесплатно?
Источник: Ф. 2. Оп. 1. Д. 1234 (Государственный архив Брестской области)
#генеалогия #источники #ГАБО #Брест #Минск
#фотабсср #публікуеццаўпершыню
Новы архіўны здабытак - фотаздымак са збораў Цэнтральнага дзяржаўнага архіва кінафотафонадакументаў Санкт-Пецярбруга (ЦГАКФФД СПб Воп.1Ар-45, адз.зах.73024), на якім выяўлены парад фізкультурнікаў, што праходзіў у Менску 18 ліпеня 1939 года.
З такога ракурса цяжка вызначыць дакладнае месца, дзе зроблена фота, але па ўскосных дадзеных гэта хутчэй за ўсё вул.Савецкая ў раёне дома №61, дзе размяшчаўся кінатэатр "Спартак", перароблены з дарэвалюцыйнага кінатэатра з назвай "Новы тэатр" (цяпер гэта пр.Незалежнасці раён дома №19 з "Цэнтральнай кнігарняй", які быў пабудаваны на месцы таго кінатэатра). Справа ў тым, што на фота за гледачамі можна пабачыць афішу з часткай назвы фільма "Путевка в жизнь", а згодна з аб'явамі ў газетах таго часу, гэтае кіно як раз павінны былі паказываць у кінатэатры "Спартак" праз 10 дзён пасля парада - 28 ліпеня 1939 года.
Новы архіўны здабытак - фотаздымак са збораў Цэнтральнага дзяржаўнага архіва кінафотафонадакументаў Санкт-Пецярбруга (ЦГАКФФД СПб Воп.1Ар-45, адз.зах.73024), на якім выяўлены парад фізкультурнікаў, што праходзіў у Менску 18 ліпеня 1939 года.
З такога ракурса цяжка вызначыць дакладнае месца, дзе зроблена фота, але па ўскосных дадзеных гэта хутчэй за ўсё вул.Савецкая ў раёне дома №61, дзе размяшчаўся кінатэатр "Спартак", перароблены з дарэвалюцыйнага кінатэатра з назвай "Новы тэатр" (цяпер гэта пр.Незалежнасці раён дома №19 з "Цэнтральнай кнігарняй", які быў пабудаваны на месцы таго кінатэатра). Справа ў тым, што на фота за гледачамі можна пабачыць афішу з часткай назвы фільма "Путевка в жизнь", а згодна з аб'явамі ў газетах таго часу, гэтае кіно як раз павінны былі паказываць у кінатэатры "Спартак" праз 10 дзён пасля парада - 28 ліпеня 1939 года.
#мастацтвабсср #архітэктурабсср
Будынак малаказавода ў Віцебску на малюнку мастака Саламона Юдовіна (1892–1954) з цыклу "Будоўлі Беларусі" 1936 год. Сам малаказавод пабудаваны ў 1930 годзе, знесены ў 2011.
Будынак малаказавода ў Віцебску на малюнку мастака Саламона Юдовіна (1892–1954) з цыклу "Будоўлі Беларусі" 1936 год. Сам малаказавод пабудаваны ў 1930 годзе, знесены ў 2011.
#звязда #архітэктурабсср
Цікавая заметка з газеты "Звязда" №165 1939 года - аказваецца, што жылы дом па сучасным адрасе 3-ці Чыгуначны завулак д.12 у Мінску, у 1939 годзе быў пабудаваны за рэкордныя 45 рабочых дзён брыгадай з 140 чалавек. Ня гледзячы на такі кароткі тэрмін пабудовы, гэты дом стаіць на тым самым месцы дагэтуль.
Цікавая заметка з газеты "Звязда" №165 1939 года - аказваецца, што жылы дом па сучасным адрасе 3-ці Чыгуначны завулак д.12 у Мінску, у 1939 годзе быў пабудаваны за рэкордныя 45 рабочых дзён брыгадай з 140 чалавек. Ня гледзячы на такі кароткі тэрмін пабудовы, гэты дом стаіць на тым самым месцы дагэтуль.
#рэчыбсср
Святочна аформленная пастанова СНК БССР аб наданні Янку Купалу звання Беларускага народнага паэта ад 10 чэрвеня 1925 года.
Крыніца: Дзяржаўны літаратурны музей Янкі Купалы.
Святочна аформленная пастанова СНК БССР аб наданні Янку Купалу звання Беларускага народнага паэта ад 10 чэрвеня 1925 года.
Крыніца: Дзяржаўны літаратурны музей Янкі Купалы.
#архітэктурабсср
Знойдзены аўтар даваеннага будынка з сучасным адрасам Мінск, вул.Броўкі дом 5 - ім аказаўся архітэктар 2-й праектнай майстэрні пры Наркамаце Аховы Здароўя СССР - А.А.Апресян (звесткі пра яго дрэнна гугляцца, удалося знайсці толькі тое, што пасля вайны ён працаваў у Ленінградзе і займаўся распрацоўкай тыпавых праектаў жылых дамоў і чыгуначных вакзалаў).
Як бачна з дадатку №22 да "Архитектурной газеты" 1937 года - будынак сапраўды праектаваўся, як корпус Медыцынскага інстытута, але да пачатку вайны завяршыць яго не паспелі, у пасляваенныя гады ў будынку размяшчалася абласная дзіцячая бальніца. Зараз будынак закінуты і не выкарыстоўваецца, ёсць звесткі пра тое, што яго збіраюцца знесці.
Знойдзены аўтар даваеннага будынка з сучасным адрасам Мінск, вул.Броўкі дом 5 - ім аказаўся архітэктар 2-й праектнай майстэрні пры Наркамаце Аховы Здароўя СССР - А.А.Апресян (звесткі пра яго дрэнна гугляцца, удалося знайсці толькі тое, што пасля вайны ён працаваў у Ленінградзе і займаўся распрацоўкай тыпавых праектаў жылых дамоў і чыгуначных вакзалаў).
Як бачна з дадатку №22 да "Архитектурной газеты" 1937 года - будынак сапраўды праектаваўся, як корпус Медыцынскага інстытута, але да пачатку вайны завяршыць яго не паспелі, у пасляваенныя гады ў будынку размяшчалася абласная дзіцячая бальніца. Зараз будынак закінуты і не выкарыстоўваецца, ёсць звесткі пра тое, што яго збіраюцца знесці.
Forwarded from Мінскія рэчы
Доўгачаканае відэа з'явілася на нашым ютуб-канале Minsk Museum - гэта запіс лекцыі Паўла Растоўцава «Мінскае замчышча на фотаздымках і малюнках». Павел Растоўцаў быў адным з удзельнікаў прысвечанага замчышчу лекторыя, які прайшоў ў Мінскай гарадской ратушы 12 красавіка.
Краязнавец дзеліцца вынікамі сваіх даследаванняў, зробленых на падставе вывучэння малюнкаў, фатаграфій, аэрафотаздымкаў, картаграфічных матэрыялаў, пісьмовых крыніц. Вы даведаецеся, як змяняліся рэльеф і забудова Мінскага замчышча з XVIII стагоддзя, да якога тычыцца першая выява, да археалагічных даследаванняў і разбурэння помніка ў сярэдзіне ХХ стагоддзя. Раім паглядзець кожнаму, хто цікавіцца гарадской гісторыяй: лектар карыстуецца рэдкімі матэрыяламі.
https://youtu.be/j4aZRem1UPw
Краязнавец дзеліцца вынікамі сваіх даследаванняў, зробленых на падставе вывучэння малюнкаў, фатаграфій, аэрафотаздымкаў, картаграфічных матэрыялаў, пісьмовых крыніц. Вы даведаецеся, як змяняліся рэльеф і забудова Мінскага замчышча з XVIII стагоддзя, да якога тычыцца першая выява, да археалагічных даследаванняў і разбурэння помніка ў сярэдзіне ХХ стагоддзя. Раім паглядзець кожнаму, хто цікавіцца гарадской гісторыяй: лектар карыстуецца рэдкімі матэрыяламі.
https://youtu.be/j4aZRem1UPw
YouTube
Мінскае Замчышча на фотаздымках і малюнках | Лекцыя краязнаўца Паўла Растоўцава
Таймкод:
1:17 - Замчышча на картах і планах XVIII - пачатку XIX стст.
9:02 - Замчышча на першых фотаздымках.
14:46 - Замчышча ў аб'ектыве Л. Дашкевіча і на малюнках Я. Драздовіча.
20:43 - Міжваенны перыяд.
27:43 - Замчышча на малюнках М. Аксельрода і М. Дучыца…
1:17 - Замчышча на картах і планах XVIII - пачатку XIX стст.
9:02 - Замчышча на першых фотаздымках.
14:46 - Замчышча ў аб'ектыве Л. Дашкевіча і на малюнках Я. Драздовіча.
20:43 - Міжваенны перыяд.
27:43 - Замчышча на малюнках М. Аксельрода і М. Дучыца…
#кнігібсср
Вокладка Беларускага работніцка-сялянскага каленадара на 1923 год, выдадзенага ў Менску (фота І.Барынаў).
Вокладка Беларускага работніцка-сялянскага каленадара на 1923 год, выдадзенага ў Менску (фота І.Барынаў).
#звязда
Газета "Звезда" №150 ад 5 ліпеня 1927 года пісала, што ў Менску з 2-га ліпеня пачаліся здымкі новай кінастужкі Белдзяржкіно і Савкіно "Кастусь Каліноўскі", у тым жа нумары газеты была размешчана аб'ява пра набор людзей у масоўку да фільма.
Газета "Звезда" №150 ад 5 ліпеня 1927 года пісала, што ў Менску з 2-га ліпеня пачаліся здымкі новай кінастужкі Белдзяржкіно і Савкіно "Кастусь Каліноўскі", у тым жа нумары газеты была размешчана аб'ява пра набор людзей у масоўку да фільма.