group-telegram.com/myslpolska/1368
Last Update:
Opłacalność państwa polskiego dla jego obywateli to także kwestia reformy walutowej i stabilizacji pieniądza. Choć wszyscy wiążemy ją z osobą Władysława Grabskiego, została ona przygotowana i zabezpieczona odpowiednimi rezerwami walutowymi przez gabinet ludowo-narodowy[xlii], a przeprowadzona ostatecznie kosztem znaczących obciążeń nałożonych pospołu tak na włościan, jak i ziemian, czy to bezpośrednio, czy w związku z kontrowersyjną polityką kursowo-walutową. Wewnętrzna słabość rządu Grabskiego, podobnie jak i kwestia zależności polityki polskiej, nie tylko zresztą gospodarczej, wobec mocarstw i sił zewnętrznych przypomniały poniekąd o kolejnym kluczowym zagadnieniu: czy niepodległość została nam dana i czy jest gwarantowana z zewnątrz, czy też została zdobyta, a obowiązek jej samodzielnej obrony wymusza określone formy wysiłku własnego – to różnica zdań, która (jeśli nawet nie artykułowana wprost) stanowiła jedną z barier pomiędzy obozem narodowo-demokratycznym i szerzej dawnymi pasywistami a Piłsudskim. Maurycy Zamoyski, jako jeden z liderów Komitetu Narodowego Polskiego własnym podpisem włączał do jego dorobku także polski wysiłek zbrojny po stronie Ententy, przy całej świadomości jego znaczenia raczej symbolicznego dla ostatecznego wyniku Wielkiej Wojny, za to potencjalnie kluczowego dla kształtu granic odradzającego się państwa. Zamoyski jako dyplomata, będąc dalekim od typowego dla dołów endeckich nieco… nadmiernego oddania sojuszom, tworzył też ich realne podstawy, tak na kierunku francuskim, jak i rumuńskim. Z tej perspektywy więc Polska może i była nam dana, ale już jaka będzie i jak długo będzie – zależało od naszej własnej wytężonej pracy. Maurycy Zamoyski pracy tej poświęcił nie tylko własne zaangażowanie, ale też prywatny majątek, a fakt, że nie zawsze starania te były odpowiednio doceniane w kraju – miał także swoje implikacje dla polityki wewnętrznej.
Faktyczne wymuszenie dymisji Zamoyskiego z funkcji ministra spraw zagranicznych 27 lipca 1924 roku przez Władysława Grabskiego uznawane było przez ówczesną prasę endecką za dowód, że pozaparlamentarne rządy w założeniu fachowe, choć zmuszone do odwoływania się do zaufania stronnictw sejmowych, nie gwarantują ani sprawności i bezstronności, ani nie zabezpieczają interesów polskich, w każdym razie w sposób, jaki widziała je największa partia polska. Zajmujący miejsce Zamoyskiego Aleksander Skrzyński przełamanie rzekomego osamotnienia dyplomatycznego Polski widział wówczas w silniejszym podporządkowaniu naszej aktywności zagranicznej organizacjom międzynarodowym (czyli Lidze Narodów) i układom wielostronnym (czego wyrazem stała się konferencja w Locarno). Z perspektywy widzimy więc wyraźnie, że jako minister Maurycy Zamoyski działał nie tylko z lepszym zrozumieniem naszej racji stanu niż Skrzyński, ale też znacznie sprawniej organizacyjnie niż sam Roman Dmowski. https://ua/myslpolska.com.info/2024/12/31/rekas-o-wiekszosc-polska-maurycy-hr-zamoyski-a-polityka-zwiazku-ludowo-narodowego/
BY Myśl Polska
Share with your friend now:
group-telegram.com/myslpolska/1368