دغدغه‌های ایران

Forwarded from javad kashi

فقط مردم می‌توانند
====
جمهوری اسلامی در قفس عادت‌های خود گرفتار شده است به ویژه در ارتباط با دوستان و دشمنانش. سیاست گرفتار در چنبره عادات پیشین، هلاک کننده و ویرانگر است. هنگامی که عادات پیشین فرمان می‌دهند، نظم سیاسی قادر به فهم تغییرات زمانه نیست. رابطه خود را با محیط از دست می‌دهد. ناهشیار می‌شود. قفس عادات، امکان خلق امر نو، به سیاق تحولات نو به نو را ناممکن می‌کند.
زمان به خودی خود به اصلی‌ترین دشمن یک ساختار گرفتار در عادات تبدیل می‌شود.
عادت‌ها میراث باقی مانده از روزگار تاسیس‌ نظم سیاسی‌اند. جمهوری اسلامی چهل و اندی سال پیش تاسیس شد. در زمانه تاسیس، به برکت میراث انقلاب از توانمندی‌های فراوانی برای خلق و ابداع بهره‌مند بود. به واسطه همان خلق و ابداعات بود که توانمندی استقرار و تداوم پیدا کرد. راز آن توانمندی نقش‌آفرینی مردم بود.
مردم راز پیوند مدام یک ساختار مستقر با منطق تحول یابنده زمان‌ هستند.
ویژگی مردم، کثرت و تنوع و رنگارنگی است. هنگامی که مردم با همه تنوع‌شان دائرمدار امور باشند، هر روز می‌توانند به سیاق ضرورت زمانه، رنگی از رنگ‌های خود را به صحنه بیاورند. آنگاه نظام سیاسی همزمان با تغییرات زمانه رنگی تازه به خود می‌گیرد بی‌آنکه با خود بیگانه شود. فرصتی پیدا می‌کند تا هر بار با رنگی تازه خود را تماشا کند.
آنها که با اصل نظام در ستیز افتاده‌اند، نظام را در قفس عاداتش بیشتر می‌پسندند.
رهایی از قفس عادات امکان‌پذیر نیست، مگر با افزایش نقش‌آفرینی مردم. مردم با منطق متعارف زندگی با معضلات پیرامون‌شان مواجه می‌شوند. قبل از هر چیز الام و رنج‌های روزمره‌شان هدایت‌گر تصمیمات آنهاست. اگر راهی برای عمل جمعی برای کاستن از بار رنج‌هاشان نداشته باشند، تن به هر شرارتی می‌دهند تا راهی باز کنند. اما اگر در عرصه سیاست، امکانی برای عقول جمعی آنها گشوده شود، رذیلت‌های زندگی روزمره به فضیلت‌های جمعی تبدیل می‌شود. خود را رها می‌کنند و در همان حال نظام گرفتار در عادات پیشین را از قفس می‌‌رهانند.
نظام عادات خود را حقیقت می‌پندارد، در حالیکه مردم رفتار سیاسی را به رفتار آفتاب پرست نزدیک می‌کنند. آلام مثل آفتاب می‌مانند. هر روز تدبیری نو می‌طلبند و حقیقت در عرصه سیاست، چیزی نیست جز همین تدبیرهای جمعی برای گشودن باب زندگی.
@javadkashi

www.group-telegram.com/us/DaghdagheIran.com/4107

149 viewsMay 20 at 19:37

فقط مردم می‌توانند
====
جمهوری اسلامی در قفس عادت‌های خود گرفتار شده است به ویژه در ارتباط با دوستان و دشمنانش. سیاست گرفتار در چنبره عادات پیشین، هلاک کننده و ویرانگر است. هنگامی که عادات پیشین فرمان می‌دهند، نظم سیاسی قادر به فهم تغییرات زمانه نیست. رابطه خود را با محیط از دست می‌دهد. ناهشیار می‌شود. قفس عادات، امکان خلق امر نو، به سیاق تحولات نو به نو را ناممکن می‌کند.
زمان به خودی خود به اصلی‌ترین دشمن یک ساختار گرفتار در عادات تبدیل می‌شود.
عادت‌ها میراث باقی مانده از روزگار تاسیس‌ نظم سیاسی‌اند. جمهوری اسلامی چهل و اندی سال پیش تاسیس شد. در زمانه تاسیس، به برکت میراث انقلاب از توانمندی‌های فراوانی برای خلق و ابداع بهره‌مند بود. به واسطه همان خلق و ابداعات بود که توانمندی استقرار و تداوم پیدا کرد. راز آن توانمندی نقش‌آفرینی مردم بود.
مردم راز پیوند مدام یک ساختار مستقر با منطق تحول یابنده زمان‌ هستند.
ویژگی مردم، کثرت و تنوع و رنگارنگی است. هنگامی که مردم با همه تنوع‌شان دائرمدار امور باشند، هر روز می‌توانند به سیاق ضرورت زمانه، رنگی از رنگ‌های خود را به صحنه بیاورند. آنگاه نظام سیاسی همزمان با تغییرات زمانه رنگی تازه به خود می‌گیرد بی‌آنکه با خود بیگانه شود. فرصتی پیدا می‌کند تا هر بار با رنگی تازه خود را تماشا کند.
آنها که با اصل نظام در ستیز افتاده‌اند، نظام را در قفس عاداتش بیشتر می‌پسندند.
رهایی از قفس عادات امکان‌پذیر نیست، مگر با افزایش نقش‌آفرینی مردم. مردم با منطق متعارف زندگی با معضلات پیرامون‌شان مواجه می‌شوند. قبل از هر چیز الام و رنج‌های روزمره‌شان هدایت‌گر تصمیمات آنهاست. اگر راهی برای عمل جمعی برای کاستن از بار رنج‌هاشان نداشته باشند، تن به هر شرارتی می‌دهند تا راهی باز کنند. اما اگر در عرصه سیاست، امکانی برای عقول جمعی آنها گشوده شود، رذیلت‌های زندگی روزمره به فضیلت‌های جمعی تبدیل می‌شود. خود را رها می‌کنند و در همان حال نظام گرفتار در عادات پیشین را از قفس می‌‌رهانند.
نظام عادات خود را حقیقت می‌پندارد، در حالیکه مردم رفتار سیاسی را به رفتار آفتاب پرست نزدیک می‌کنند. آلام مثل آفتاب می‌مانند. هر روز تدبیری نو می‌طلبند و حقیقت در عرصه سیاست، چیزی نیست جز همین تدبیرهای جمعی برای گشودن باب زندگی.
@javadkashi

BY دغدغه‌های ایران