Telegram Group Search
جنگ تمام نشده و صلحی در کار نیست.
آتش‌بس توقف موقت درگیری است.
برای چند ساعت، چند روز، چند هفته، چند ماه یا ساید چند سال، نمی‌دانیم.
چیزی که می‌دانیم این است که جنگ تمام نشده.

جنگ است، خوردیم و زدیم. می‌خوریم و میز‌نیم.
پیروز شدیم؟
اگر معنای پیروزی رفع خطر و تهدید دشمن است (که در جنگ فعلی جز نابودی رژیم نیست) قطعا نه!
اگر معنای پیروزی ناکام ماندن مقصود و اهداف دشمن باشد، فعلاً آری!

در این وقفه که معلوم نیست چقدر طول می‌کشد، چه باید کرد؟
اولا کاری که هر عاقلی می‌کند. آماده شدن برای روز دوباره درگیری، شب و روز. یک نفس و بی‌توقف.

همه می‌گویند باید برای پدافند فکری کرد که شکی درش نیست.
اما ترمیم بلکه ایجاد پدافند غیرعامل از آن هم اولی‌تر است.
این روز‌ها با خودم فکر می‌کردم سطح پدافند غیرعامل ما جوری است که انگار خودمان را با نیوزلند اشتباه گرفته‌ایم! گویی در ذهن‌مان این بوده که هیچ وقت قرار نیست جنگ به سراغمان بیاید.
باید در اسرع وقت با به خدمت گرفتن بهترین متخصصان کشور نظامات پدافند غیرعامل شکل بگیرد.
نظامات هشدار شهری ایجاد شود.
در همه محلات جایگاه‌ها و موقعیت‌های امن به‌عنوان پناهگاه در مواقع اضطراری نشان‌گذاری شده و در مواقع لزوم مکان‌هایی ساخته شود.
روی سناریو‌های قطع برق و آب و گاز اضطراری کار شود.

بی‌توقف و به‌سرعت همکاری با چین را در همه‌چیز و همه‌جا باید برد جلو.
در نظامی، در فنی، در تأسیسات، در فنا‌وری اطلاعات در همه چیز.
هر کس هر جای حکومت، هر جای بروکراسی، هر کارشناس و مدیرکل و عضو شورای کوفت و زهرماری که لای این چرخ چوب گذاشت را اول له و لگدکوب کنید، بعداً ببینید حرف حسابش چی بوده.

باید به غلیان حیرت‌انگیز روح ملی و همبستگی و همدلی وسیعی که میان بخش‌های مختلف جامعه این روز‌ها ظاهر شد عمیقا اندیشید و به دقت و حساسیت آن را محافظت کرد.
فرصتی بی‌نظیر وجود دارد که این نیروی عظیم را در قالب یک برنامه بزرگ همگرایی ملی تثبیت و سازماندهی کرد.

شاید مهم‌تر از همه تثبیت و نمایش بی‌دستاوردی تجاوز دشمن.
راهش را من این می‌فهمم:
چراغ‌ها رو خاموش کنید، در تأسیسات را ببنیدید، از ان پی تی خارج شوید و سیاست ابهام هسته‌ای را در پیش بگیرید.

دیگر گفتن اینکه برنامه هسته‌ای ایران نظامی نیست وجهی ندارد و به این نحو مستدل و همه‌فهمی در داخل و خارج قابل دفاع و قابل پذیرش است.
ما از تقوای اتمی خیری ندیده‌ایم
راه بهتری هست؟

و دیگر؟
تشییع جنازه بزرگ باقری و رشید و سلامی و حاجی‌زاده
و طهرانچی و عباسی
و سایر شهدا در سرتاسر ایران
چنان تشییعی که خاطره تشییع‌های بزرگ قبلی را تحت‌الشعاع قرار دهد و ما می‌دانیم که سوگ شیعی خود چه مخزن عظیمی از خشم و حماسه و انتقام است.
راستی محرم هم چند روز دیگر آغاز می‌شود.

👤دکتر سجاد صفا‌هرندی

🌍در مرکز مطالعات جهان با ما همراه باشید
|
@World_Studies_Center |
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
2025/06/27 07:36:55
Back to Top
HTML Embed Code: