sacral_BY
Photo
#даўгінава #sacral_jews #sacral_graveyard
Пасля сінагогі рухаемся на юдэйскія могілкі. Яны падобныя на іншыя габрэйскія могілкі ў Беларусі. Пры тым, як і іншыя, маюць пэўныя мясцовыя асаблівасці ў дробязях. Напрыклад нешта кшталту сонейка. Не магу згадаць, ці бачыў недзе раней такое?
Але сапраўды новае, пра што раней ня чуў, хаваецца за ў будынку, што стаіць побач з могілкамі.
Ужо даводзілася знаёміцца з міквамі - месцамі, дзе юдэі абмываліся, набываючы рытуальную чысціню. Але першы раз сустрэў былую ўстанову, дзе адбывалася рытуальнае абмыванне нябожчыкаў. Магчыма, больш у краіне і не сустрэць. У Даўгінаве ўстанова называлася Бейт Ахарон (дом Ахарона/Аарона?), а служылі пры ёй адмысловыя людзі з братэрства "Хеўра-Кадыша", што перакладаецца як "сьвятая супольнасць".
Згадка першай падобнай сустракаецца ў Празе ў 1564 годзе. У XVI ст. гэтым тэрмінам пазначаліся ўсе прафесійныя аб'яднанні габрэяў, але з часам толькі тыя, хто займаліся пахаваннямі захавалі гэтую назву.
Што раней, што зараз, прадстаўнікі Хеўра-Кадыша займаюцца ўсім, што звязана з пахаваннем. Гэтыя людзі павінны былі ведаць "закон" і шматлікія правілы замагільных спраў. Братэрствы часта былі ўплывовымі і багатымі. Было прынята браць грошы з багатых і дапамагаць бедным, так жа наведваць хворых і даваць прытулак вандроўнікам. Дзяцей прысвячалі ў сябры з 6 гадоў з далейшай адукацыяй. Але напрыклад заснавальнік хасідскага руху Хабад з Лёзна Шнэўр Залман быў прыняты ў "хеўру", калі яму не было і 2 гадоў.
Дарэчы, ці звязана беларуская "хеўра" ў сэнсе "банда" з габрэйскай "супольнасцю"?
Пазней, у гэтым будынку дзейнічала лазня. Напэўна, пасля вайны, калі ад габрэйскай грамады амаль нічога не засталося.
Пасля сінагогі рухаемся на юдэйскія могілкі. Яны падобныя на іншыя габрэйскія могілкі ў Беларусі. Пры тым, як і іншыя, маюць пэўныя мясцовыя асаблівасці ў дробязях. Напрыклад нешта кшталту сонейка. Не магу згадаць, ці бачыў недзе раней такое?
Але сапраўды новае, пра што раней ня чуў, хаваецца за ў будынку, што стаіць побач з могілкамі.
Ужо даводзілася знаёміцца з міквамі - месцамі, дзе юдэі абмываліся, набываючы рытуальную чысціню. Але першы раз сустрэў былую ўстанову, дзе адбывалася рытуальнае абмыванне нябожчыкаў. Магчыма, больш у краіне і не сустрэць. У Даўгінаве ўстанова называлася Бейт Ахарон (дом Ахарона/Аарона?), а служылі пры ёй адмысловыя людзі з братэрства "Хеўра-Кадыша", што перакладаецца як "сьвятая супольнасць".
Згадка першай падобнай сустракаецца ў Празе ў 1564 годзе. У XVI ст. гэтым тэрмінам пазначаліся ўсе прафесійныя аб'яднанні габрэяў, але з часам толькі тыя, хто займаліся пахаваннямі захавалі гэтую назву.
Што раней, што зараз, прадстаўнікі Хеўра-Кадыша займаюцца ўсім, што звязана з пахаваннем. Гэтыя людзі павінны былі ведаць "закон" і шматлікія правілы замагільных спраў. Братэрствы часта былі ўплывовымі і багатымі. Было прынята браць грошы з багатых і дапамагаць бедным, так жа наведваць хворых і даваць прытулак вандроўнікам. Дзяцей прысвячалі ў сябры з 6 гадоў з далейшай адукацыяй. Але напрыклад заснавальнік хасідскага руху Хабад з Лёзна Шнэўр Залман быў прыняты ў "хеўру", калі яму не было і 2 гадоў.
Дарэчы, ці звязана беларуская "хеўра" ў сэнсе "банда" з габрэйскай "супольнасцю"?
Пазней, у гэтым будынку дзейнічала лазня. Напэўна, пасля вайны, калі ад габрэйскай грамады амаль нічога не засталося.
#даўгінава #гара_цэгла #sacral_industrial
У ХІХ стагоддзі гаспадаром Даўгінава быў шляхціц Людвік Каменскі. Прадстаўнік старажытнага роду, удзельнік паўстання Касцюшкі і прыхільнік Напалеона пад час вайны 1812 года. Нягледзячы на такую недабранадзейнасць для імперскіх уладаў і часовы арышт пасля вайны, атрымаў пасаду менскага віцэ-губернатара. Што крыху ўражвае, шчыра кажучы.
Яшчэ ў 1823 годзе заснаваў у Даўгінаве суконную фабрыку, якая дзейнічала да 1867 года.
Думаеце на здымках яе разваліны? Нуу... няўпэўнены. Да пачатку Першай сусветнай вайны тут месціўся крухмальны заводзік, таксама справа Людвіка Каменскага. Ці яго спадкаемцаў. Мо пасля заняпаду суконнай вытворчасці тут пачалі вырабляць белы парашок ці гэтыя ўстановы існавалі паралельна?
Дакладных адказаў у мяне няма (як і інфы, што тут дзеялася цягам насычанага ХХ ст. Зараз падобна на былы мехдвор), але калі ёсць у вас, то не саромейцеся дзяліцца ў каментарах😉
У ХІХ стагоддзі гаспадаром Даўгінава быў шляхціц Людвік Каменскі. Прадстаўнік старажытнага роду, удзельнік паўстання Касцюшкі і прыхільнік Напалеона пад час вайны 1812 года. Нягледзячы на такую недабранадзейнасць для імперскіх уладаў і часовы арышт пасля вайны, атрымаў пасаду менскага віцэ-губернатара. Што крыху ўражвае, шчыра кажучы.
Яшчэ ў 1823 годзе заснаваў у Даўгінаве суконную фабрыку, якая дзейнічала да 1867 года.
Думаеце на здымках яе разваліны? Нуу... няўпэўнены. Да пачатку Першай сусветнай вайны тут месціўся крухмальны заводзік, таксама справа Людвіка Каменскага. Ці яго спадкаемцаў. Мо пасля заняпаду суконнай вытворчасці тут пачалі вырабляць белы парашок ці гэтыя ўстановы існавалі паралельна?
Дакладных адказаў у мяне няма (як і інфы, што тут дзеялася цягам насычанага ХХ ст. Зараз падобна на былы мехдвор), але калі ёсць у вас, то не саромейцеся дзяліцца ў каментарах😉
sacral_BY
#даўгінава #гара_цэгла #sacral_industrial У ХІХ стагоддзі гаспадаром Даўгінава быў шляхціц Людвік Каменскі. Прадстаўнік старажытнага роду, удзельнік паўстання Касцюшкі і прыхільнік Напалеона пад час вайны 1812 года. Нягледзячы на такую недабранадзейнасць для…
Дарэчы, спадар Каменскі быў сябрам шматлікіх масонскіх ложаў, адна з якіх мела назву "Руплівы ліцьвін". Трэба неяк павывучаць тэму масонства на нашых абшарах🤔
sacral_BY
Photo
#даўгінава #sacral_graveyard
Вось вайсковае пахаванне на вуліцы, якая па назве і, ў пэўным сэнсе, сутнасці - Цэнтральная.
Першапачаткова тут былі пахаваныя загінулыя ў Першай сусветнай вайне жаўнеры. На капліцы напісана, што ніжэйшыя чыны 115 пяхотнага Вяземскага палка ў 1915 годзе. Вядома, што гэты полк амаль цалкам быў знішчаны пад час Мазурскай ці Аўгостоўскай аперацыі нямецкіх войскаў, частцы усходне-прускага наступу. У адрозненні ад ахвяр у Княгініне, тут наступ быў у іншы бок і іншы час.
Спачатку думалася, што і капліца ўзведзена ў гонар гэтых вайскоўцаў. Але не, месца пад некропаль абрана адмыслова побач з прыдарожнай капліцай больш старой. 1856 год, амаль аднагодка касцёла.
Праз парачку гадоў пасля сканчэння Першай сусветнай і развалаў розных імперый, сюды дадаліся загінулыя жаўнеры польскага войска ў вайне з Савецкай Расіяй. Ну і можна заўважыць крыжы з датай 1939 год. Напэўна, з’явіліся пасля добраўпарадкавання нядаўніх часоў, бо ў савецкі час з’яўленне такіх мемарыялаў уявіць цяжка.
Дарэчы, на крыжах сустракаюцца і нямецкія прозвішчы. Вось дзе ўвасабленне totentanz - смерць зраўняе ўсіх!
Стары здымак зроблены да 1918 г. Таму не зразумела, ёсць там ужо пахаванні ці ўвогуле вайна яшчэ не пачалася. Але ж праваруч можна заўважыць быццам жаночыя фігуры, падобныя на сясцёр міласэрнасці. Ці тое сялянскі жаночы строй?
Вось вайсковае пахаванне на вуліцы, якая па назве і, ў пэўным сэнсе, сутнасці - Цэнтральная.
Першапачаткова тут былі пахаваныя загінулыя ў Першай сусветнай вайне жаўнеры. На капліцы напісана, што ніжэйшыя чыны 115 пяхотнага Вяземскага палка ў 1915 годзе. Вядома, што гэты полк амаль цалкам быў знішчаны пад час Мазурскай ці Аўгостоўскай аперацыі нямецкіх войскаў, частцы усходне-прускага наступу. У адрозненні ад ахвяр у Княгініне, тут наступ быў у іншы бок і іншы час.
Спачатку думалася, што і капліца ўзведзена ў гонар гэтых вайскоўцаў. Але не, месца пад некропаль абрана адмыслова побач з прыдарожнай капліцай больш старой. 1856 год, амаль аднагодка касцёла.
Праз парачку гадоў пасля сканчэння Першай сусветнай і развалаў розных імперый, сюды дадаліся загінулыя жаўнеры польскага войска ў вайне з Савецкай Расіяй. Ну і можна заўважыць крыжы з датай 1939 год. Напэўна, з’явіліся пасля добраўпарадкавання нядаўніх часоў, бо ў савецкі час з’яўленне такіх мемарыялаў уявіць цяжка.
Дарэчы, на крыжах сустракаюцца і нямецкія прозвішчы. Вось дзе ўвасабленне totentanz - смерць зраўняе ўсіх!
Стары здымак зроблены да 1918 г. Таму не зразумела, ёсць там ужо пахаванні ці ўвогуле вайна яшчэ не пачалася. Але ж праваруч можна заўважыць быццам жаночыя фігуры, падобныя на сясцёр міласэрнасці. Ці тое сялянскі жаночы строй?