group-telegram.com/cafeaero/424
Last Update:
در اینجا به برخی جنبه‌های این وضعیت می‌پردازیم:
۱. استفاده از ناوگان قدیمی:
بخش بزرگی از ناوگان هواپیمایی ایران متشکل از هواپیماهای قدیمی مانند بوئینگ 727، 747، و ایرباس‌های سری A300 و A310 است. این هواپیماها از دهه‌های گذشته وارد شده‌اند و همچنان در خدمت هستند. نگهداری و تعمیر آن‌ها به چالشی بزرگ تبدیل شده است.
۲. بومی‌سازی قطعات و تعمیرات:
به دلیل عدم دسترسی به قطعات اورجینال، ایران در دهه‌های اخیر روی توسعه توانمندی‌های داخلی در تولید قطعات هواپیما و انجام تعمیرات متمرکز شده است. شرکت‌هایی مانند ایران‌ایر تکنیک و هسا با مهندسی معکوس، نیازهای صنعت هوانوردی را تا حد ممکن تأمین می‌کنند.
۳. توسعه هواپیماهای بومی:
ایران با تلاش برای توسعه فناوری‌های داخلی، پروژه‌هایی مانند هواپیمای ایران 140(نسخه مونتاژ شده آنتونوف 140) را اجرا کرده است. که نشان‌دهنده تلاش برای استقلال صنعتی است.
۴. ایمنی پرواز:
یکی از نگرانی‌های اصلی در صنعت هوانوردی ایران، موضوع ایمنی است. فشار بر نگهداری هواپیماهای قدیمی و استفاده از قطعات غیراورجینال می‌تواند خطراتی برای ایمنی پروازها ایجاد کند. با این وجود، شرکت‌های هواپیمایی ایران به‌شدت در تلاشند تا با رعایت استانداردهای بین‌المللی از وقوع حوادث جدی جلوگیری کنند.
۵. خرید غیرمستقیم هواپیما و قطعات
۱. توسعه همکاری‌های منطقه‌ای
۲. سرمایه‌گذاری در فناوری‌های جدید
۳. بهینه‌سازی مدیریت ناوگان
tinn.ir
asriran.com
spnfa.ir
