🔴 صید ترال؛ تهدیدی جدی برای اکوسیستم خلیج فارس

یک مثال جالب دربارهٔ هجوم چین به منابع غذایی بقیهٔ جهان ماجرای صید با روش ترال ماهیگیران چینی در خلیج فارس است. ترال شکلی از ماهیگیری صنعتی است که بسیار به اکوسیستم دریایی لطمه می‌زند. کشتی‌های صید ترال با تورهایی چندصدمتری از کف دریا هرچه موجود زنده هست می‌روبند و با خود به سطح آب می‌آورند. به‌واقع در این روش به‌جای صید ماهی، کف دریا به‌طور کلی جارو شده و محتویات آن به داخل کشتی منتقل می‌شود. تداوم صید ترال به‌دست چینی‌ها باعث کاهش چشمگیر جمعیت ماهیان در خلیج فارس شده است آنچنان‌که کار بعضاً به جنگ ماهیگیران محلی با کشتی‌های صیادی چینی کشیده است.

اما چینی‌ها چه‌کار می‌کنند آنجا؟ چرا باید در جایی چندهزار کیلومتر دور از دریاهای خودشان صید کنند آن‌هم با این روش غیرمجاز که در تمام جهان ممنوع اعلام شده است؟ داستان برمی‌گردد به روابط استراتژیک دولت‌های ایران و چین. دولت چین حمایت‌های سیاسی از حکومت اسلامی انجام می‌دهد و در ازای آن بسیاری امتیازات اقتصادی از کشور ایران گرفته است که ازجمله یکی از آنها مجوز صید ترال است در خلیج فارس. شیخ‌نشین‌های عرب جنوب خلیج فارس نمی‌توانند چندان در این باره اعتراض کنند چون‌که کشتی‌های چینی نزدیک ساحل شمالی که محدودهٔ ایران است صید می‌کنند و حتی با پرچم ایران. چینی‌ها در دریاهای پیرامون خودشان با این روش صید نمی‌کنند چون آن دریاها را منبع ابدی تأمین غذای کشور خودشان می‌دانند و صید ترال را فقط در دریاهای دوردست انجام می‌دهند.

✍ دکتر ناصر کرمی
@nasserkaramii


🍀 کانال محیط زیست برای همه
@hezarmasjedwatch

‍ ‍ ✳️ نقش مردم در بهبود وضعیت محیط زیست

(بخش نخست)

در روزگار کنونی که از هر سو اخبار و گزارش‌های ناگوار در مورد محیط زیست به گوش می‌رسد و حل بیشتر مسائل و بحران‌های بزرگ کشوری و جهانی محیط زیست در حوزه‌ی توان و مسئولیت دولتمردان، قدرتمندان و ثروتمندان است، اغلب تصور می‌شود که کار چندانی از مردم و شهروندان عادی ساخته نیست. ولی از آنجا که برخی از مسائل محیط زیستی ریشه در عادات و رفتارهای روزمره‌ی مردم دارند با اصلاح یا تغییر این رفتارها می‌توان به حل بخش قابل توجهی از این مسائل کمک کرد.

یکی از این مسائل و چالش‌ها که در برخی شهرها و مناطق ایران به بحران بدل شده؛ موضوع #پسماندها یا زباله‌هاست. اگرچه در سال‌های اخیر طرح‌های خوب و کارامدی همچون ایجاد پایگاه‌های ثابت یا ساماندهی واحدهای سیار جمع‌آوری پسماندهای خشک و قابل #بازیافت توسط شهرداری‌ها اجرا شده است، متاسفانه همچنان حجم پسماندهای تر که هر روز توسط مردم تولید می‌شود بسیار زیاد است، پسماندهایی شامل باقیمانده‌ی مواد خوراکی از جمله سبزی‌ها و پوست میوه‌ها که از یک سو انرژی و هزینه‌های سنگینی برای جمع‌آوری و دفن آن‌ها در لندفیل‌ها صرف می‌شود و از سوی دیگر شیرابه‌ی خطرناک آن‌ها خاک و منابع آب را، و گاز متانی که منتشر می‌کنند هوا را به‌طور گسترده‌ای آلوده می‌کند در حالی‌که با راهکارهایی نسبتا" ساده می‌توان حجم و وزن اینگونه پسماندها را به شدت کاهش داد.

برخی از این پسماندها قابلیت تبدیل به #کمپوست را دارند که این کار به‌ویژه برای هم‌میهنان ساکن در روستاها به سادگی امکان پذیر است (من نیز هنگام اقامت در روستا پسماندهای تر مانند باقیمانده برخی غذاها، سبزیجات و پوست میوه‌ها را در گوشه‌ای از باغچه با خاک مخلوط می‌کنم که پس از چند ماه با هوادهی متناوب به #کود_آلی قابل استفاده برای گیاهان و درختان تبدیل می‌شود. با این روش حدود ۸۰ درصد از حجم زباله‌هایی که در گذشته با خود به شهر بازمی‌گرداندیم کم شده است).

راهکار دیگر؛ خشکاندن پسماند سبزی‌ها و پوست میوه‌ها و تبدیل آنها به #خشکاله برای استفاده توسط دام است که پیش از این، آقای حمیدی (از همراهان ارجمند این کانال) مطالب مفصلی در مورد آن نوشته و منتشر کرده‌اند. اخیرا" گزارشی نیز از اقدامات شهرداری اصفهان در این زمینه منتشر شده است که مایه‌ی خوشحالی و امیدواریست. این کار نه تنها در روستاها بلکه در شهرها هم به آسانی قابل اجراست و می‌تواند وزن زباله‌های تر خانگی را تا حدود ۸۰ درصد کاهش دهد. البته باید توجه داشت که مراحل خشکاندن این پسماندها به درستی انجام شود تا دچار فساد و کپک‌زدگی نشوند. بدیهیست پس از خشک شدن کامل می‌توان آنها را در کیسه جمع‌آوری کرده و در اولین فرصت به دامداران (و در شهرهایی مانند اصفهان که این طرح در آن‌ها اجرا شده است به متصدیان جمع‌آوری خشکاله) تحویل داد. اگر در کنار تفکیک پسماندهای خشک، همین کار ساده و بی‌هزینه نیز که نمونه‌ای از #کردار_نیک است به یک عادت رفتاری بین مردم بدل شود روزانه میلیون‌‌ها تن از زباله‌های تولیدی در شهرها و روستاهای کشور کاسته می‌شود که تحولی شگرف و گامی بزرگ در کاهش آلودگی محیط زیست خواهد بود.

به یاد داشته باشیم زیان‌هایی که به منابع طبیعی و محیط زیست کشور وارد می‌شوند اغلب جبران ناپذیرند؛ بنابراین جدا از اینکه تا چه اندازه از برخی سیاست‌های نادرست دولت‌ها و حکومت‌ها ناراضی باشیم، هر گامی که بتوانیم برای بهبود وضعیت محیط زیست و منابع طبیعی میهن‌مان برداریم در واقع به خودمان، فرزندانمان و نسل‌های آینده کمک کرده‌ایم!

«به راه بادیه رفتن، به از نشستن باطل»


📸🖌 باقریان


🍀 کانال محیط زیست برای همه

@hezarmasjedwatch
https://Instagram.com/hezarmasjedwatch.com

✳️ انتقاد شدید یک اکولوژیست از غذادهی به سگ‌ها: با دلسوزی بیجا برای سگ‌ها، یوز ایرانی را نابود کردیم.

انتقادات تند دکتر مجید دریکوند (اکولوژیست) از غذادهی بی‌رویه به سگ‌ها:

🔸چه کسی به ما اجازه ازدیاد جمعیت سگ و گربه‌ها را داده است؟
🔸دلسوزی بیجا و نادرست باعث شده سگ‌ها در طبیعت پخش شده و باعث انتشار طاعون بین کل و میش و از بین رفتن یوزهای ایرانی شوند.
🔸ارزش اکولوژیک یک یوز ایرانی از صد سگ بیشتر است.

🍀 کانال محیط زیست برای همه

@hezarmasjedwatch
https://Instagram.com/hezarmasjedwatch.com

✳️ نقش مردم در بهبود وضعیت محیط زیست

(بخش دوم)

مختصر و مفید:

همین که مردم از زیان‌های غذارسانی به سگ و گربه‌های ولگرد (بدون صاحب) آگاه شده و از این کار پرهیز کنند، این مسئله‌ی مهم که به تهدیدی جدی برای سلامت جامعه و برای تنوع زیستی کشور بدل شده است، به تدریج حل خواهد شد. از طریق لینک‌های زیر می‌توانید برخی مطالب و گزارش‌هایی که در این زمینه منتشر شده است مطالعه کنید:
https://www.group-telegram.com/hezarmasjedwatch.com/4708
https://www.group-telegram.com/hezarmasjedwatch.com/4919
https://www.group-telegram.com/hezarmasjedwatch.com/5149
https://www.group-telegram.com/hezarmasjedwatch.com/5189
https://www.group-telegram.com/hezarmasjedwatch.com/5151
https://www.group-telegram.com/hezarmasjedwatch.com/5525

(بخش نخست)


🍀 کانال محیط زیست برای همه

@hezarmasjedwatch
https://Instagram.com/hezarmasjedwatch.com

✳️ یک تصویر پانوراما از کوه‌ها و چکاد هزار مَزکَد (هزار مسجد)

25 خرداد 1383

📸 باقریان

#هزارمزکد #هزار_مزکد #هزار_مسجد

🍀 کانال محیط زیست برای همه

@hezarmasjedwatch
https://Instagram.com/hezarmasjedwatch.com

✳️ نقش مردم در بهبود وضعیت محیط زیست

(بخش سوم)


🔸صنعت مد و لباس، همانند قاتلی خاموش به طرز جدی و مخربی محیط‌زیست و شرایط انسانی را به چالش کشیده است.

🔸الیاف طبیعی، مانند پنبه، برای رشد به مقدار زیادی آب نیاز دارد. به‌طور متوسط، برای تولید یک پیراهن پنبه‌‌‌‌ای تقریبا ۲۷۰۰ لیتر آب مصرف می‌شود. آب مصرفی جهت تولید هر پیراهن معادل آب مصرفی یک فرد در مدت حدود ۲۰ روز است.

🔸الیاف مصنوعی مانند پلی‌‌‌‌استر از نفت تولید می‌شوند. فرآیند استخراج و تصفیه نفت به انتشار گازهای گلخانه‌‌‌‌ای و آلودگی هوا منجر می‌شود.

🔸تولید پلی‌‌‌‌استر نسبت به الیاف طبیعی، دو تا سه‌برابر بیشتر گازهای گلخانه‌‌‌‌ای تولید می‌کند.

🔸سالانه حدود ۱۰۰‌میلیون ‌تن لباس در سراسر جهان دور ریخته می‌شود. این لباس‌‌‌‌ها معمولا تجزیه نمی‌شوند و انتشار متان و دیگر گازهای گلخانه‌‌‌‌ای را افزایش می‌دهند.
این زباله‌‌‌‌ها، به سم تبدیل شده و به آلودگی خاک و آب‌های زیرزمینی منجر می‌شوند.

🔸صنعت مد و لباس بعد از صنعت نفت، دومين آلوده‌كننده بزرگ زمين‌ است.

🔸شرکت‌های بزرگ سعی دارند با تبلیغات گسترده، مردم را به پیروی از #مدگرایی، #مصرف‌گرایی و خرید بیشتر تشویق کنند؛ کاری که آن‌ها را ثروتمندتر و وضعیت محیط زیست جهانی را بحرانی‌تر می‌کند.

✅ اگر مردم آگاهانه و به قدر نیاز خرید کنند و اسیر تبلیغات نشوند، کمک بزرگی به بهبود وضعیت محیط زیست خواهند کرد.


(بخش نخست)
(بخش دوم)


🍀 کانال محیط زیست برای همه

@hezarmasjedwatch
https://Instagram.com/hezarmasjedwatch.com

✅هزینه انتقال آب از دریای عمان برای ایران هر مترمکعب نیم میلیون تومان است/ بار ویرانی کانال غوش تپه افغانستان بر دوش ایران و ترکمنستان است

✍اقتصاد۲۴- میرا قربانی‌فر: پس از روز‌ها اخطار از سوی کارشناسان و رسانه‌ها درباره آنچه افغانستان دوران طالب‌ها در حوزه آب و پروژه‌های آبی در حال انجام آن است بالاخره در روز‌های اخیر صدای نخستین اعتراض رسمی از سوی طرف‌های ایرانی شنیده شد.

🔹مسئله این است که طالبان دستکم با سه سد در برابر ایران رسما آنچه را آغاز کرده جنگ آبی با ایران است. اکنون دیگر مساله ساخت «سد پاشادان» بر هریرود، سد «کج‌صمد» بر خاشرود و تقویت «بند کمال‌خان» و تبدیل آن به سد در حقیقت تلاشی برای ایجاد خشکسالی و افزایش ناامنی در شرق ایران دانست، تلاشی که به نظر می‌رسد تا فاجعه آن بیخ گوش و زیر چشم دولت‌ها و مسئولان نرسد عمق بحران را باور نخواهند کرد.

🔸در همین باره، محسن موسوی خوانساری، فعال حوزه آب و محیط زیست و عضو هیئت مدیره انجمن آب و خاک پایدار ایران در گفتگویی با اشاره به وضعیت زیست‌محیطی ایران و راهکار‌های موجود، گفت:

🔹این که باید چه می‌کردیم، خب پرسشی است که حالا و با پیش آمدن وضعیت بحرانی تازه به آن پرداخته می‌شود در حالی که باید از قدیم و از مدت‌ها قبل در وزارت خارجه و وزارت نیروی ما در قسمت اداره کل آب‌های مرزی، فعال بودند و راهکار‌هایی انتخاب می‌کردند. ما متاسفانه در وزارت نیرو و وزارت امور خارجه، دیر اقدام کردیم؛ یعنی کار گسترده انجام نشده بود تا امروز به اینجا رسیده است. کار هم اینطور نیست که با چند نامه یا مکاتبه انجام شود. کار‌ها باید اجرایی و عملیاتی باشد. باید معاملات برد برد باشد.

🔹رودخانه‌هایی که به سمت عراق می‌رود، حتی آن‌ها که پروتکل نداریم و قرارداد نداریم، این موارد که در بالادست هستند، ایران قسمتی از آب را نگه می‌دارند و حق آبه عراق را پرداخت می‌کند. این بدان معناست که یعنی از نظر قوانین موجود در سازمان ملل، باید حق‌آبه پایین‌دست رعایت شود به‌نحوی که کشور قرار گرفته در پایین‌دست رودخانه نیز متضرر نشود.

🔸ایران در دهه‌های گذشته بر روی روی آب‌های مرزی ورودی به کشور، کاری نکرده و برنامه‌ای نداشته

🔹متاسفانه ایران در دهه‌های گذشته بر روی آب‌های مرزی ورودی به کشور، فکر و کاری نکرده و برنامه‌ای نداشته است. فقط قرارداد‌ها بر روی آب‌های مرزی خروجی از کشور نوشته شده است، ولی روی آب‌های مرزی ورودی به کشور کار نشد. اما در مورد این که الان باید چه‌کار کنیم؟ باید همین الان هم مذاکره کنیم.

🔹هیچ موقع نگفتیم آبی که از دریای عمان می‌آید، راه حل اصلی است چون هزینه آن بسیار بالا و فوق تصور است. آبی که از دریای عمان به این روش منتقل شود در هر متر مکعب حدود ۴۰۰ تا ۵۰۰ هزار تومان، یعنی هر متر مکعب حدود نیم میلیون تومان برای ایران هزینه خواهد داشت. این آب بسیار گران است، یعنی اینطور نیست که این آب را بخواهند در اختیار شرب شهری بگذارند. این آب نهایت برای صنعت استفاده شود و فقط می‌تواند قسمت خیلی جزئی از مسائل را حل و فصل کند.

🔸کانال غوش‌تپه به منشاء گردوغباری برای دربرگرفتن ترکمنستان و خراسان رضوی تبدیل می‌شود

🔹ما با ترکمنستان یک پروتکل مشخص داریم که ۵۰ درصد از آب سد دوستی متعلق به ما و ۵۰ درصد برای ترکمنستان است؛ اما ترکمنستان از این سهم خود مصرف شرب ندارد، و فقط مصرف کشاورزی دارد.

🔹مسئله این است که ایران از این آب مصرف شرب دارد و به‌همین خاطر من فکر می‌کنم ترکمنستان آسیب جدی از این روند نمی‌بیند. این ایران است که به دلیل استفاده برای شرب از آب سد دوستی دچار آسیب جدی می‌شود.

🔹غوش‌تپه هم آثار غیر مستقیمش به ایران می‌رسد و مشکل برای ایران درست می‌کند. منطقه ترکمنستان، مستعد گردوغبار است و گردوغبارش نیز به خراسان رضوی می‌آید. این مساله نیز سابقه داشته است. اکنون اگر کانال غوش تپه احداث شود، آبی به ترکمنستان نمی‌رسد و مشکلات عدیده در قسمت خراسان ایران پدید می‌آورد!

🔸ما با ترکمنستان قرارداد آبی داریم و با افغانستان نه!

🔹در مورد رودخانه هریرود، پروتکل و قرارداد با ترکمنستان داریم ولی با افغانستان نداریم. در حالی که افغانستان سرشاخه‌های رودخانه هریرود را دارد. ما باید از مدت‌ها قبل روی این موضوع کار می‌کردیم و به معاملات برد برد می‌رسیدیم.

⬅️ متن کامل این یادداشت

@water_bio


🍀 کانال محیط زیست برای همه

@hezarmasjedwatch
https://Instagram.com/hezarmasjedwatch.com

🔴 بروکراسی علمی

🖌️مسعود امیرزاده

"بروکراسی علمی "یا "علم بروکراسی زده" بیش از آنکه نیازمند تعریف باشد در جامعه ما پدیداری آشکار و رسوا است.
برای اینکه بهتر بتوانم منظورم را از این آفت مشخص کنم به مصادیقی اشاره خواهم کرد:
ا-توجه به فرمالیسم به جای محتوا:
در برخی از مراکز علمی و دانشگاه‌ها، بیشتر از آنکه به حل مسائل علمی پرداخته شود، به “شکل” تحقیقات و مقالات توجه می‌شود؛ مثلا رعایت استانداردهای نوشتاری و قالب‌های خاص، در حالی که محتوای علمی و هدف‌گذاری اصلی ممکن است تحت‌الشعاع قرار گیرد.
۲- مقاله گرایی:
یکی از جنبه‌های این نوع بروکراسی، اهمیت دادن صرف به “تولید مقاله” به عنوان یک هدف است، بدون اینکه لزوماً مقاله‌ها به مسائل واقعی و حل مشکلات علمی کمک کنند. این نگاه ممکن است در نهایت به یک چرخه بسته و بی‌اثر تبدیل شود که صرفاً برای “تولید” و “انتشار” مقالات است، نه برای کشف و توسعه دانش.
۳-پیمانکاری به عوض تحقیقات علمی
در این شرایط، ممکن است تحقیقات علمی تحت فشار نیازها و تصمیمات کارفرمایان یا سازمان‌ها قرار گیرد. کارفرما ممکن است به جای اینکه مسیر تحقیق علمی را از کشف حقیقت هدایت کند، هدف خاصی را تعیین کند که تحقیق باید به نتیجه‌ای خاص برسد، که این می‌تواند محدودکننده و دستکاری‌شده باشد.
۴-بی‌توجهی به حل مسائل واقعی:
در این نوع محیط‌ها، تمرکز بیشتر بر مسائل نظری و جنبه‌های شکلی (مثل مناظرات نظری و بحث‌های انتزاعی) است، تا بر کاربردهای عملی و حل مسائل واقعی.
منظور پدیده‌ای است که در آن دانشگاه‌ها و مراکز علمی نه به‌عنوان منابع مستقل و خادم حقیقت علمی، بلکه به‌عنوان ابزارهایی برای خدمت به قدرت، ثروت یا دولت عمل می‌کنند. این رویکرد ممکن است به چندین جنبه مختلف تقسیم شود:
۵- خادم دولت یا قدرت بودن:
در بسیاری از موارد، دانشگاه‌ها و مراکز علمی تبدیل به نهادهایی می‌شوند که در خدمت ایده‌ها و منافع دولتی یا سیاسی قرار می‌گیرند. این ممکن است در قالب تحقیقات حمایت‌شده از سوی دولت‌ها باشد که هدف‌گذاری و جهت‌دهی مشخصی دارند و معمولاً سعی دارند به یک نتیجه خاص برسند که به نفع سیاست‌ها یا منافع حاکم باشد. در این حالت، علم نه به‌عنوان یک جستجوی بی‌طرفانه برای حقیقت، بلکه به‌عنوان ابزاری برای حفظ و تقویت قدرت استفاده می‌شود.
۶-خادم شرکت‌های تجاری و منافع اقتصادی: همچنین، ممکن است دانشگاه‌ها و مراکز علمی بیشتر به نهادهایی تبدیل شوند که به جای ارائه دانش برای منافع عمومی، به دنبال روابط با شرکت‌های تجاری و جذب منابع مالی از بخش خصوصی باشند. این نوع وابستگی ممکن است باعث شود که تحقیق و پژوهش‌ها بیشتر بر اساس نیازهای اقتصادی و تجاری هدایت شوند و به جای حل مشکلات اجتماعی یا علمی، صرفاً به تجاری‌سازی دانش پرداخته شود.
۶-مدرک‌گرایی و اعتبار علمی:
در چنین سیستمی، ممکن است افراد تنها برای کسب عنوان علمی یا مدرک به دانشگاه‌ها و مراکز پژوهشی وارد شوند، نه به‌خاطر علاقه به یادگیری یا جستجوی حقیقت. این پدیده می‌تواند به کاهش کیفیت علمی منجر شود، چون افراد ممکن است به دنبال پژوهش‌های سطحی و بدون توجه به عواقب اخلاقی یا علمی باشند.
۷-رقابت‌های علمی و مسائل اخلاقی: در این شرایط، رقابت‌های علمی گاهی به رقابت‌های فردی تبدیل می‌شوند که بیشتر بر مبنای منافع شخصی، شهرت یا سود مالی قرار دارند.
۸-تبدیل دانشگاه به حلقه زنجیری:
به جای اینکه دانشگاه‌ها مستقل و آزاد از هر نوع فشار و دخالت باشند، ممکن است تبدیل به بخشی از زنجیره‌ای از بروکراسی دولتی شوند که دستورات و پروژه‌ها از بیرون تعیین می‌شود. این امر می‌تواند استقلال علمی دانشگاه‌ها را محدود کرده و آنها را از مسیر پژوهش‌های آزاد و بی‌طرفانه دور کند.
۹-عدم استقلال دانشگاه‌ها از دولت و نهادهای قدرت:
دانشگاه‌ها و مراکز علمی ممکن است دیگر به‌عنوان نهادهای مستقل عمل نکنند، بلکه به‌عنوان بخشی از بروکراسی دولتی یا سیاسی عمل کنند. این امر می‌تواند استقلال علمی و پژوهشی آنها را محدود کرده و مانع از انجام تحقیقاتی شود که با نیازهای خاص دولت یا سیاست‌ها همخوانی ندارد
۱۰-تخصص گرایی افراطی
«بخشی‌سازی دانش» یا «تخصیص‌گرایی افراطی» یکی دیگر از مصادیق منفی بروکراسی علمی است که به وضوح نشان‌دهنده روندهایی است که در آن‌ها مرزهای بین حوزه‌های مختلف علمی به شدت تفکیک می‌شود و به جای همکاری میان حوزه‌ها، رقابت و تقسیم‌بندی‌های مالکیت جویانه پیش می‌آید. به این ترتیب، تمرکز روی تخصیص منابع، توجه به برچسب‌های علمی خاص، و حتی ارزیابی‌های بیرونی که گاهی برای تنها “افزایش کمیت” و نه “کیفیت” تولید علم انجام می‌شوند، می‌تواند باعث کاهش نوآوری و انسجام میان دانش‌های مختلف شود.

⬅️ منبع:
@didehbaanzistboom


🍀 کانال محیط زیست برای همه

@hezarmasjedwatch
https://Instagram.com/hezarmasjedwatch.com

✳️ شک می‌کنم؛ پس هستم!

این تصویر جعلی که ساخته‌ی هوش مصنوعی است را در یک کانال تلگرامی علمی و پرمخاطب دیدم؛ نمونه‌ای کوچک از هزاران تصویر ساختگی که هر روز در فضای مجازی منتشر می‌شود. آن را اینجا گذاشتم تا بگویم مفتخرم به اینکه طی بیش از هشت سال فعالیت کانال محیط زیست برای همه (دیدبان طبیعت هزار مزکد سابق) هرگز از شایعات علمی یا مطالب و تصاویر جعلی ولی عامه پسند برای جذب مخاطب استفاده نکرده‌ام!

در دنیای امروز که پیشرفت فناوری‌هایی مانند فتوشاپ و هوش مصنوعی، تحریف واقعیات را بیش از هر زمانی آسان و ممکن کرده است، باید پیش از پذیرفتن هر خبر، گزارش یا مطلبی به دیده‌ی تردید بدان بنگریم، درباره‌ی درستی آن تحقیق کنیم و هر چیزی را به‌آسانی و به‌سرعت باور نکنیم!


🖌 باقریان

🍀 کانال محیط زیست برای همه

@hezarmasjedwatch
https://Instagram.com/hezarmasjedwatch.com

🔴 تبریک و تسلیت!

۲فوریه ۱۹۷۱ برابر با ۱۳ بهمن ۱۳۴۹ روزیست که پیمانی جهانی در رامسر برای حفاظت از تالاب‌ها تصویب شد و از آن زمان هر سال در این روز که #روز_جهانی_تالاب‌ها نام گرفته است، برنامه‌هایی برای یادآوری اهمیت تالاب‌ها و ضرورت حفاظت از آن‌ها در کشورهای مختلف اجرا می‌شود.

به‌رغم اینکه پیمان حفاظت از تالاب‌ها (کنوانسیون رامسر) در کشور ما تصویب شده است، اکنون وضعیت تالاب‌های ایران از بسیاری کشورهای دیگر بحرانی‌تر است و برخی از آن‌ها به‌کلی خشک شده‌اند! مهم‌ترین دلیلی که تالاب‌های ایران را تهدید می‌کند، سیاست‌های نادرست در زمینه‌ی مدیریت آب‌ و کاهش یا حذف حقابه‌ی محیط زیست در مناطق مختلف است. حتی در مواردی مانند تالاب هورالعظیم با خشکاندن عمدی تالاب برای اکتشاف و استخراج نفت روبرو هستیم!

با این حال، همچنان سازمان‌ها و نهادهای مختلف دولتی و مردمی، برنامه‌های متنوعی برای گرامیداشت روز تالاب‌ها برگزار می‌کنند که البته برای آگاه شدن مردم از اهمیت تالاب‌ها و وضعیت کنونی آن‌ها لازم است ولی به تنهایی مشکلات تالاب‌های ایران را که ریشه در سیاست‌های کلان دولتی و حکومتی دارند حل نمی‌کند.

بنابراین ضمن عرض تبریک و تسلیت به حکمرانان کشور به مناسبت روز تالاب‌ها، به همین یادداشت کوتاه بابت یادآوری بسنده کرده و از پر حرفی در این زمینه خودداری می‌کنم!

🖌 باقریان


🍀 کانال محیط زیست برای همه

@hezarmasjedwatch
https://Instagram.com/hezarmasjedwatch.com

✳️ پلیکان خاکستری

خلیج گرگان - آذر ۱۴۰۳

#پرندگان_ایران

🍀 کانال محیط زیست برای همه

@hezarmasjedwatch
https://Instagram.com/hezarmasjedwatch.com

#بیانیه

📄 بیانیه #روز_جهانی_تالابها (۲۰۲۵/۱۴۰۳)

🔵محافظت از تالاب‌ها برای آینده مشترک‌مان🔵

✍ تشکل‌های تخصصی تالابی کشور
✍ شبکه تشکل‌های مردم‌نهاد و اجتماع‌محور محیط زیست، منابع طبیعی و توسعه پایدار کشور


✳️ فریاد برای بیداری؛

➖ آینده‌ای تلخ در انتظار سرزمین ماست
➖ استقلال کشورمان در معرض تهدید است

✳️ ما، امضاءکنندگان این بیانیه، فعالان و تشکل‌های تخصصی حوزه تالاب‌های ایران و تشکل‌های عضو شبکه تشکلهای محیط زیست، منابع طبیعی و توسعه پایدار کشور، با نگرانی عمیق و هشدار جدی همچون سال‌های گذشته بار دیگر اعلام می‌کنیم:

⬅️ مسیر کنونی مدیریت منابع آبی، کشور را به سمت بحران محیط زیستی، اجتماعی و اقتصادی سوق خواهد داد.

🔸 به مناسبت روز جهانی تالاب‌ها، از دولت انتظار داریم نه در شعار، بلکه در عمل، برای بقای تالاب‌ها و آینده این سرزمین چاره‌ای اساسی بیندیشد. مدیریت پراکنده و بخشی‌نگر، همچنان تالاب‌های ایران را در معرض تهدیدی جدی قرار داده است. آیا قرار است فریادهای سال‌های پیشین را بارها و بارها تکرار کنیم و هر بار شاهد انتشار یأس و احساس ناتوانی و ناکارآمدی بیش از پیش، در میان مردم کشورمان باشیم؟

⬅️ حقابه تالاب‌ها؛ وعده‌ای که همچنان بی‌سرانجام است

🔸 تالاب بدون آب، چیزی جز خاک مرده و گرد و غبار تهدیدکننده سلامتی نیست. با این حال، تخصیص ناعادلانه منابع آبی و بی‌توجهی به نیازهای زیستی تالاب‌ها، روند نابودی این اکوسیستم‌های حیاتی را تسریع کرده است. حق‌آبه زیستی، حداقل میزان موردنیاز برای زنده‌ماندن تالاب‌هاست، اما حتی همین مقدار نیز تأمین نمی‌شود! ما بر تخصیص حق‌آبه‌های پایدار و متناسب با تعادل اکولوژیک تالاب‌ها اصرار داریم، زیرا بدون آن، نه‌تنها تالاب‌ها، بلکه زیست‌بوم، جوامع محلی و معیشت میلیون‌ها نفر دچار آسیب‌های جبران‌ناپذیر خواهند شد.

⬅️ نگرانی از تغییر کاربری و بهره‌برداری‌های ناپایدار از حریم و بستر تالاب‌ها و رودخانه‌ها

🔸 طرح‌های جدید بهره‌برداری از تالاب‌ها و رودخانه‌ها با بهانه‌هایی مانند گردشگری آبی، تولید انرژی خورشیدی و سایر پروژه‌های توسعه‌ای، بدون در نظر گرفتن پیامدهای محیط زیستی، به دغدغه‌ای جدی تبدیل شده‌اند. این عرصه‌ها مهم‌ترین و باارزش‌ترین بخش از اراضی ملی و اموال عمومی محسوب شده و نباید بدون در نظر گرفتن ملاحظات محیط زیستی، زمینه تغییر کاربری آن‌ها فراهم شود. ما تأکید می‌کنیم که هرگونه تصمیم‌گیری درباره تالاب‌ها و بستر و حریم رودخانه‌ها باید با رعایت اصول علمی، مشارکت جوامع محلی و نظارت دقیق نهادهای مستقل محیط‌زیستی انجام شود و فورا و بدون مماشات، با همراه کردن جسارت پذیرش اشتباه، توقف طرح‌های انتقال آب، سدسازی‌ها و حفر چاه‌ها که به صورت جنون‌آمیزی ادامه دارند، در دستور قرار گیرد.

⬅️ مدیریت تالاب‌ها نیازمند اصلاح فوری است

🔸 پروژه‌های بدون پشتوانه علمی و برنامه‌های اجرایی غیرشفاف که تحت عنوان "احیاء" و "حفاظت" اجرا می‌شوند، در بسیاری از موارد نتیجه‌ای جز تعمیق بحران نداشته‌اند. ناکارآمدی، نبود شفافیت و ضعف نظارت، نشان داده که بدون اصلاح فوری سیاست‌های مدیریتی تالاب‌ها، امیدی به بهبود اوضاع وجود ندارد.
🔸 ما خواستار یک فرآیند مشارکتی واقعی هستیم که در آن نخبگان علمی، جوامع محلی و سازمان‌های مردم‌نهاد نقشی محوری و تصمیم‌ساز داشته باشند.

🔸 کشاورزی ناپایدار؛ تهدیدی جدی برای تالاب‌ها

🔸 کشاورزی پرمصرف و مدیریت غیراصولی منابع آبی، از عوامل اصلی بحران تالاب‌های کشور است. زهکشی و رهاسازی آب‌های آلوده به سموم و کودهای شیمیایی در تالاب‌ها، این اکوسیستم‌های شکننده را به مرحله بحرانی رسانده است. تا کی قرار است این چرخه معیوب ادامه یابد؟ اصلاح الگوی کشت، کاهش مصرف آب و کنترل آلاینده‌های کشاورزی، باید فوری و بدون تعلل در دستور کار قرار گیرد.

⬅️ هنوز می‌توان از سقوط جلوگیری کرد

🔸 امروز، وقت چاره‌اندیشی است. ما هشدار می‌دهیم که ادامه روند فعلی و عدم تغییر بنیادین در رویکردها و سیاست‌های توسعه‌ای در بخش‌های فوق‌الذکر و سایر بخش‌ها همچون وزارت نفت که نقش مستقیم در نابودی بخشی از تالاب‌های کشور داشته است، وزارت صمت، مجلس و...، کشور را با بحران‌های محیط زیستی، اجتماعی و اقتصادی غیرقابل جبران مواجه خواهد نمود و در زمانی که خیلی دور نخواهد بود، به وابستگی کشور خواهد انجامید.
🔸 اگرچه چنددهه غفلت در این حوزه، کشور را به مرحله بحرانی هراس‌انگیزی وارد نموده است اما هنوز معدود فرصت‌هایی باقی است، اگر به صورت فوری و جدی، از وعده‌های بی‌عمل پرهیز کنیم و با اقداماتی قاطع، علمی و اجتماع‌محور، تغییر ریل و تحول را در این زمینه، تحقق بخشیم.

این جهان کوه است و فعل ما ندا
سوی ما آید نداها را صدا

🔹تشکل‌های تالابی کشور
🔹شبکه تشکل‌های مردم‌نهاد و اجتماع‌محور محیط زیست، منابع طبیعی و توسعه پایدار کشور
🔹۱۴ بهمن ۱۴۰۳

🆔 @IranENGOs

با درود

دوستان و عزیزانی که به طرح تهیه‌ی خشکاله از باقی‌مانده سبزیجات و پوست میوه‌ها پیوسته‌اند در صورت تمایل می‌توانند عکس‌هایی از مراحل انجام این کار و یا هنگام تحویل خشکاله‌ها گرفته و از طریق شناسه‌ی تلگرامی زیر برای من بفرستند تا در این کانال و سایر کانال‌های محیط زیستی و خبری منتشر شود. به اشتراک‌گذاشتن این عکس‌ها، هم تبادل تجربه بین شهروندان سبزگرا خواهد بود و هم تشویق دیگران برای پیوستن به این طرح.
@esmaeel_bagherian


https://www.group-telegram.com/hezarmasjedwatch.com/5686

چون همسفر عشق شدی، مرد سفر باش
هم منتظر حادثه، هم فکر خطر باش!

برای عزیزی که هر از گاهی، سری به این کانال می‌زند و باز می‌رود!

#پست_موقت

✳️ ماجرای دوستی خاله خرسه، اما این‌بار متفاوت با همیشه

چندین سال پیش یک خرس در محدوده روستایی وارد باغی می‌شود و مالک باغ شگفت‌زده و شادمان از فاصله‌ای دورتر محو تماشای خرس می‌گردد. مرد باغبان هر روز در نقطه‌ای از باغ منتظر آمدن خرس می‌شود تا از تماشای آن لذت ببرد. خرس هم که از سوی مرد احساس امنیت می‌کرد، بدون هیچ ترسی هر روز به قصد خوردن میوه به باغ آمده و پس از سیر شدن می‌رفت.

یک روز خرس در همان روستا وارد باغ دیگری می‌شود و مالک این باغ از ترس حمله خرس به او و خانواده‌اش با اسلحه آن را هدف قرار داده و می‌کشد.

ماموران محیط زیست در محل حاضر و پس از تشکیل پرونده قضایی، مسئله را از مجرای قانونی پیگیری می‌کنند. اما مقصر اخلاقی و نه قانونی این ماجرا را باغبانی دانستند که اگر در اولین مشاهده خرس، ماموران محیط زیست را خبر کرده بود، آن‌ها با حضور در محل مانع از بازگشت دوباره خرس به آنجا می‌شدند و اینگونه کشته نمی‌شد.

در حقیقت دوستی و مهربانی بیجا و نادرست باغبان سبب مرگ خرس شده بود. تکرار همان داستان قدیمی، اما این‌بار متفاوت با همیشه!

@honey_bees4



🍀 کانال محیط زیست برای همه

@hezarmasjedwatch

🔴 شکارچیان و صیادان در گیلان و مازندران امسال سنگ تمام گذاشته‌اند و تالاب‌ها و آب‌بندهایی که سکونتگاه پرندگان مهاجر است را به صحنه‌ای دردناک و شرم آور تبدیل کرده‌اند.

🔸 مسئولان و مدیران متولی هم با صدور هزارو پانصد مجوز شکار در رقم زدن این فاجعه نقش مهمی ایفا کرده‌اند. کاری کرده‌اند که هر کس با دنیایی از بهت و تعجب این پرسش‌ها در ذهنش ایجاد می‌شود:

⁉️چرا در گیلانی به این وسعت و در شرایطی که فقط ۱۵۰ نیرو در اختیار دارید می‌بایست ۱۵۰۰ مجوز شکار صادر کنید؟

⁉️ گیلانی که قدم به قدم آن تشکیل شده است از تالاب‌ها و آب‌بندهای مختلف و در این فصل سکونتگاه پرندگان مهاجر چگونه می‌شود ۱۵۰۰ پروانه شکار صادر کرد بدون هیچ گونه نظارت و رسیدگی؟

⁉️ شرایط کنونی شکار و صید پرندگان مهاجر در گیلان و مازندران چیزی جز شرم برای شما نخواهد داشت شرم بر شما که اینگونه بی‌رحمانه چوب حراج بر طبیعت و حیات وحش ایران می‌زنید.

https://www.instagram.com/p/DFmwJhCuXfJ/?igsh=MTc2cGlnOXN0ZWQ4aQ==

@Envhealthir


🍀 کانال محیط زیست برای همه

@hezarmasjedwatch

🔴 سه سَد مشهد از مدار خارج شدند.

مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب مشهد گفت: در سال جاری بیش از ۲ میلیون مترمکعب آب کمتر از منابع زیرزمینی در دسترس بوده و البته راه جایگزینی هم وجود ندارد زیرا حداقل مصرف در پیک‌های زیارتی و به‌خصوص تابستان بیش از ۱.۵ برابر مصرف عادی شهر است و اکنون نیز سدهای طرق، کارده و ارداک به طور کامل از مدار خارج شده‌اند.

@mohitbanan_jangalbanan


🍀 کانال محیط زیست برای همه

@hezarmasjedwatch

✳️ چکاوک هدهدی - Greater Hoopoe Lark

ساحل گواتر - دی 1403

#پرندگان_ایران

🍀 کانال محیط زیست برای همه

@hezarmasjedwatch