group-telegram.com/mghlte/585
Last Update:
مغالطه شماره ۳۷
💠توسل به مرجع کاذب💠
این امر کاملاً طبیعی و معقول است که هنگام سخن گفتن ازیک مسئله علمی و یک موضوع پیچیده ازنظر وداوری افرادخبره وکارشناس درآن زمینه خاص استفاده شود،یعنی برای تایید یارد یک مطلب اگرچه دلیل و برهان کافی دراختیارخودمان نیست،اما می‌توانیم به جای استدلال،مطلب به سخن صاحب نظران درآن زمینه استنادکنیم.
مثلابگوییم نوشیدن مایعات بسیار داغ برای سلامت بدن مضر است، زیرا همه پزشکان متخصص امراض داخلی چنین گفته اند.
نقل قول از یک متخصص و کارشناس اگرچه نمی تواند جایگزین استدلال و برهان برای صدق یا کذب مطلبی باشد اما مسلماً به عنوان یک استشهاد و استناد،کاملا معتبرست و می‌تواند معیار خوبی برای مدت های مورد بحث باشند.
در قرآن کریم می خوانیم:
اگر مطلبی را نمی دانید پس از اهل علم آن بپرسید.
سوره انبیا آیه ۷
در جای دیگر قرآن کریم می خوانیم:
و هیچ کس مانند شخص خبیر و آگاه تو را از قواعد آگاه نمی کند.
سوره فاطر آیه ۱۴
حال با ذکر این مقدمه به توضیح مغالطه #توسل_به_مرجع_کاذب می پردازیم.
این مغالطه به دو شکل صورت می‌گیرد
به عبارت دیگر در دو صورت توسل به مرجع و استناد به قول کارشناس و متخصص مغالطه آمیز خواهد بود :
♦️شکل اول این مغالطه بر آن است که استناد به قول یک کارشناس در زمین های غیر از حوزه تخصص صورت گیرد مثال اثبات وجود خدا از نظر فیزیکدانان بزرگ معاصر باید کتاب جالبی باشد.
این مغالطه در کتاب های فرعی به ویژه در مطبوعات بسیار متداول است:
🔸نظر شیمیدان برجسته جهان و برنده جایزه نوبل در مورد فرهنگ شرقی
🔸 نظر انیشتین درباره سیاست بین الملل جهانی و غیره
مثال هایی از این قبیل نمونه‌هایی از ارتکاب مغالطه توسل به مرجع کاذب است ، زیرا سخنان این مراجع کارشناس و متخصص، تنها در حوزه تخصصی خود آنها مقبول و مسموع است، نه در هر زمینه دیگری.
ممکن است اشکال شود که در چنین مواردی توسل به مرجع، اگر چه در زمینه تخصص شخص نیست، اما در واقع نبوغ و استعداد و توان ذهنی قوی آن شخص را ، که در آن به شیوه خاص به مقامات بالایی رسیده ، شاهد قرار می‌دهیم و می‌گوییم که طبیعتا چنین شخصی باتوجه به نبوغ بالایش ، در غیر زمینه تخصصی خود نیز، باید دارای آراء و نظریات صحیحی باشد ،اما ضعف این سخن ،کاملا آشکار است .
زیرا صرفاً استعداد و نبوغ و تیزهوشی برای صاحب نظر شدن در رشته‌های مختلف علمی کافی نیست و در هر رشته معلومات و مواد خام بسیار زیادی وجود دارد که تنها افراد آگاه و آشنا به آن معلومات می‌توانند نظریه ی مقبول وصحیحی در آن زمینه اظهار کنند
افراد آگاه و آشنا به آن معلومات می‌توانند نظریه مقبول و در این زمینه اظهار کنند.
تبلیغات تجاری که در آن از افراد سرشناس و معروف در تأیید یک کالا استفاده می‌شود نمونه رایج دیگری از ارتکاب این مغالط است.
اینکه فلان بازیکن سرشناس فوتبال چه نوع لباسی می‌پوشد؟ یا فلان قهرمان شنا ازچه صابونی استفاده میکند یافلان ستاره سینماچه اتومبیلی سوارمیشود به هیچ وجه مویدی برای بالا بودن کیفیت این کالاها نیست،زیرا هیچ دلیلی برای پذیرش نظر آنها وجود ندارد و چه بسا آنها از یک شهروند عادی نیز در تشخیص کیفیت کالاهای گوناگون ناتوان تر باشند.
این مغالطه نیز مبتنی بر این باور است که آن چهره سرشناس واقعا فلان کالا را می پسندد در حالی که امروزه همه مخاطبان این تبلیغات می‌دانند که این افراد در مقابل دریافت پول از کمپانی و شرکت مربوط کالای آن شرکت را تبلیغ کرده و تظاهر می کندکه آن را می پسندد.
شکل و صورت دیگر مغالطه توسل به مرجع کاذب اینست که استناد به قول کارشناس و خبره در همان زمینه تخصصی انجام شود، اما این استناد به شکل مبهم و غیر مشخص صورت گیرد.
مثال یکی از سیاستمداران بزرگ پیش‌بینی کرده است که سوسیالیسم در آینده دوباره احیا خواهد شد.
به عبارت ساده تر توسل به قول صاحبنظران بدون ذکر نام آنها ارتکاب مغالطه است.چنین توسل و استناد هایی چیزی جز یک ادعای مبهم نیست در این حالات همواره سعی می شود که آن شخصیت بی نام و نشان با ذکر برخی اوصاف بسیار مهم نشان داده شود.
یکی از سیاستمداران بزرگ می گوید ...
اقتصاد دانان مشهور جهان براین اعتقادند که ...
یک منبع موثق خبر داده است که ...
در این مورد همواره از صاحب نظران بزرگ و مشهور ومهم گفته می‌شودو هیچ وقت شنیده نمی‌شود که بگویند یکی از دانشمندان متوسطه در فلان رشته چنین گفته است.
https://www.group-telegram.com/us/mghlte.com
فایل شنیداری
مثالی ازین مغالطه
BY مجله‌ی اینترنتی عصر روشنگری
Share with your friend now:
group-telegram.com/mghlte/585