موسی اکرمی: فلسفه از تعبیر جهان تا تغییر جهان

[ادامه‌ی فرسته‌ی پیشین 👆]

سپس به سویم خم شدند و دست من را در دستشان گرفتند و در حالی که چشمانشان را به چشمانم دوخته بودند گفتند:
- «من همین حالا تصمیم گرفتم یک باله به اسم «کیانا و آریا» بنویسم. ... باله را خواهم نوشت. ... اگر متن خوبی داشته باشم شاید بشود روی اپرا هم فکر کرد. ... چه طور است؟ شما با اسم باله موافقی؟»
من که ناباورانه بسیار ذوق‌زده شده بودم گفتم:
- «ممنون! خیلی عالی است! ولی ... ولی من دوست ندارم فعلاً کسی از راز علاقه‌ام به آن دخترعمو و دخترخاله‌ام باخبر بشود. علاوه بر این همان طور که خودتان هم گفتید شما یک سمفونی به نام «آریا» دارید. نام این باله یا اپرا را فقط«کیانا» یا «کیانای غمگین» یا چیزی شبیه این بگذارید.»
ایشان از من خواستند اگر مایلم متنی بنویسم و ظهر فردای آن روز به دستشان برسانم تا هم در باله هم در اپرای احتمالی از آن استفاده کنند. من که از شادمانی گویی بال درآورده بودم با ذهنی سرشار از خاطرات تصویری و صوتی به خانه برگشتم و از نیمه شب درگیر نوشتن شدم. می‌خواستم متنی باشد تا الهامات درخور را به آن خالق نغمه‌های کم‌نظیر در ستایش و سوگ شکوه از دست‌رفتۀ ایران بدهد، و ایشان، شاید با همذات‌پنداری، در ستایش و سوگ عشق از دست رفتۀ من نغمه‌های کم‌نظیر جاودانه‌ئی را از اعماق جان سودازدۀ خود - که عاشق طبیعت و عاشق ایران و اندوه زده‌ی شکوه از دست‌رفته ی ایران و در حسرت آن شکوه و آرزومند بازیابی آن بودند - فرا بخواند.

#امین‌الله_حسین
#پرلود_شماره_یک
#سمفونی_آریا
#موسی_اکرمی

www.group-telegram.com/us/musa_akrami.com/1315

592 viewsMusa Akrami, edited  Aug 8 at 05:53

[ادامه‌ی فرسته‌ی پیشین 👆]

سپس به سویم خم شدند و دست من را در دستشان گرفتند و در حالی که چشمانشان را به چشمانم دوخته بودند گفتند:
- «من همین حالا تصمیم گرفتم یک باله به اسم «کیانا و آریا» بنویسم. ... باله را خواهم نوشت. ... اگر متن خوبی داشته باشم شاید بشود روی اپرا هم فکر کرد. ... چه طور است؟ شما با اسم باله موافقی؟»
من که ناباورانه بسیار ذوق‌زده شده بودم گفتم:
- «ممنون! خیلی عالی است! ولی ... ولی من دوست ندارم فعلاً کسی از راز علاقه‌ام به آن دخترعمو و دخترخاله‌ام باخبر بشود. علاوه بر این همان طور که خودتان هم گفتید شما یک سمفونی به نام «آریا» دارید. نام این باله یا اپرا را فقط«کیانا» یا «کیانای غمگین» یا چیزی شبیه این بگذارید.»
ایشان از من خواستند اگر مایلم متنی بنویسم و ظهر فردای آن روز به دستشان برسانم تا هم در باله هم در اپرای احتمالی از آن استفاده کنند. من که از شادمانی گویی بال درآورده بودم با ذهنی سرشار از خاطرات تصویری و صوتی به خانه برگشتم و از نیمه شب درگیر نوشتن شدم. می‌خواستم متنی باشد تا الهامات درخور را به آن خالق نغمه‌های کم‌نظیر در ستایش و سوگ شکوه از دست‌رفتۀ ایران بدهد، و ایشان، شاید با همذات‌پنداری، در ستایش و سوگ عشق از دست رفتۀ من نغمه‌های کم‌نظیر جاودانه‌ئی را از اعماق جان سودازدۀ خود - که عاشق طبیعت و عاشق ایران و اندوه زده‌ی شکوه از دست‌رفته ی ایران و در حسرت آن شکوه و آرزومند بازیابی آن بودند - فرا بخواند.

#امین‌الله_حسین
#پرلود_شماره_یک
#سمفونی_آریا
#موسی_اکرمی

BY موسی اکرمی: فلسفه از تعبیر جهان تا تغییر جهان