انجمن علمی روان‌شناسی دانشگاه علامه طباطبایی

تغییر روایت خودکشی

هر ساله ۱۰ سپتامبر به عنوان روز جهانی پیشگیری از خودکشی گرامی داشته می‌شود تا توجه را بر این موضوع متمرکز کند، استیگما (انگ) را کاهش دهد و آگاهی سازمان‌ها، دولت و مردم را افزایش دهد تا پیامی منحصربه‌فرد بدهد؛ می‌توان از خودکشی جلوگیری کرد.
شعار سه‌ساله روز جهانی خودکشی از سال ۲۰۲۴ تا ۲۰۲۶ با عنوان تغییر روایت خودکشی نام‌گذاری شده‌است. این شعار تمرکز خود را بر شکست دادن موانعی همچون انگ و افزایش آگاهی درباره پیشگیری از خودکشی قرار داده است و هدف آن تشویق به گفت‌وگوهای باز و صریح درباره خودکشی است تا این موضوع پیچیده از حالت تابو و سکوت خارج شود و به درک و حمایت بیشتر منجر گردد.

شعار «تغییر روایت خودکشی» به معنای حرکت از فرهنگی که سکوت را ترویج می‌کند به سمت فرهنگی است که پذیرای بحث‌ها و گفت‌وگوهای بیشتر درباره خودکشی و پیشگیری از آن باشد. این تغییر رویکرد نه تنها به کاهش انگ اجتماعی کمک می‌کند بلکه افراد را تشویق می‌کند تا احساسات خود را به اشتراک بگذارند و از حمایت لازم برخوردار شوند. این رویکرد نه تنها در سطح فردی بلکه در سطح سیاست‌گذاری نیز اهمیت دارد و از دولت‌ها می‌خواهد تا اولویت‌های بهداشت روانی و دسترسی به مراقبت‌ها را تقویت کنند.

بر اساس آمار سازمان جهانی بهداشت، هر ساله بیش از ۷۰۰،۰۰۰ نفر در جهان به دلیل خودکشی جان خود را از دست می‌دهند و این مسئله تأثیرات عمیقی بر جوامع و افراد برجای می‌گذارد. به همین دلیل، موضوع تغییر روایت به یکی از اولویت‌های مهم در حوزه بهداشت روانی تبدیل شده است. این تغییر شامل تقویت گفت‌وگوهای اجتماعی و سیاست‌گذاری‌هایی است که از بهداشت روانی حمایت می‌کنند.
برای مثال، یکی از اهداف کلیدی این کمپین، تشویق به گفت‌وگو در محیط‌های خانوادگی و کاری است. هرگونه بحث درباره خودکشی می‌تواند به ایجاد محیطی کمک کند که افراد احساس امنیت بیشتری برای بیان مشکلات خود داشته باشند. همچنین، این کمپین بر اهمیت رسانه‌ها در گزارش‌دهی صحیح و مسئولانه در مورد خودکشی تأکید می‌کند تا از انتشار اطلاعات نادرست و افزایش انگ جلوگیری شود.

استیگما (انگ) مرتبط با خودکشی به نگرش‌های منفی، باورهای نادرست و قضاوت‌های اجتماعی اشاره دارد که درباره افرادی که به خودکشی فکر می‌کنند یا اقدام به آن می‌کنند، وجود دارد. این استیگما می‌تواند از دلایل مختلفی ناشی شود، از جمله ناآگاهی عمومی، ترس از مسائل روانی و عدم درک صحیح از خودکشی.
استیگما باعث می‌شود که افراد در بیان مشکلات خود احساس شرم کنند و از درخواست کمک خودداری کنند. این مسئله می‌تواند به انزوای اجتماعی، افزایش خطر خودکشی، و کاهش تمایل به دریافت خدمات بهداشت روانی منجر شود. در ادامه چند راهکار برای کاهش استیگمای مرتبط به صحبت درباره خودکشی آمده است.

۱. آموزش و آگاهی‌بخشی: یکی از بهترین راه‌ها برای کاهش انگ، آموزش عمومی درباره خودکشی و عوامل مرتبط با آن است. وقتی مردم بهتر درک کنند که خودکشی نتیجه روبه‌رو شدن با شرایط پیچیده روانی و اجتماعی است و نه ضعف شخصیتی، انگ کمتر خواهد شد. برگزاری کارگاه‌ها و جلسات آموزشی می‌تواند به افزایش آگاهی کمک کند.

۲. تشویق به گفتگو: ایجاد محیط‌های حمایتی که در آن افراد بتوانند بدون ترس از قضاوت شدن درباره احساسات خود صحبت کنند، اهمیت زیادی دارد. این محیط‌ها می‌توانند در خانواده، محل کار و یا حتی در شبکه‌های اجتماعی باشند. شروع گفتگوهای کوچک و شخصی درباره خودکشی می‌تواند به مرور زمان انگ اجتماعی را کاهش دهد.

۳. نقش رسانه‌ها: رسانه‌ها نقش کلیدی در شکل‌گیری نگرش عمومی دارند. گزارش‌دهی مسئولانه درباره خودکشی، اجتناب از انتشار جزئیات غیرضروری و تاکید بر راه‌های پیشگیری و دسترسی به حمایت، می‌تواند به کاهش انگ کمک کند. رسانه‌ها باید از تقویت کلیشه‌های نادرست درباره خودکشی خودداری کنند و به جای آن، پیام‌های حمایتی و آموزنده منتشر کنند‌.

۴. حمایت از افراد در معرض خطر: ارائه خدمات مشاوره‌ای و روان‌درمانی به افرادی که در معرض خطر خودکشی هستند یا با افکار خودکشی دست و پنجه نرم می‌کنند، می‌تواند به کاهش انگ کمک کند. وقتی افراد ببینند که می‌توانند بدون ترس از قضاوت، کمک دریافت کنند، بیشتر تمایل به صحبت خواهند داشت.

۵. پشتیبانی از سیاست‌های بهداشت روان: حمایت از سیاست‌ها و قوانینی که به بهبود دسترسی به خدمات بهداشت روان و کاهش هزینه‌های آن منجر می‌شود، می‌تواند به کاهش انگ کمک کند. وقتی افراد بدانند که منابع و پشتیبانی لازم برای مواجهه با مشکلات روانی وجود دارد، تمایل بیشتری برای استفاده از این خدمات خواهند داشت.

گردآوری و تنظیم: نیلوفر بازیار

🆔 Psychology_ATU

www.group-telegram.com/us/psychology_atu.com/2061

6.4K viewsSep 10 at 08:49

تغییر روایت خودکشی

هر ساله ۱۰ سپتامبر به عنوان روز جهانی پیشگیری از خودکشی گرامی داشته می‌شود تا توجه را بر این موضوع متمرکز کند، استیگما (انگ) را کاهش دهد و آگاهی سازمان‌ها، دولت و مردم را افزایش دهد تا پیامی منحصربه‌فرد بدهد؛ می‌توان از خودکشی جلوگیری کرد.
شعار سه‌ساله روز جهانی خودکشی از سال ۲۰۲۴ تا ۲۰۲۶ با عنوان تغییر روایت خودکشی نام‌گذاری شده‌است. این شعار تمرکز خود را بر شکست دادن موانعی همچون انگ و افزایش آگاهی درباره پیشگیری از خودکشی قرار داده است و هدف آن تشویق به گفت‌وگوهای باز و صریح درباره خودکشی است تا این موضوع پیچیده از حالت تابو و سکوت خارج شود و به درک و حمایت بیشتر منجر گردد.

شعار «تغییر روایت خودکشی» به معنای حرکت از فرهنگی که سکوت را ترویج می‌کند به سمت فرهنگی است که پذیرای بحث‌ها و گفت‌وگوهای بیشتر درباره خودکشی و پیشگیری از آن باشد. این تغییر رویکرد نه تنها به کاهش انگ اجتماعی کمک می‌کند بلکه افراد را تشویق می‌کند تا احساسات خود را به اشتراک بگذارند و از حمایت لازم برخوردار شوند. این رویکرد نه تنها در سطح فردی بلکه در سطح سیاست‌گذاری نیز اهمیت دارد و از دولت‌ها می‌خواهد تا اولویت‌های بهداشت روانی و دسترسی به مراقبت‌ها را تقویت کنند.

بر اساس آمار سازمان جهانی بهداشت، هر ساله بیش از ۷۰۰،۰۰۰ نفر در جهان به دلیل خودکشی جان خود را از دست می‌دهند و این مسئله تأثیرات عمیقی بر جوامع و افراد برجای می‌گذارد. به همین دلیل، موضوع تغییر روایت به یکی از اولویت‌های مهم در حوزه بهداشت روانی تبدیل شده است. این تغییر شامل تقویت گفت‌وگوهای اجتماعی و سیاست‌گذاری‌هایی است که از بهداشت روانی حمایت می‌کنند.
برای مثال، یکی از اهداف کلیدی این کمپین، تشویق به گفت‌وگو در محیط‌های خانوادگی و کاری است. هرگونه بحث درباره خودکشی می‌تواند به ایجاد محیطی کمک کند که افراد احساس امنیت بیشتری برای بیان مشکلات خود داشته باشند. همچنین، این کمپین بر اهمیت رسانه‌ها در گزارش‌دهی صحیح و مسئولانه در مورد خودکشی تأکید می‌کند تا از انتشار اطلاعات نادرست و افزایش انگ جلوگیری شود.

استیگما (انگ) مرتبط با خودکشی به نگرش‌های منفی، باورهای نادرست و قضاوت‌های اجتماعی اشاره دارد که درباره افرادی که به خودکشی فکر می‌کنند یا اقدام به آن می‌کنند، وجود دارد. این استیگما می‌تواند از دلایل مختلفی ناشی شود، از جمله ناآگاهی عمومی، ترس از مسائل روانی و عدم درک صحیح از خودکشی.
استیگما باعث می‌شود که افراد در بیان مشکلات خود احساس شرم کنند و از درخواست کمک خودداری کنند. این مسئله می‌تواند به انزوای اجتماعی، افزایش خطر خودکشی، و کاهش تمایل به دریافت خدمات بهداشت روانی منجر شود. در ادامه چند راهکار برای کاهش استیگمای مرتبط به صحبت درباره خودکشی آمده است.

۱. آموزش و آگاهی‌بخشی: یکی از بهترین راه‌ها برای کاهش انگ، آموزش عمومی درباره خودکشی و عوامل مرتبط با آن است. وقتی مردم بهتر درک کنند که خودکشی نتیجه روبه‌رو شدن با شرایط پیچیده روانی و اجتماعی است و نه ضعف شخصیتی، انگ کمتر خواهد شد. برگزاری کارگاه‌ها و جلسات آموزشی می‌تواند به افزایش آگاهی کمک کند.

۲. تشویق به گفتگو: ایجاد محیط‌های حمایتی که در آن افراد بتوانند بدون ترس از قضاوت شدن درباره احساسات خود صحبت کنند، اهمیت زیادی دارد. این محیط‌ها می‌توانند در خانواده، محل کار و یا حتی در شبکه‌های اجتماعی باشند. شروع گفتگوهای کوچک و شخصی درباره خودکشی می‌تواند به مرور زمان انگ اجتماعی را کاهش دهد.

۳. نقش رسانه‌ها: رسانه‌ها نقش کلیدی در شکل‌گیری نگرش عمومی دارند. گزارش‌دهی مسئولانه درباره خودکشی، اجتناب از انتشار جزئیات غیرضروری و تاکید بر راه‌های پیشگیری و دسترسی به حمایت، می‌تواند به کاهش انگ کمک کند. رسانه‌ها باید از تقویت کلیشه‌های نادرست درباره خودکشی خودداری کنند و به جای آن، پیام‌های حمایتی و آموزنده منتشر کنند‌.

۴. حمایت از افراد در معرض خطر: ارائه خدمات مشاوره‌ای و روان‌درمانی به افرادی که در معرض خطر خودکشی هستند یا با افکار خودکشی دست و پنجه نرم می‌کنند، می‌تواند به کاهش انگ کمک کند. وقتی افراد ببینند که می‌توانند بدون ترس از قضاوت، کمک دریافت کنند، بیشتر تمایل به صحبت خواهند داشت.

۵. پشتیبانی از سیاست‌های بهداشت روان: حمایت از سیاست‌ها و قوانینی که به بهبود دسترسی به خدمات بهداشت روان و کاهش هزینه‌های آن منجر می‌شود، می‌تواند به کاهش انگ کمک کند. وقتی افراد بدانند که منابع و پشتیبانی لازم برای مواجهه با مشکلات روانی وجود دارد، تمایل بیشتری برای استفاده از این خدمات خواهند داشت.

گردآوری و تنظیم: نیلوفر بازیار

🆔 Psychology_ATU

BY انجمن علمی روان‌شناسی دانشگاه علامه طباطبایی