📚ڪٰانال صَمْصٰامْ📚

#جاودانگی_در_آتش

آیا مجازات «جاودانگی در آتش» برای گناه کاران، با جرم آنها متناسب و با عدل الهی سازگار است؟

عدم‏ تناسب «کیفر» با «گناه» در قیامت!
مهمترین اشکالى که در مساله خلود مطرح مى‏ شود مسأله عدم‏ تناسب «کیفر» با «گناه» است. چگونه مى‏ توان پذیرفت که انسانى بخاطر کفر و گناهی که حداکثر صد سال می تواند باشد، هزاران سال کیفر ببیند؟! آیا نباید بین جرم و جریمه تناسبى وجود داشته باشد؟ بدون شک هر جرمى جریمه خاص خود را دارد؛ گاه مجازات آن یک شلاق، گاه پنجاه تازیانه، گاه یکصد ضربه شلاق، و گاه جرم آن قدر سنگین است که مجازات آن مرگ است.

بلکه برخى از اوقات جنایت کارانى را مشاهده مى‏ کنیم که به ده بار اعدام محکوم مى‏ شوند؛ و این نشانگر عمق جنایت و بزرگى جرم آنهاست. با توجه به این مطلب، کافران، معاندان، جباران و فراعنه، که در تمام عمر غرق گناه بوده ‏اند، باید متناسب با گناهانشان مجازات شوند. اگر پنجاه سال عمر و گناه کرده‏ اند، باید پنجاه سال مجازات شوند، نه اینکه براى همیشه در آتش جهنم بمانند، و عذاب جاودانه داشته باشند! با توجه به این مطلب آیا خلود در آتش جهنم با حکمت و عدالت خداوند سازگار است؟!

البته این مسأله در مورد نعمت‏ هاى جاودان بهشتى مشکلى ایجاد نمى‏ کند، چرا که تفضّل و پاداش بیشتر از بخشنده ی مهربانى که رحمتش عالم هستى را فرا گرفته جاى تعجب نیست؛ ولى در مجازات و کیفر، تناسب جرم و جنایت حتما لازم است و اگر این تعادل به هم خورد با عدل الهى سازگار نخواهد بود.

پیچیدگى این اشکال سبب شده که برخی به فکر توجیه آیات خلود افتاده، و آن را به معناى مدت طولانى یا خلود نوعى و نه شخصى، یا پیدا شدن نوعى سازش با محیط، و امثال آن توجیه کنند، ولى این توجیهات بسیار ضعیف و غیر قابل قبول است، و هرگز با صریح «آیات خلود» سازگار نیست.

در بسیاری از آیات قرآن به خلود در آتش اشاره شده است، از جمله: در سوره مبارکه هود آیه ۱۰۶ مى‏ خوانیم: «فَأَمَّا الَّذِینَ شَقُوا فَفِی النَّارِ لَهُمْ فِیهَا زَفِیرٌ وَشَهِیقٌ»؛ (امّا کسانى که بدبخت شدند، در آتشند؛ و براى آنان در آن جا، ناله هاى دردناک و نعره هاى طولانى است).

🆔@samsaamakbar

www.group-telegram.com/us/samsaamakbar.com/6031

52 viewsMar 26, 2022 at 20:36

#جاودانگی_در_آتش

آیا مجازات «جاودانگی در آتش» برای گناه کاران، با جرم آنها متناسب و با عدل الهی سازگار است؟

عدم‏ تناسب «کیفر» با «گناه» در قیامت!
مهمترین اشکالى که در مساله خلود مطرح مى‏ شود مسأله عدم‏ تناسب «کیفر» با «گناه» است. چگونه مى‏ توان پذیرفت که انسانى بخاطر کفر و گناهی که حداکثر صد سال می تواند باشد، هزاران سال کیفر ببیند؟! آیا نباید بین جرم و جریمه تناسبى وجود داشته باشد؟ بدون شک هر جرمى جریمه خاص خود را دارد؛ گاه مجازات آن یک شلاق، گاه پنجاه تازیانه، گاه یکصد ضربه شلاق، و گاه جرم آن قدر سنگین است که مجازات آن مرگ است.

بلکه برخى از اوقات جنایت کارانى را مشاهده مى‏ کنیم که به ده بار اعدام محکوم مى‏ شوند؛ و این نشانگر عمق جنایت و بزرگى جرم آنهاست. با توجه به این مطلب، کافران، معاندان، جباران و فراعنه، که در تمام عمر غرق گناه بوده ‏اند، باید متناسب با گناهانشان مجازات شوند. اگر پنجاه سال عمر و گناه کرده‏ اند، باید پنجاه سال مجازات شوند، نه اینکه براى همیشه در آتش جهنم بمانند، و عذاب جاودانه داشته باشند! با توجه به این مطلب آیا خلود در آتش جهنم با حکمت و عدالت خداوند سازگار است؟!

البته این مسأله در مورد نعمت‏ هاى جاودان بهشتى مشکلى ایجاد نمى‏ کند، چرا که تفضّل و پاداش بیشتر از بخشنده ی مهربانى که رحمتش عالم هستى را فرا گرفته جاى تعجب نیست؛ ولى در مجازات و کیفر، تناسب جرم و جنایت حتما لازم است و اگر این تعادل به هم خورد با عدل الهى سازگار نخواهد بود.

پیچیدگى این اشکال سبب شده که برخی به فکر توجیه آیات خلود افتاده، و آن را به معناى مدت طولانى یا خلود نوعى و نه شخصى، یا پیدا شدن نوعى سازش با محیط، و امثال آن توجیه کنند، ولى این توجیهات بسیار ضعیف و غیر قابل قبول است، و هرگز با صریح «آیات خلود» سازگار نیست.

در بسیاری از آیات قرآن به خلود در آتش اشاره شده است، از جمله: در سوره مبارکه هود آیه ۱۰۶ مى‏ خوانیم: «فَأَمَّا الَّذِینَ شَقُوا فَفِی النَّارِ لَهُمْ فِیهَا زَفِیرٌ وَشَهِیقٌ»؛ (امّا کسانى که بدبخت شدند، در آتشند؛ و براى آنان در آن جا، ناله هاى دردناک و نعره هاى طولانى است).

🆔@samsaamakbar

BY 📚ڪٰانال صَمْصٰامْ📚