Warning: mkdir(): No space left on device in /var/www/group-telegram/post.php on line 37
Warning: file_put_contents(aCache/aDaily/post/unter_monchisher_Kutte/--): Failed to open stream: No such file or directory in /var/www/group-telegram/post.php on line 50 сатурнінскія скокі | Telegram Webview: unter_monchisher_Kutte/47 -
Нешта ветрана і хвалі зь перахлёстам. Хутка восень, ўсё зьмяняцца стане. Зьмена фарбаў больш кранальная, мой Постум, чымся зьменлівасьць дзявочага ўбрання.
Да вядомае граніцы цешыць дзева — Не пайсьці далей за локаць ці калена. Як прыгожае прыемней па-за целам: І абдымкі, й здрада малавераемны!
***
Вось, мой Постум, дасылаю табе кнігі. Што ў сталіцы? Мякка сьцелюць? Спаць ня цьвёрда? Як там Цэзар? Чым заняты? Ўсё інтрыгі? Ўсё інтрыгі, пэўна, і наўрад цьвярозасьць.
Я сяджу ва ўласным садзе, бліз лампада. Ані бабы, ані сябра, ні знаёмых. Замест моцных сьвету гэтага і слабых — Толькі мірнае гудзенне насякомых.
***
Тут ляжыць купец, ён з Азіі. З талковых быў купцоў і працаваў тут непрыкметна. Хутка ўмёр — празь ліхаманку. У гандлёвых справах ён сюды прыплыў, а не па гэта.
Побач зь ім — легіянэр, пад грубым кварцам. Бітвамі імпэрыі прынёс уславу. Колькі раз ледзь не памёр! А згінуў старцам. Нават тут нямашака, мой Постум, правіл.
***
Праўда, Постум, птушкай не назваць курыцу, толькі з ґлуздамі курыцы цяпнеш гора. Калі выпала ў Імпэрыі радзіцца, лепш ужо ў глухой правінцыі ля мора.
І ад Цэзара далёка, і ад сьцюжы. Хлусіць не патрэбна, слацца ды хіліцца. Кажаш ты, што ўсе намесьнікі рабуюць? Рабаўнік мілейшы мне за крывапійцу.
***
Прачакаць залеву я з табой, гетэра, Згодны, толькі ты давай бяз гандлю: Браць сэстэрцы з пакрываючага цела — ўсё адно што спаганяць драніцу з даху
Пратачаю, кажаш? Бачыш лужу? Каб я лужу пакідаў, то не было так. Вось як знойдзеш там якога-небудзь мужа, ён табе і будзе пратачаць на ложак.
***
Болей за палову неяк пражылі мы. Раб стары мне раз сказаў такую штуку: "Аглянесся — й ўбачыш толькі што руіны". Погляд барбарскі, вядома, але слушны.
У гарах быў. Калупаюся з букетам. Трэба збан знайсьці, тады вады налью ім... Як у Лівіі, мой Поступ, — ці ўжо дзе там? Кажуць, мы дагэтуль ўсё яшчэ ваюем?
***
А ці памятаеш ты намесьніка сястрыцу? Хударлявая, а з поўнымі нагамі. Ты зь ёй спаў яшчэ… Нядаўна стала жрыцай. Жрыцай, Постум, размаўляе там з багамі.
Прыяжджай, пап’ём віна, закусім хлебам. Або сьлівамі, раскажаш мне аб новым. Ў садзе пасьцялю табе пад чыстым небам, расскажу як называюцца сузор’і.
***
Хутка, Постум, сябра, што любіў складанне адыманню па рахунку даўняму заплоціць Забяры ты з-пад падушкі ашчаджанні, хоць нямнога там, на пахаванне хопіць
Едзь тады на вараной сваёй кабыле ў дом гетэр пад гарадзкія нашы сьцены. Дай цану ім за каторую любілі, каб за тую ж і паплакалі над целам.
Понт шуміць за чорнай агароджай піній Чыйсьці човен б’ецца зь ветрам каля мыса На рассохлай лавачцы — Старэйшы Пліні. Дрозд шчабеча за капною кіпарыса.
Нешта ветрана і хвалі зь перахлёстам. Хутка восень, ўсё зьмяняцца стане. Зьмена фарбаў больш кранальная, мой Постум, чымся зьменлівасьць дзявочага ўбрання.
Да вядомае граніцы цешыць дзева — Не пайсьці далей за локаць ці калена. Як прыгожае прыемней па-за целам: І абдымкі, й здрада малавераемны!
***
Вось, мой Постум, дасылаю табе кнігі. Што ў сталіцы? Мякка сьцелюць? Спаць ня цьвёрда? Як там Цэзар? Чым заняты? Ўсё інтрыгі? Ўсё інтрыгі, пэўна, і наўрад цьвярозасьць.
Я сяджу ва ўласным садзе, бліз лампада. Ані бабы, ані сябра, ні знаёмых. Замест моцных сьвету гэтага і слабых — Толькі мірнае гудзенне насякомых.
***
Тут ляжыць купец, ён з Азіі. З талковых быў купцоў і працаваў тут непрыкметна. Хутка ўмёр — празь ліхаманку. У гандлёвых справах ён сюды прыплыў, а не па гэта.
Побач зь ім — легіянэр, пад грубым кварцам. Бітвамі імпэрыі прынёс уславу. Колькі раз ледзь не памёр! А згінуў старцам. Нават тут нямашака, мой Постум, правіл.
***
Праўда, Постум, птушкай не назваць курыцу, толькі з ґлуздамі курыцы цяпнеш гора. Калі выпала ў Імпэрыі радзіцца, лепш ужо ў глухой правінцыі ля мора.
І ад Цэзара далёка, і ад сьцюжы. Хлусіць не патрэбна, слацца ды хіліцца. Кажаш ты, што ўсе намесьнікі рабуюць? Рабаўнік мілейшы мне за крывапійцу.
***
Прачакаць залеву я з табой, гетэра, Згодны, толькі ты давай бяз гандлю: Браць сэстэрцы з пакрываючага цела — ўсё адно што спаганяць драніцу з даху
Пратачаю, кажаш? Бачыш лужу? Каб я лужу пакідаў, то не было так. Вось як знойдзеш там якога-небудзь мужа, ён табе і будзе пратачаць на ложак.
***
Болей за палову неяк пражылі мы. Раб стары мне раз сказаў такую штуку: "Аглянесся — й ўбачыш толькі што руіны". Погляд барбарскі, вядома, але слушны.
У гарах быў. Калупаюся з букетам. Трэба збан знайсьці, тады вады налью ім... Як у Лівіі, мой Поступ, — ці ўжо дзе там? Кажуць, мы дагэтуль ўсё яшчэ ваюем?
***
А ці памятаеш ты намесьніка сястрыцу? Хударлявая, а з поўнымі нагамі. Ты зь ёй спаў яшчэ… Нядаўна стала жрыцай. Жрыцай, Постум, размаўляе там з багамі.
Прыяжджай, пап’ём віна, закусім хлебам. Або сьлівамі, раскажаш мне аб новым. Ў садзе пасьцялю табе пад чыстым небам, расскажу як называюцца сузор’і.
***
Хутка, Постум, сябра, што любіў складанне адыманню па рахунку даўняму заплоціць Забяры ты з-пад падушкі ашчаджанні, хоць нямнога там, на пахаванне хопіць
Едзь тады на вараной сваёй кабыле ў дом гетэр пад гарадзкія нашы сьцены. Дай цану ім за каторую любілі, каб за тую ж і паплакалі над целам.
Понт шуміць за чорнай агароджай піній Чыйсьці човен б’ецца зь ветрам каля мыса На рассохлай лавачцы — Старэйшы Пліні. Дрозд шчабеча за капною кіпарыса.
пераклад з расейскай
BY сатурнінскія скокі
Warning: Undefined variable $i in /var/www/group-telegram/post.php on line 260
"He has to start being more proactive and to find a real solution to this situation, not stay in standby without interfering. It's a very irresponsible position from the owner of Telegram," she said. At its heart, Telegram is little more than a messaging app like WhatsApp or Signal. But it also offers open channels that enable a single user, or a group of users, to communicate with large numbers in a method similar to a Twitter account. This has proven to be both a blessing and a curse for Telegram and its users, since these channels can be used for both good and ill. Right now, as Wired reports, the app is a key way for Ukrainians to receive updates from the government during the invasion. Artem Kliuchnikov and his family fled Ukraine just days before the Russian invasion. Ukrainian forces successfully attacked Russian vehicles in the capital city of Kyiv thanks to a public tip made through the encrypted messaging app Telegram, Ukraine's top law-enforcement agency said on Tuesday. Anastasia Vlasova/Getty Images
from us
