Կասկածից վեր է, որ Հայաստանը չպետք է դիրքավորվի Թուրքիայի՝ դեպի Կասպից ու Կենտրոնական Ասիա ճանապարհի «սեպի» կամ «պատնեշի» կարգավիճակում: Ինձ համար դա քննարկելի հարց չէ:
Քննարկելի հարց չէ այն պարզ պատճառով, որ Հայաստանը բացարձակապես չունի դրա հնարավորությունն ու ներուժը եւ ոչ մի առումով, ոչ միայն պաշտպանական: Հետեւաբար, այդպիսի դիրքավորման պարագայում Հայաստանը անխուսափելիորեն պետք է փնտրի իրապես խոշոր խնամակալ, այսպես ասած՝ «մեծ եղբայր»: Բայց, հարկ է արձանագրել, որ Հայաստանի «մեծ եղբայր» լինելու ցանկություն ունեցող չկա: Չկա տարբեր պատճառներով, բայց՝ չկա:
Չկա, ոչ թե որովհետեւ վատն են, դավաճան են ռուսները, իրանցիները, ամերիկացիները, եվրոպացիները կամ չինացիները, այլ որովհետեւ Թուրքիան նրանց համար ավելին է, քան «եղբայրը»՝ Թուրքիան նրանց համար գործընկեր է, եւ վրադիր՝ Ադրբեջանը:
Հետեւաբար, Հայաստանը նրանք կարող են դիտարկել ոչ թե «կրտսերի», այլ «մանրի» կարգավիճակով, ոչ թե «եղբոր», այլ «դրամի»՝ մանր դրամի, մանրադրամի կարգավիճակով: Բոլորը, բո-լո-րը: Եվ դա նրանից չէ, կրկնեմ, որ նրանք վատն են, այլ որովհետեւ այդպիսին են շահերը, այդպիսին է ուժերի հարաբերակցությունը: Նրանց պայմանավորվածության սուբյեկտը բազմապատիկ ավելի լինելու է Թուրքիան, քան Հայաստանը: Իսկ, թե հետո ինչպես վարվել Հայաստանի հետ, նրանք ունեն փափուկից մինչեւ կոշտ տեխնոլոգիաների հսկայական գործիքակազմ, երբ վերջում մեղավորը միշտ դուրս կգա Հայաստանը՝ Հայաստանում որեւէ մեկը, կոնկրետ անուններով ու ազգանուններով, ըստ հանրային խմբերի ճաշակի:
Սրանով հանդերձ, Հայաստանը նաեւ չպետք է ունենա պատրանք, թե Թուրքիայի համար ինքը կարող է լինել գործըներ: Այո, Հայաստանը պետք է ձգտի խոսել Թուրքիայի հետ, ունենալ ուղիղ խոսակցության միջավայր եւ մեխանիզմ, բայց Հայաստանը չի կարող իրեն թույլ տալ այդ հարցում երրորդ կողմերի դերակատարությունը եւ գործոնը անտեսելու «շքեղություն»:
Երրորդ կողմերի, ընդգծեմ՝ կողմերի, ոչ թե միայն մեկ կողմի, երրորդ կողմերի հանգամանքը Հայաստանին թույլ կտա որոշակիորեն հավասարակշռել այն տարբերությունը, որ կա իր եւ Թուրքիայի ուժերի միջեւ: Թեկուզ հարաբերականորեն հավասարակշռել, բայց դա գործոն է, որից հրաժարվելը կլինի անթույլատրելի շքեղություն:
Ընդ որում, «երրորդ կողմեր» ասելով պետք չէ հասկանալ միայն Ռուսաստան եւ Արեւմուտք: Մենք պետք է կարողանանք օգտագործել նաեւ արաբական աշխարհում եղած ներուժը: Ավելին, այստեղ կան շատ հետաքրքիր շերտեր ու ռեսուրսներ, նաեւ այսպես ասած կադրային՝ հմուտ, բանիմաց, բազմափորձ:
Կասկածից վեր է, որ Հայաստանը չպետք է դիրքավորվի Թուրքիայի՝ դեպի Կասպից ու Կենտրոնական Ասիա ճանապարհի «սեպի» կամ «պատնեշի» կարգավիճակում: Ինձ համար դա քննարկելի հարց չէ:
Քննարկելի հարց չէ այն պարզ պատճառով, որ Հայաստանը բացարձակապես չունի դրա հնարավորությունն ու ներուժը եւ ոչ մի առումով, ոչ միայն պաշտպանական: Հետեւաբար, այդպիսի դիրքավորման պարագայում Հայաստանը անխուսափելիորեն պետք է փնտրի իրապես խոշոր խնամակալ, այսպես ասած՝ «մեծ եղբայր»: Բայց, հարկ է արձանագրել, որ Հայաստանի «մեծ եղբայր» լինելու ցանկություն ունեցող չկա: Չկա տարբեր պատճառներով, բայց՝ չկա:
Չկա, ոչ թե որովհետեւ վատն են, դավաճան են ռուսները, իրանցիները, ամերիկացիները, եվրոպացիները կամ չինացիները, այլ որովհետեւ Թուրքիան նրանց համար ավելին է, քան «եղբայրը»՝ Թուրքիան նրանց համար գործընկեր է, եւ վրադիր՝ Ադրբեջանը:
Հետեւաբար, Հայաստանը նրանք կարող են դիտարկել ոչ թե «կրտսերի», այլ «մանրի» կարգավիճակով, ոչ թե «եղբոր», այլ «դրամի»՝ մանր դրամի, մանրադրամի կարգավիճակով: Բոլորը, բո-լո-րը: Եվ դա նրանից չէ, կրկնեմ, որ նրանք վատն են, այլ որովհետեւ այդպիսին են շահերը, այդպիսին է ուժերի հարաբերակցությունը: Նրանց պայմանավորվածության սուբյեկտը բազմապատիկ ավելի լինելու է Թուրքիան, քան Հայաստանը: Իսկ, թե հետո ինչպես վարվել Հայաստանի հետ, նրանք ունեն փափուկից մինչեւ կոշտ տեխնոլոգիաների հսկայական գործիքակազմ, երբ վերջում մեղավորը միշտ դուրս կգա Հայաստանը՝ Հայաստանում որեւէ մեկը, կոնկրետ անուններով ու ազգանուններով, ըստ հանրային խմբերի ճաշակի:
Սրանով հանդերձ, Հայաստանը նաեւ չպետք է ունենա պատրանք, թե Թուրքիայի համար ինքը կարող է լինել գործըներ: Այո, Հայաստանը պետք է ձգտի խոսել Թուրքիայի հետ, ունենալ ուղիղ խոսակցության միջավայր եւ մեխանիզմ, բայց Հայաստանը չի կարող իրեն թույլ տալ այդ հարցում երրորդ կողմերի դերակատարությունը եւ գործոնը անտեսելու «շքեղություն»:
Երրորդ կողմերի, ընդգծեմ՝ կողմերի, ոչ թե միայն մեկ կողմի, երրորդ կողմերի հանգամանքը Հայաստանին թույլ կտա որոշակիորեն հավասարակշռել այն տարբերությունը, որ կա իր եւ Թուրքիայի ուժերի միջեւ: Թեկուզ հարաբերականորեն հավասարակշռել, բայց դա գործոն է, որից հրաժարվելը կլինի անթույլատրելի շքեղություն:
Ընդ որում, «երրորդ կողմեր» ասելով պետք չէ հասկանալ միայն Ռուսաստան եւ Արեւմուտք: Մենք պետք է կարողանանք օգտագործել նաեւ արաբական աշխարհում եղած ներուժը: Ավելին, այստեղ կան շատ հետաքրքիր շերտեր ու ռեսուրսներ, նաեւ այսպես ասած կադրային՝ հմուտ, բանիմաց, բազմափորձ:
BY Hakob Badalyan
Warning: Undefined variable $i in /var/www/group-telegram/post.php on line 260
Emerson Brooking, a disinformation expert at the Atlantic Council's Digital Forensic Research Lab, said: "Back in the Wild West period of content moderation, like 2014 or 2015, maybe they could have gotten away with it, but it stands in marked contrast with how other companies run themselves today." The Dow Jones Industrial Average fell 230 points, or 0.7%. Meanwhile, the S&P 500 and the Nasdaq Composite dropped 1.3% and 2.2%, respectively. All three indexes began the day with gains before selling off. Ukrainian President Volodymyr Zelensky said in a video message on Tuesday that Ukrainian forces "destroy the invaders wherever we can." The gold standard of encryption, known as end-to-end encryption, where only the sender and person who receives the message are able to see it, is available on Telegram only when the Secret Chat function is enabled. Voice and video calls are also completely encrypted. Crude oil prices edged higher after tumbling on Thursday, when U.S. West Texas intermediate slid back below $110 per barrel after topping as much as $130 a barrel in recent sessions. Still, gas prices at the pump rose to fresh highs.
from vn
