فرناز جعفرزادگان @farnazjafarzadegan ...

چاپ دو شعر در مجله ادبی پیاده رو


1

گیرم که ماه بخواندم 
با نانی که در گلو مانده چه کنم 
ماما بگو
از بند  باران  
که اشکی نمانده 
 خنده آمده بود 
 اشک را در آستین بریزم 
شب را لای چادر ، 
بخوابانم  
تا از دنده ی چپ 
بیدار نشوم 
گلو را حرف بریده

آنا ، نا ندارم 
لقمه ای به استراحت ماه و ستاره 
بپیچم 
و گلویی به آفتاب تازه کنم 
آب از سر گذشته 
 می گذرم
 از سری که آسمان ندارد و
 تنی برای خاک
مادر
مرا به زهدان برگردان 
تا تاریکی معنایی دیگر شود 
 که در نان 
بند است و
 ناف را از بند باید برید


2

نعره می کشد 
جیمی 
که افتاده از جهان
هان
هان ای سیاوشان خفته در آزادی وتن
هان
هان ای دروغ بیدار شده
من آگاهی ی ناگوارم
برگور حنجره ی مردمانی 
که درد می شناسدشان
و اندوه های دسته جمعی 
که با چهره ها 
حرف می زنند 
این زاری رازها دارد 
با جناغ سینه ها 
وقتی کل می زند درد 
بر داغ رخش ها 
 حالا که رد عبور تن 
تنیده بر تمدن زرد
نه تو نه او نه من 
نمی دانیم حرف تابوت را
که مرده می شناسد 
صدای متروک رفتن را 


فرناز جعفرزادگان

🔹دو شعر از #فرناز_جعفرزادگان را در سایت #پیاده_رو بخوانید : 👇👇

#شعر_امروز_ایران

▶️  https://piadero.ir/post/2785

🆔 @piaderonews 👈

پیاده رو

دو شعر از فرناز جعفرزادگان

فرناز جعفرزادگان گیرم که ماه بخواندم با نانی که در گلو مانده چه کنم ماما بگو از بند  باران  که اشکی نمانده خنده آمده بود اشک را در آستین بریزم

www.group-telegram.com/vn/farnazjafarzadegan.com/517

924 viewsedited  Jan 31, 2020 at 09:34

چاپ دو شعر در مجله ادبی پیاده رو


1

گیرم که ماه بخواندم 
با نانی که در گلو مانده چه کنم 
ماما بگو
از بند  باران  
که اشکی نمانده 
 خنده آمده بود 
 اشک را در آستین بریزم 
شب را لای چادر ، 
بخوابانم  
تا از دنده ی چپ 
بیدار نشوم 
گلو را حرف بریده

آنا ، نا ندارم 
لقمه ای به استراحت ماه و ستاره 
بپیچم 
و گلویی به آفتاب تازه کنم 
آب از سر گذشته 
 می گذرم
 از سری که آسمان ندارد و
 تنی برای خاک
مادر
مرا به زهدان برگردان 
تا تاریکی معنایی دیگر شود 
 که در نان 
بند است و
 ناف را از بند باید برید


2

نعره می کشد 
جیمی 
که افتاده از جهان
هان
هان ای سیاوشان خفته در آزادی وتن
هان
هان ای دروغ بیدار شده
من آگاهی ی ناگوارم
برگور حنجره ی مردمانی 
که درد می شناسدشان
و اندوه های دسته جمعی 
که با چهره ها 
حرف می زنند 
این زاری رازها دارد 
با جناغ سینه ها 
وقتی کل می زند درد 
بر داغ رخش ها 
 حالا که رد عبور تن 
تنیده بر تمدن زرد
نه تو نه او نه من 
نمی دانیم حرف تابوت را
که مرده می شناسد 
صدای متروک رفتن را 


فرناز جعفرزادگان

🔹دو شعر از #فرناز_جعفرزادگان را در سایت #پیاده_رو بخوانید : 👇👇

#شعر_امروز_ایران

▶️  https://piadero.ir/post/2785

🆔 @piaderonews 👈

BY فرناز جعفرزادگان @farnazjafarzadegan ...