‌
🔴 نحوهٔ ورود و دریافت کد ورود به «بله» برای کاربران خارج از ایران
نصب اپلیکیشن «بله» برای ایرانیانی که نگران خانواده خود در داخل کشورند

🔹در حال حاضر این امکان برای ایرانیان ساکن خارج از کشور فراهم است که اپلیکیشن بله را از سایت آن دریافت و نصب کنند و کد تایید verify آن را از طریق تلگرام دریافت کنند.

🔹مشکلات تماس از خارج به داخل و قطع اینترنت بین‌الملل باعث شده بود که ارتباط خانواده‌ها از خارج به داخل قطع باشد.

📌لازم به یادآوری است که برای رعایت حریم خصوصی، نیازی نیست کاربران به این اپلیکیشن دسترسی به «کانتکت‌لیست» خود بدهند.
⬅️ چگونه در «بله» کسی را به مخاطبین خود اضافه کنیم؟

🔸نسخهٔ وب «بله»؛
مناسب برای کسانی که نمی‌خواهند اپلیکیشن بله را نصب کنند، چون گوشی‌شان فضای کافی برای نصب برنامهٔ جدید ندارد:
web.bale.ai

🔸نسخهٔ اندروید و IOS «بله»:
bale.ai

❇️ کانال معاونین فناوری مدارس
➖➖👇👇➖➖
🆔 @moavenha
🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺

✳️ در صورتی که اینترنت بین‌الملل در ایران قطع شود، که در دو سه روز پیش هم این اتفاق افتاد، دسترسی مردم داخل ایران با خارج از کشور و برعکس، از طریق پیام‌رسان‌هایی مثل تلگرام و واتساپ قطع می‌شود.

🔻 در این صورت می‌شود از برنامهٔ‌ «بله» استفاده کرد.
پیشنهاد من این است که دوستان و عزیزانی که در خارج از ایران هستند و نیاز به ارتباط با کسانی در داخل ایران دارند، این برنامه را برای احتیاط نصب کنند تا در صورت قطع ارتباط با داخل ایران، بتوانند از آن استفاده کنند.

🔻روش دریافت کد اتصال به «بله» در این فیلم نمایش داده شده است. 👆👆👆

هر موشکی به سمت تو می آمد، اول میان خانه‌ی من افتاد
باروت ها به سقف تو باریدند، آتش به جان خانه ی من افتاد

فصل بهار خانه ی همسایه، سوی تو از اراضی بیگانه
از لابلای نرده که سوز آمد، برگ خزان خانه ی من افتاد

روح تناور تو بلایت شد، در حقت ای درخت جنایت شد
دندان ارّه تیز برایت شد، سرو جوان خانه ی من افتاد

دیدند خوشه های نجیبت را، خندان و سرخ، گونه ی سیبت را
فوج ملخ به مزرعه ات رو کرد، آفت به نان خانه ی من افتاد

از یک تبار و خاک و وطن ماییم، یک روح در میان دو تن ماییم
اشک فغان سوگ عزیزانت، از دیدگان خانه ی من افتاد

بامت بلند باد که در تاریخ، هرگاه پتک های زیادی خواه
انداختند سقف و ستونت را، خانه به خانه.. خانه ی من افتاد

دورت بگردم ای که چنین ماهی، ای سرزمین خنده و خون‌خواهی
عمری شعاع روشن خورشیدت، بر آسمان خانه ی من افتاد..

#سیده_تکتم_حسینی
#همدلی

#ایران
#افغانستان

@t_hosseyni

🔹 عبور از روزهای تلخ
✍ زینب بیات
چندمین روز شد که جنگ شده، صبح خسته، شبی پریشان‌حال
هر طرف یک ستارهٔ زخمی، سار و گنجشک‌های بی پر و بال

چندمین روز شد که سایهٔ جنگ... کودکم با هراس می‌پرسد:
مادر این چیست این که برد از ما، خواب آرام و شور و شوق و خیال؟

جنگ بر طبل باز می‌کوبد او که دزدیده خنده‌های مرا
برده از قلب پاک دخترکم ضربان‌ نشاط مالامال

گم شدم در تمام ثانیه‌ها، بین اخبار و تیترهای خشن
مثل زنهای شهر، آینه را من فراموش کرده‌ام امسال

آبی آسمان و ابر سترگ، بال‌های بلند کاغذباد
پاره شد با جت و پرید از شهر، خاطرات خوش و سپید و زلال

چندمین روز؟ نه خدا نکند جنگ در خانه ماندگار شود
بگذر از روزهای تلخ و بمان ای شکوه همیشه، جاه و جلال

کاش امشب تمام موشک‌ها، شاخه‌های پر از شکوفه شوند
گل بکارند تانک‌های جهان، بی‌دلیل و بدون استدلال

صبح با عطر نان تازه و چای، وطنم را بغل بگیرد تنگ
پرچم آفتاب در دستش، شادمانه بیاید استقبال
۱۴۰۴/۴/۲
#صلح
#زینب_بیات
@zaynabbayat

✳️ از کابل تا تهران
🔺 شعری از تکتم حسینی شاعر مهاجر افغانستان برای این روزهای ایران

▪️بیدل:
جهان خون‌ریز بنیاد است، هشدار
سر سال از محرم آفریدند

✳️ بزرگ‌نمایی‌های بحران‌ساز

🔸 محمدکاظم کاظمی

🔻در دههٔ هفتاد وقتی قاتل سریالی «خفاش شب‌های تهران» دستگیر شد، پیش از تثبیت هویت قطعی او، شایعه شده که او افغانستانی است. خیلی از مردم مهاجر تاوان دادند. برخوردهای بدی با مردم شد. تا اعلام شد شخص ایرانی است.

🔻در همان زمان باری گروگان‌گیری‌ها در شرق کشور مطرح شد و قضیه به به پای مهاجران نوشته شد. در نهایت معلوم شد که فقط چند مورد معدود، گروگان‌گیری بر سر پول مواد مخدر بین قاچاقچیان بوده است.

🔻در سال‌های اخیر این رویکرد خبرسازی و ایجاد بحران خیلی بیشتر رخ داد. بعضی خبرنگارها معروف شدند به انتشار خبرهای جعلی و کین‌توزانه در مورد مهاجرین. در روزهای اخیر و پس از تجاوز اسرائیل و امریکا به ایران، باز هم این مجازات پیش از اثبات جرم، به صورت گروهی در رسانه‌ها شروع شده است و حتی بعضی رسانه‌های رسمی. نمی‌توانم موارد تخلف و خیانت را رد کنم. ولی بسیاری از این‌ها هم خبرسازی بود. تصویر صفی از مهاجرین را به عنوان دستگیرشدگان عوامل دشمن منتشر کردند، درحالی که آن صف مربوط به امور اداری در ادارهٔ اتباع بوده است. تصویری دیگر به عنوان یک تونل از عوامل وابسته به دشمن منتشر شد در حالی که آنجا یکی از دفاتر کفالت مربوط به امور مهاجرین است.

🔻من نه مخالف برخورد با عوامل دشمن هستم و نه مخالف ساماندهی امور مهاجرین. این هر دو لازم است. ولی تجربه نشان داده است که غالباً در این موارد بزرگ‌نمایی یا شاید حتی خلاف‌نمایی صورت گرفته و تبعات آن متوجه مردمی شد که کاملاً «بی‌صدا» و «بی‌پناه» هستند و پای همین مملکت و همین مردم خون داده‌اند و مال و جان نثار کرده‌اند. در جریانات اقتصادی، امنیتی، بزهکاری‌ها اولین انگشت اتهام متوجه مهاجرین بود، پیش از این که قضیه صحت‌سنجی شود. گاهی حقیقت داشت، ولی خیلی وقت‌ها هم نداشت ولی مجازات پیش از محاکمه در مورد گروه زیادی از مردم انجام شد.

🔻اما در طول این سال‌ها از طرفی نیز جامعهٔ مهاجر در نزد شمار زیادی از مردم، به امانت‌داری، پاک‌دستی، سختکوشی و جان‌فشانی شناخته می‌شد. این‌ها شواهد عینی هم داشت، از حضور مهاجرین در صحنه‌های دفاع از ایران بگیرید تا حضور در عرصهٔ اقتصاد و فرهنگ و دانش و ادب. ما در همین جریان‌های اخیر، شهید داشتیم. عموم جامعهٔ مهاجر چه عملاً‌ و چه نظراً در کنار مردم ایران بودند. چه شعرها که سروده شد. چه محافل شعر و محافل دعا که گرفته شد و چه همدلی‌های دوسویه دیدیم، که این‌ها در غبار این بزرگ‌نمایی‌ها پنهان شد. من در اینجا فقط چند تصویر از این برنامه‌ها را منتشر می‌کنم.

@mkazemkazemi

برخوردهای غیرانسانی و بی‌قاعده با مهاجران افغان را متوقف کنید

✍🏻#علی_تقی_پور

♦️نحوه‌ی برخورد این روزها با مهاجران افغان در ایران، موجی از نگرانی و اندوه به همراه داشته است. آنچه در بسیاری از موارد مشاهده می‌شود، فراتر از یک سیاست مهاجرتی است و به رفتارهایی تحقیرآمیز و بی‌قاعده شباهت دارد؛ برخوردهایی که نه تنها کرامت انسانی را لگدمال می‌کنند، بلکه در آینده‌ای نه‌چندان دور می‌توانند به رویه‌ای خطرناک و پایدار تبدیل شوند.

♦️بسیاری از این مهاجران، به‌صورت قانونی و با ویزا وارد کشور شده‌اند. آن‌ها نه در پی امتیاز، بلکه در جستجوی کار، ثبات و زندگی‌ای بهتر پا به ایران گذاشته‌اند. با این حال، امروز شاهد اخراج خشن و بی‌ضابطه‌ی همین افراد هستیم—آن هم گاه بدون هیچ دلیل موجه و حتی بدون آنکه فرصت دریافت دستمزد خود را یافته باشند.

♦️از همه تلخ‌تر، سرگذشت خانواده‌هایی‌ست که سال‌ها برای ساختن خانه و زندگی تلاش کرده‌اند و حالا ناچارند همه دارایی‌شان را رها کنند و تنها با یک ساک لباس، خانه‌ای را ترک کنند که سال‌ها در آن زیسته‌اند و برای تک‌تک وسایلش زحمت کشیده‌اند. این نه یک سیاست مهاجرتی، بلکه شکلی از ویران‌سازی تدریجی انسانیت است.

♦️گزارش‌های متعددی از خشونت فیزیکی در اردوگاه‌های مرزی نیز منتشر شده است؛ مکان‌هایی که به‌جای ساماندهی انسانی مهاجران، به نماد ترس و بی‌رحمی بدل شده‌اند.

♦️این نوع برخوردهای «گازانبوری»نه تنها امنیت نمی‌آورند، بلکه سنت‌هایی نگران‌کننده برجای می‌گذارند که در آینده دامان دیگران را هم خواهد گرفت.

♦️اگر امروز این رفتارها با مهاجران افغان به نام «امنیت» توجیه شود، فردا ممکن است همین توجیه برای سرکوب دیگر اقشار جامعه نیز به‌کار رود. مرز بی‌قانونی و بی‌رحمی، اگر شکسته شود، خشونت را به‌سادگی گسترش می‌دهد.

♦️اکنون، بیش از هر زمان دیگری، نیازمند بازنگری انسانی، قانونی و خردمندانه در سیاست‌های مهاجرتی هستیم. نباید اجازه دهیم که برخوردهای بی‌ضابطه و خشن، چهره‌ ما را در نگاه خودمان و دیگران مخدوش کند

🆔 @dourneveshtha

‍ وقتی حذف، از «دیگری» شروع می‌شود؛ خشونت بی‌قاعده می‌ماند

✍🏻#علی_تقی‌پور

♦️تورج اتابکی در کتاب «فتادگان در گردباد»می‌نویسد، زمانی که پاکسازی‌های قومیِ استالینی آغاز شد، ابتدا سراغ مهاجران رفتند، چون بی‌پناه‌ترین گروه بودند. رؤسای حزب در جمهوری‌های مختلف، برای نمایش اقتدار و اثبات وفاداری‌شان به حزب، شروع کردند به تهیه فهرست‌های بلندبالای بازداشتی‌ها و اعدامی‌ها تا در رقابت داخلی از یکدیگر پیشی بگیرند.

♦️با به حرکت درآمدن چرخه خشونت و بی‌رحمی، دایره حذف‌ها به‌تدریج گسترده‌تر شد و بدنه حزبی و دولتی نیز بیش‌ازپیش با این روند همسو شدند. دولت، نهادی‌ست که اگر به رویه‌ای مبتنی بر بی‌قانونی و خشونت خو بگیرد، تغییر مسیر برایش دشوار می‌شود؛ به‌ویژه در شرایط بحرانی و جنگ، که جامعه در وضعیت خاموش، مضطرب و منفعل قرار دارد.

♦️تجربه تاریخی به ما نشان می‌دهد، اگر دولت برای حل یک معضل به خشونت، بی‌قانونی و زیر پا گذاشتن کرامت انسانی متوسل شود، این روند به‌مرور بسط می‌یابد و قربانیان بیشتری خواهد گرفت.


♦️امروز نیز در سایه موج‌های بی‌قاعده‌ی اخراج مهاجران افغان، همان الگوی آشنای تاریخ در حال تکرار است: حذفِ بی‌پناه‌ترین‌ها به نام امنیت یا نظم، با همراهی رسانه‌ای و سکوت جامعه. اما حذف هر «دیگری» به دست ساختار قدرت، فقط آغاز یک روند است؛ روندی که دیر یا زود، دایره‌اش گسترش می‌یابد و به بدنه‌ی جامعه بازمی‌گردد. اگر جامعه در برابر بی‌قانونی علیه مهاجران ساکت بماند، فردا ممکن است همان سازوکار خشونت، گریبان شهروندان‌اش را نیز بگیرد. سرنوشت خاموشان، همیشه شبیه‌ هم است.

🆔 @dourneveshtha

کار ارزشمند روزنامهٔ قدس. با سپاس از دست‌اندرکاران محترم این روزنامه.

🍁 مقصرنماییِ افغانستانی‎ها در تجاوز نظامیِ اسرائیل به ایران

✍🏻 آرش نصراصفهانی:

در چهار دهه گذشته یک الگوی تکرارشونده در مواجهه بسیاری مسائل و بحران‎های اجتماعی در ایران شکل گرفته است، الگویی که در آن با بروز یک مشکل عمومی، به‎جای تحلیل پیچیدگی‎های مسئله و عوامل متعدد دخیل در آن، پناهندگان افغانستانی با تعمیم‎های ناروا به‎عنوان عامل و مقصر اصلی معرفی می‎شوند و بلافاصله اخراج جمعیِ آنها به‎عنوان راه‎حلی قاطع نتیجه گرفته می‎شود. اتهام اخیر همکاری با رژیم اشغالگر و آپارتاید اسرائیل است. مسئله اینجاست که مقصرنماییِ افغانستانی‎ها، علی‎رغم سست‎بودن مبانیِ استدلالی و شواهد ضعیف آن، عموماً نه تنها با مواجهه انتقادی در جامعه روبه‎رو نمی‎شود، بلکه بخش بزرگی از جامعه در تقویت و نشر آن نقش فعالی ایفا می‎کنند.

در این الگو، افغانستانی‎ها به‎مثابه یک کل متهم‌اند و هیچ‎کس با هر پیشینه یا اعتقادات از این اتهام مبرا نمی‎ماند. با اتکا به احساسات ضدافغانستانیِ موجود در جامعه حمایت گسترده‎ای برای مشروعیت‎بخشی به اقدامات قهری بسیج می‎شود. این هم‎سویی در معنای دقیق کلمه فراگیر است و طیف گسترده‎ای از اقشار اجتماعی، در بازتولید و تقویت آن مشارکت فعال دارند. هم‎صدایی و همکاری بخشی از جامعه با نهادهایی که آنها را در زمینه‎های دیگر سرکوبگر خود می‎داند در این مورد به‎واسطۀ وجود یک دشمن مشترک طبیعی جلوه می‎کند. در نتیجۀ این اتحاد نامیمون، هیولایی اجتماعی شکل می‎گیرد که خشم، نفرت و خشونت را به سوی جمعیتی بی‎دفاع و بی‎قدرت روانه می‎کند که حتی مجالی برای دفاع از خود در برابر این اتهامات ندارد.

تاکنون نمونه‎های متعددی از به‎کارگیریِ این الگو در موضوعات مختلف وجود داشته است: بیکاری، اعتیاد، جرم و جنایت، بیماری‎های واگیر، ناترازی انرژی، توزیع «یارانه‎های پنهان»، افت کیفیت خدمات بهداشتی و بازماندگیِ تحصیلی و مانند آن. دربارۀ هرکدام از این مسائل پژوهش‎های بسیار لازم است تا پیچیدگی‎های موضوع روشن شود. اما در اين الگو فقط کافی است بروند تا به شکلی معجزه‎وار مسائل کشور حل شود. حتی برخی از منتقدان حکومت ناکامیِ خود در مواجهه با اسلام سیاسی را به رشد جمعیت افغانستانی‎ها نسبت داده‎اند و مدعی شده‎اند که حکومت با دادنِ شناسنامه به آنها به دنبال تقویت پایگاه اجتماعیِ خود است. بسیاری از همان افراد امروز افغانستانی‎ها را عامل اسرائیل می‎دانند، بدون آنکه این حجم از تناقض اذیت‎شان کند.

مقصرنماییِ افغانستانی‎ها در روزهای اخیر نیز در چارچوب همین الگو قابل‎فهم است. بدیهی است درز اطلاعات نظامی در سطحی که در جنگ ۱۲روزه رخ داد نمی‎تواند حاصل فعالیت چند افغانستانی باشد. مهاجری که همواره تحت نگاه بدبینانهٔ جامعه و پلیس قرار دارد چگونه می‎تواند به نهادهای نظامی و امنیتی نفوذ کند یا در مقیاس وسیع دست‎اندرکار ساخت و راهبریِ تجهیزات نظامی باشد؟ اساساً گزینۀ خوبی برای نیروگیری نیست. دربارۀ استدلال‎ها و شواهد در مورد نقش مؤثر افغانستانی‎ها به‎عنوان جاسوس مأمور / موساد مطالب زیادی گفته شده، از جمله یادداشت روشنگر حسام سلامت. اما اینجا برای من پرسش کلیدی این است که چرا چنین چارچوب‎بندی‎هایی تا این حد در جامعۀ ایران مقبولیت عام می‎یابند.

بخشی از پاسخ در انگیزه و منافع در سطح مدیریت وضعیت است. پیچیدگیِ مسئله و ناآگاهی از ابعاد، علل و چگونگیِ رخ‎دادن حملات و عملیات‎ها، حکومت و جامعه را دچار سردرگمی کرده است. در چنین موقعیتی، ارائۀ یک پاسخ ساده و قاطع ـ هرچند فاقد پشتوانۀ عینی و منطقی ـ در ترمیم حس امنيت و القای بازیابیِ کنترل بر وضعیت راهگشا می‎نماید. یک پاسخ آسان و کم‎هزینه اما غیردقیق اطمینان‎خاطر و قطعیت را بازمی‎گرداند، در حالی‎که جست‎وجوی پاسخ صحیح می‎تواند بنیان‎ها را به لرزه درآورد. نسبت‎دادن نقش کلیدی به افغانستانی‎ها با تولید ملغمه‌ای از خبر و شایعه در این آشفته‎بازار ذهنی به متولیان امر امکان می‎دهد که اول نشان دهند علت را یافته‎اند و دوم با اقدامی فوری (بازداشت یا اخراج)، خود را مسلط بر اوضاع نشان دهند.

مقصرنماییِ افغانستانی‎ها توجه عمومی را از علل ساختاری و واقعیِ آنچه در این روزها رخ داد دور می‎سازد؛ از جمله عملکرد نهادهایی که وظیفه حراست از داده‎های حساس را داشته‎اند و در سطح کلان نارضایتی عمیق بخشی از جامعه از حاکمیت که آنها را مستعد همکاری با دشمن خارجی می‎کند. اما مقصر جلوه‎دادن افغانستانی‎ها، به‎جای تلاش برای یافتن پاسخ ﺳﺆالات دشوار، با برساخت روایتی ساده، از مقصران اصلی رفع مسئولیت کرده و به حل‎وفصل بی‎دردسر مسئله کمک می‎کند[...] آیا نمی‎توان فرض کرد نفع موساد در این است که جامعه متقاعد شود کار کار افغانستانی‎هاست تا عامل / جاسوس واقعی یا علت واقعیِ درز اطلاعات حساس پنهان بماند؟

🔗 متن کامل را در اینجا بخوانید.

©️از: اینستاگرام آرش نصراصفهانی (۱۴۰۴/۴/۸)