Telegram Group & Telegram Channel
متن زیر را در فیسبوک‌ام، یک سال پیش در این روز، نوشته بودم:
.
.
.
اغلب ایرانی‌ها (به دلیل تربیت خاصی که در جامعه بهشان تحمیل شده) از رادیکال کردن امور می‌ترسند و فراری‌اند. جملاتی مانند «فلان چیز اول درسته، ولی فلان چیز دوم هم درسته» نشانی از این فرهنگ «هم این / هم آن» دارد. در مقابل من همواره می گویم «فقط این، و نه آن». یک آری، یک نه. اما دو آری گفتن در حکم هیچ نگفتن است، یعنی عملا زبان یک ایرانی آغشته به نیهیلیسم است. مثلا جایی می‌بینند کافکا گفته است «انسان هیچ تصوری از آنچه برایش بهتر است ندارد.» بعد می‌گویند «کافکا درست گفته‌آ، البته بعیده هیچ تصوری نباشه...». و وقتی نیچه می‌گوید «من‌ از هیچ استادی پیروی نمی کنم و به ریش تمام استادان می‌خندم»، می‌گویند «نیچه درست گفته‌آ، ولی بعیده تمام استادان ناشایست باشن...» از گزاره دوم به بعد کار خراب می‌شود و سمپتوم بیماری یک ایرانی پیدا می‌شود: «البته...»، «ولی...» این البته، این ولی مسموم کننده است. این، «نظر» حتی نیست چه برسد به نقد. این سم‌ است، سمی که در کار مسموم کردن جمله/زبان است. زبان فرهنگی ما پر است از این سموم. زبان ما مسموم است.

پ.ن: رادیکال کردن امور و موضوعات کاری است که غربی‌ها (فلاسفه و متفکرین غربی) به خوبی بلد بودند و از این کار هدفی داشتند. کافکا می‌داند شاید تصاویری از خویش باشد که اتفاقا در آینده‌ی ما اتفاق افتد، و نیچه می‌داند که شاید استادی باشد که بتوان از او الگو گرفت و به ریش او نخندید. اما ایشان با رادیکال کردن زبان خویش، می‌خواهند تأثیرگذاری آن را افزایش دهند. به یک سنگ اگر با چوب پنبه ضربه بزنیم هیچ اتفاقی نمی افتد، اما اگر با پتکی سنگین ضربه بزنیم خُرد خواهد شد. رادیکال کردن زبان حکم آن ضربه‌ی پتک را دارد در صخره‌ی سنگی وجودمان. برای تکان خوردن و حرکت کردن و تغییر کردن، باید زبان را رادیکال کرد. برای اینکار باید بدبین بود. خوشبینی را باید کنار گذاشت (پیش خودش می‌گوید: بدبینی خوبه‌آ، ولی گاهی باید خوشبین بود... !).



group-telegram.com/amorDei_amorFati/1242
Create:
Last Update:

متن زیر را در فیسبوک‌ام، یک سال پیش در این روز، نوشته بودم:
.
.
.
اغلب ایرانی‌ها (به دلیل تربیت خاصی که در جامعه بهشان تحمیل شده) از رادیکال کردن امور می‌ترسند و فراری‌اند. جملاتی مانند «فلان چیز اول درسته، ولی فلان چیز دوم هم درسته» نشانی از این فرهنگ «هم این / هم آن» دارد. در مقابل من همواره می گویم «فقط این، و نه آن». یک آری، یک نه. اما دو آری گفتن در حکم هیچ نگفتن است، یعنی عملا زبان یک ایرانی آغشته به نیهیلیسم است. مثلا جایی می‌بینند کافکا گفته است «انسان هیچ تصوری از آنچه برایش بهتر است ندارد.» بعد می‌گویند «کافکا درست گفته‌آ، البته بعیده هیچ تصوری نباشه...». و وقتی نیچه می‌گوید «من‌ از هیچ استادی پیروی نمی کنم و به ریش تمام استادان می‌خندم»، می‌گویند «نیچه درست گفته‌آ، ولی بعیده تمام استادان ناشایست باشن...» از گزاره دوم به بعد کار خراب می‌شود و سمپتوم بیماری یک ایرانی پیدا می‌شود: «البته...»، «ولی...» این البته، این ولی مسموم کننده است. این، «نظر» حتی نیست چه برسد به نقد. این سم‌ است، سمی که در کار مسموم کردن جمله/زبان است. زبان فرهنگی ما پر است از این سموم. زبان ما مسموم است.

پ.ن: رادیکال کردن امور و موضوعات کاری است که غربی‌ها (فلاسفه و متفکرین غربی) به خوبی بلد بودند و از این کار هدفی داشتند. کافکا می‌داند شاید تصاویری از خویش باشد که اتفاقا در آینده‌ی ما اتفاق افتد، و نیچه می‌داند که شاید استادی باشد که بتوان از او الگو گرفت و به ریش او نخندید. اما ایشان با رادیکال کردن زبان خویش، می‌خواهند تأثیرگذاری آن را افزایش دهند. به یک سنگ اگر با چوب پنبه ضربه بزنیم هیچ اتفاقی نمی افتد، اما اگر با پتکی سنگین ضربه بزنیم خُرد خواهد شد. رادیکال کردن زبان حکم آن ضربه‌ی پتک را دارد در صخره‌ی سنگی وجودمان. برای تکان خوردن و حرکت کردن و تغییر کردن، باید زبان را رادیکال کرد. برای اینکار باید بدبین بود. خوشبینی را باید کنار گذاشت (پیش خودش می‌گوید: بدبینی خوبه‌آ، ولی گاهی باید خوشبین بود... !).

BY مهدی رضاییان


Warning: Undefined variable $i in /var/www/group-telegram/post.php on line 260

Share with your friend now:
group-telegram.com/amorDei_amorFati/1242

View MORE
Open in Telegram


Telegram | DID YOU KNOW?

Date: |

Telegram Messenger Blocks Navalny Bot During Russian Election Sebi said data, emails and other documents are being retrieved from the seized devices and detailed investigation is in progress. Given the pro-privacy stance of the platform, it’s taken as a given that it’ll be used for a number of reasons, not all of them good. And Telegram has been attached to a fair few scandals related to terrorism, sexual exploitation and crime. Back in 2015, Vox described Telegram as “ISIS’ app of choice,” saying that the platform’s real use is the ability to use channels to distribute material to large groups at once. Telegram has acted to remove public channels affiliated with terrorism, but Pavel Durov reiterated that he had no business snooping on private conversations. On February 27th, Durov posted that Channels were becoming a source of unverified information and that the company lacks the ability to check on their veracity. He urged users to be mistrustful of the things shared on Channels, and initially threatened to block the feature in the countries involved for the length of the war, saying that he didn’t want Telegram to be used to aggravate conflict or incite ethnic hatred. He did, however, walk back this plan when it became clear that they had also become a vital communications tool for Ukrainian officials and citizens to help coordinate their resistance and evacuations. Again, in contrast to Facebook, Google and Twitter, Telegram's founder Pavel Durov runs his company in relative secrecy from Dubai.
from ar


Telegram مهدی رضاییان
FROM American