خسرو انوشیروان

خسرو انوشیروان

🔻لغت نامه سیاسی🔻 #تمامیت_ارضی تمامیت ارضی یا یکپارچگی سرزمینی اصلی در حقوق بین‌الملل است که به موجب آن، دولت‌های ملی نباید تلاش کنند در دیگر دولت‌های ملی جنبش‌های جدایی خواهانه یا تغییرات مرزی را ترویج کنند و یا تهدیدی برای قلمرو کشوری دیگر باشند. اصل…

🔻لغت نامه سیاسی🔻


#اصل_تفکیک_قوا

مدلی برای روش حکومتی یک حکومت و از جمله مفاهیم بنیادین پذیرفته شده و پیاده‌سازىشده در سازماندهى کلان بسیارى از نظام‌هاى حکومتى دنیاى امروزاست.

به موجب این مدل بین‌المللی حکومت به شاخه‌های مستقلی تفکیک و تقسیم می‌شود که حیطه مسئولیت و اختیارات مشخص و مستقلی از هم دارند. گرچه هر شاخه قادر است در قدرت اعمالی توسط شاخه‌های دیگر محدودیتهایی اعمال نماید؛ این محدودیت‌ها را اصطلاحا "نظارت و توازن یا تعادل قوا" می گویند، تا بدین ترتیب از جمع شدن و انحصار قدرت در یک قوه جلوگیری شود.

شاخه‌های مختلف یک حکومت معمولا بصورت قوه مجریه، قوه مقننه و قوه قضاییه می‌باشند.

این مدل توسط شارل دو مونتسکیو فرانسوی ابداع شده است.
منتسکیو در کتاب معروف خود،" روح القوانین" درباره تفکیک قوای حکومتی می­گوید :

 "در هر حکومت سه قوه وجود دارد: قوه مقننه، مجریه و قضاییه. هرگاه قوه مقننه و مجریه درهم ادغام شود و در اختیار یک نفر یا یک گروه قرار گیرد دیگر آزادی وجود ندارد و اگر قوه قضاییه از قوه مجریه جدا نباشد بازهم آزادی امکان ندارد چنانچه قوه قضاییه با قوه مقننه پیوند خورد زندگی و آزادی فردی در معرض نظارت خود سرانه­ای قرار خواهد گرفت زیرا در این وضع قاضی، قانوگذار هم است. "
از نظر مونتیسکیو خود تفکیک قوا موضوعیت ندارد ، چنانکه خودش در روح القوانین گفته است
زیرا هدف مونتیسکیو استقرار آزادی بود. برای این که آزادی در جامعه سیاسی نهادینه شود باید از انحصار و تمرکز قدرت در دست یک نفر یا یک گروه جلوگیری شود از این رو باید قوای حکومتی از همدیگر تفکیک شود و بر همدیگر نظارت داشته باشد.
اندیشه تفکیک قوا برای پیشگیری از استبداد و فساد سیاسی و در نتیجه مشروعیت بیشتر نظام­های سیاسی به وجود آمده بود. فراز و فرود تاریخی آن نیز گواهی بر این مدعا است. با وجود این تفکیک قوا نتوانست از عهده این رسالت با سربلندی بیرون آید.
خودکامگی و استبداد رژیم­های سیاسی که از تفکیک قوا پیروی می­کند نشان می­دهد که استبداد و فساد سیاسی زمینه­ های اجتماعی، سیاسی و روانی دارد. این زمینه­ ها پیشگیرنده­ های مخصوص و مناسب خود را لازم دارد که یکی از آن­ها تفکیک قوا است نه همه آن.
https://www.group-telegram.com/us/khosrovanooshiravan.com/20573
✍ #فرهاد

Telegram

خسرو انوشیروان

🔻لغت نامه سیاسی🔻


#تمامیت_ارضی

تمامیت ارضی یا یکپارچگی سرزمینی اصلی در حقوق بین‌الملل است که به موجب آن، دولت‌های ملی نباید تلاش کنند در دیگر دولت‌های ملی جنبش‌های جدایی خواهانه یا تغییرات مرزی را ترویج کنند و یا تهدیدی برای قلمرو کشوری دیگر باشند.

اصل…

www.group-telegram.com/us/khosrovanooshiravan.com/20595

218 viewsخسرو, Dec 19 at 21:48

🔻لغت نامه سیاسی🔻


#اصل_تفکیک_قوا

مدلی برای روش حکومتی یک حکومت و از جمله مفاهیم بنیادین پذیرفته شده و پیاده‌سازىشده در سازماندهى کلان بسیارى از نظام‌هاى حکومتى دنیاى امروزاست.

به موجب این مدل بین‌المللی حکومت به شاخه‌های مستقلی تفکیک و تقسیم می‌شود که حیطه مسئولیت و اختیارات مشخص و مستقلی از هم دارند. گرچه هر شاخه قادر است در قدرت اعمالی توسط شاخه‌های دیگر محدودیتهایی اعمال نماید؛ این محدودیت‌ها را اصطلاحا "نظارت و توازن یا تعادل قوا" می گویند، تا بدین ترتیب از جمع شدن و انحصار قدرت در یک قوه جلوگیری شود.

شاخه‌های مختلف یک حکومت معمولا بصورت قوه مجریه، قوه مقننه و قوه قضاییه می‌باشند.

این مدل توسط شارل دو مونتسکیو فرانسوی ابداع شده است.
منتسکیو در کتاب معروف خود،" روح القوانین" درباره تفکیک قوای حکومتی می­گوید :

 "در هر حکومت سه قوه وجود دارد: قوه مقننه، مجریه و قضاییه. هرگاه قوه مقننه و مجریه درهم ادغام شود و در اختیار یک نفر یا یک گروه قرار گیرد دیگر آزادی وجود ندارد و اگر قوه قضاییه از قوه مجریه جدا نباشد بازهم آزادی امکان ندارد چنانچه قوه قضاییه با قوه مقننه پیوند خورد زندگی و آزادی فردی در معرض نظارت خود سرانه­ای قرار خواهد گرفت زیرا در این وضع قاضی، قانوگذار هم است. "
از نظر مونتیسکیو خود تفکیک قوا موضوعیت ندارد ، چنانکه خودش در روح القوانین گفته است
زیرا هدف مونتیسکیو استقرار آزادی بود. برای این که آزادی در جامعه سیاسی نهادینه شود باید از انحصار و تمرکز قدرت در دست یک نفر یا یک گروه جلوگیری شود از این رو باید قوای حکومتی از همدیگر تفکیک شود و بر همدیگر نظارت داشته باشد.
اندیشه تفکیک قوا برای پیشگیری از استبداد و فساد سیاسی و در نتیجه مشروعیت بیشتر نظام­های سیاسی به وجود آمده بود. فراز و فرود تاریخی آن نیز گواهی بر این مدعا است. با وجود این تفکیک قوا نتوانست از عهده این رسالت با سربلندی بیرون آید.
خودکامگی و استبداد رژیم­های سیاسی که از تفکیک قوا پیروی می­کند نشان می­دهد که استبداد و فساد سیاسی زمینه­ های اجتماعی، سیاسی و روانی دارد. این زمینه­ ها پیشگیرنده­ های مخصوص و مناسب خود را لازم دارد که یکی از آن­ها تفکیک قوا است نه همه آن.
https://www.group-telegram.com/us/khosrovanooshiravan.com/20573
✍ #فرهاد

BY خسرو انوشیروان