group-telegram.com/vatanemrooz/11316
Last Update:
اقتصاد؛ آزمون سخت دولت
تورم و نوسانهای بازار ارز به دغدغهای همیشگی تبدیل شدهاند. ۴۷.۲ درصد معتقدند وضعیت اقتصادی در ۵ سال آینده بدتر خواهد شد و تنها ۳۰ درصد بهبود را پیشبینی میکنند. این بدبینی نتیجه تورم، گرانی کالاهای اساسی و سیاستهای ناکارآمد است. ناتوانی دولت در کنترل نوسانات بازار، مانند افزایش ۶۰ درصدی قیمت مرغ در ۳ ماه، سوالات جدی درباره مدیریت اقتصادی ایجاد کرده است. دولت باید از راهحلهای کوتاهمدت فاصله بگیرد و به برنامههای پایدار مانند حمایت از تولیدکنندگان داخلی و ایجاد ثبات اقتصادی روی آورد.
عدالت اجتماعی؛ از حرف تا عمل
شکاف طبقاتی و توسعه نامتوازن، بهویژه در مناطق کمتر برخوردار، تشدید شده است. استانهایی مانند سیستانوبلوچستان و کردستان با کمبود آب آشامیدنی، مراکز درمانی و فرصتهای شغلی مواجهند. نابرابری توسعه، مهاجرت به کلانشهرها و احساس نادیده گرفته شدن را افزایش داده است. دولت باید سیاستهایی برای توسعه متوازن، حمایت از کشاورزی مدرن و افزایش بودجه عمرانی مناطق محروم اجرا کند.
بازگرداندن مردم به صحنه
۳۱ درصد مردم احساس میکنند در تصمیمات کلان نقشی ندارند، که نشاندهنده مشکل در ساختار مشارکت اجتماعی است. اعتماد عمومی با بیانیهها بازسازی نمیشود. تشکیل شوراهای محلی با اختیارات واقعی، انتشار شفاف گزارشهای دولتی و نظارت مردمی بر پروژههای ملی میتواند این فاصله را کاهش دهد.
زنان و جوانان؛ ظرفیتهای نادیده گرفتهشده
امید به تغییر در میان زنان و جوانان، حتی از میانگین عمومی پایینتر است. زنان با محدودیتهای شغلی و نبود حمایتهای قانونی مواجهند و جوانان تحصیلکرده با بیکاری یا مشاغل نامتناسب دستوپنجه نرم میکنند. اختصاص پستهای مدیریتی به زنان، حمایت از کارآفرینی و تسهیل ورود جوانان به بازار کار میتواند بخشی از این ناامیدی را کاهش دهد.
فراتر از وعدهها
دولت چهاردهم با شعارهای بزرگی مانند عدالت اقتصادی و شفافیت روی کار آمد، اما عملکردش فاصله زیادی با وعدهها دارد. افزایش قیمت کالاهای اساسی و اجرای ناقص طرحهایی مانند مسکن ملی، چالشهایی است که نیاز به پاسخ عملی دارد. برای جلب اعتماد عمومی، دولت باید برنامههای دقیق و قابل اجرا ارائه کند.
مسیر پیشرو
امید اجتماعی پایه پیشرفت است. ایران با ظرفیتهای عظیم انسانی و اقتصادی میتواند از شرایط دشوار عبور کند، اما این نیازمند عزم جدی، اصلاح سیاستها و پایبندی دولت به وعدههایش است. مردم منتظر نشانهای از تغییر واقعی هستند؛ آیا دولت میتواند این انتظار را برآورده کند؟